Ένα κιτ που μετατρέπει συμβατικά
φουσκωτά σκάφη σε μη επανδρωμένα περιπολικά δοκιμάστηκε με επιτυχία στη
διάρκεια άσκησης του αμερικανικού πολεμικού ναυτικού.
Η τεχνολογία, βασισμένη εν μέρει στα ρομπότ που στέλνει η NASA στον Άρη, σηματοδοτεί τεράστιες αλλαγές στον τρόπο που επιχειρεί το πολεμικό ναυτικό των ΗΠΑ, ενώ παράλληλα θέτει νέα ερωτήματα για το ρόλο των ρομπότ σε καταστάσεις κρίσεις.
Το Γραφείο Ναυτικής Έρευνας (Office for Naval Research, ONR) ανακοίνωσε την Κυριακή τα αποτελέσματα επίδειξης που πραγματοποιήθηκε στις 13 Αυγούστου στον Ποταμό Τζέιμς της Βιρτζίνια.
Βάσει του σεναρίου της επίδειξης, πέντε ρομποτικά περιπολικά εξασφάλισαν την προστασία ενός μεγαλύτερου πλοίου, ενώ οκτώ άλλα ανέλαβαν να περικυκλώσουν ένα ύποπτο σκάφος.
Η άσκηση σχεδιάστηκε ως προσομοίωση μιας «διέλευσης από στενά», δήλωσε ο αντιναύαρχος Μάθιου Κλάντερ, επικεφαλής της υπηρεσίας έρευνας του ναυτικού. «Θα μπορούσαν να είναι τα Στενά της Μαλάκας, ή ίσως τα Στενά του Ορμούζ», είπε.
Προέβλεψε μάλιστα ότι αυτόνομα ή τηλεχειριζόμενα σκάφη επιφανείας ενδέχεται να συνοδεύουν αμερικανικά πολεμικά πλοία μέσα σε διάστημα μικρότερο του ενός χρόνου.
Τα περιπολικά, φουσκωτά σκάφη με σταθερό σκελετό, μήκους 11 μέτρων, συνήθως επανδρώνονται από τριμελές πλήρωμα. Στη ρομποτική εκδοχή τους, όμως, μόλις ένας χειριστής μπορεί να χειρίζεται έως και είκοσι ταυτόχρονα.
Ο αντιναύαρχος Κλάντερ διευκρίνισε ότι στην παρούσα φάση τα μη επανδρωμένα περιπολικά δεν φέρουν όπλα. Στο μέλλον όμως θα μπορούσαν να εξοπλιστούν με πολυβόλα και να ανοίγουν πυρ εφόσον ο χειριστής λάβει τέτοια διαταγή.
«Υπάρχει πάντοτε εμπλοκή ανθρώπου στην στοχοθέτηση και την καταστροφή του στόχου» τόνισε.
Η τεχνολογία, βασισμένη εν μέρει στα ρομπότ που στέλνει η NASA στον Άρη, σηματοδοτεί τεράστιες αλλαγές στον τρόπο που επιχειρεί το πολεμικό ναυτικό των ΗΠΑ, ενώ παράλληλα θέτει νέα ερωτήματα για το ρόλο των ρομπότ σε καταστάσεις κρίσεις.
Το Γραφείο Ναυτικής Έρευνας (Office for Naval Research, ONR) ανακοίνωσε την Κυριακή τα αποτελέσματα επίδειξης που πραγματοποιήθηκε στις 13 Αυγούστου στον Ποταμό Τζέιμς της Βιρτζίνια.
Βάσει του σεναρίου της επίδειξης, πέντε ρομποτικά περιπολικά εξασφάλισαν την προστασία ενός μεγαλύτερου πλοίου, ενώ οκτώ άλλα ανέλαβαν να περικυκλώσουν ένα ύποπτο σκάφος.
Η άσκηση σχεδιάστηκε ως προσομοίωση μιας «διέλευσης από στενά», δήλωσε ο αντιναύαρχος Μάθιου Κλάντερ, επικεφαλής της υπηρεσίας έρευνας του ναυτικού. «Θα μπορούσαν να είναι τα Στενά της Μαλάκας, ή ίσως τα Στενά του Ορμούζ», είπε.
Προέβλεψε μάλιστα ότι αυτόνομα ή τηλεχειριζόμενα σκάφη επιφανείας ενδέχεται να συνοδεύουν αμερικανικά πολεμικά πλοία μέσα σε διάστημα μικρότερο του ενός χρόνου.
Τα περιπολικά, φουσκωτά σκάφη με σταθερό σκελετό, μήκους 11 μέτρων, συνήθως επανδρώνονται από τριμελές πλήρωμα. Στη ρομποτική εκδοχή τους, όμως, μόλις ένας χειριστής μπορεί να χειρίζεται έως και είκοσι ταυτόχρονα.
Ο αντιναύαρχος Κλάντερ διευκρίνισε ότι στην παρούσα φάση τα μη επανδρωμένα περιπολικά δεν φέρουν όπλα. Στο μέλλον όμως θα μπορούσαν να εξοπλιστούν με πολυβόλα και να ανοίγουν πυρ εφόσον ο χειριστής λάβει τέτοια διαταγή.
«Υπάρχει πάντοτε εμπλοκή ανθρώπου στην στοχοθέτηση και την καταστροφή του στόχου» τόνισε.
0 Σχόλια