Sponsor

ATHENS WEATHER

Το Τουρκικό Ζήτημα


Του Άγη Βερούτη

Η Τουρκία κατέλαβε με πόλεμο το βόρειο 38% ενός αποστρατιωτικοποιημένου νησιού, της Κύπρου το 1974, με την ανοχή των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και των άλλων δύο εγγυητριών δυνάμεων πλην Τουρκίας, της δικτατορικής Ελλάδας και της Βρετανίας. Έκτοτε ως κατοχική δύναμη, η Τουρκία εγκατέστησε Τούρκους εποίκους πολλαπλάσιους των τουρκοκυπρίων τους οποίους πήγε να "προστατεύσει” και δρομολογεί τη διχοτόμηση του νησιού σε δύο κράτη προκειμένου κατόπιν να εγκολπώσει το βόρειο μέρος του νησιού στην Τουρκία.

Η αμφισβήτηση του Αιγαίου ξεκίνησε το 1975 μετά τη μεταπολίτευση, όπου άρχισαν οι συστηματικές παραβιάσεις - παραβάσεις του Αιγαίου στον αέρα και τη θάλασσα. Το 1976 κρίση του Χόρα, το 1987 κρίση του Σισμίκ, το 1996 η κρίση των Ιμίων, μετά το 2000 τεράστια πύκνωση των παραβιάσεων και το 2020 η μεταναστευτική επίθεση. Παράλληλα με αυτή την πορεία η Τουρκία ανέπτυξε μια ολοένα διευρυνόμενη αναθεωρητική ρητορική με την ψήφιση στην Εθνοσυνέλευση το ‘96 του casus beli για επέκταση χωρικών υδάτων πέραν των 6 μιλίων. Πλέον έχει εντείνει την αναθεωρητική και επιθετική ρητορική περί αποστρατιωτικοποίησης των ελληνικών νησιών του ανατολικού Αιγαίου (βλ. αποστρατιωτικοποιημένη Κύπρο όταν η Τουρκία έκανε την απόβαση το ‘74) και διεκδίκηση της "Γαλάζιας Πατρίδας” με μη αναγνώριση της διεθνούς συνθήκης UNCLOS 3 που καθορίζει το διεθνές δίκαιο της θάλασσας.

Το θέμα με τη Θράκη ξεκινά από τη δεκαετία του 1950 όταν οι Τούρκοι απαιτούν να μετονομαστεί η μουσουλμανική κοινότητα των Ελλήνων Πομάκων σε "Τουρκική” και καταφέρνουν να πείσουν την ελληνική κυβέρνηση να διδάσκεται η τουρκική γλώσσα στους Πομάκους που ΔΕΝ είναι Τούρκοι, και να υπόκειται η Πομακική μειονότητα στο νόμο της Σαρίας, επί ευρωπαϊκού εδάφους. Έκτοτε η παρουσία τουρκικού προξενείου εξελίχθηκε σε μηχανισμό ελέγχου, επιρροής, προπαγάνδας και προώθησης του τουρκικού εθνικισμού και αναθεωρητισμού στην περιοχή της Δυτικής Θράκης.

Από την έναρξη του εμφυλίου στη Συρία, όμιλοι συμφερόντων του περιβάλλοντος Ερντογάν αγόραζαν πετρέλαιο των περιοχών κατοχής από τον ISIS, για να διευκολύνει τη χρηματοδότησή τους. Οι προμήθειες του ISIS περνούσαν μέσω Τουρκίας, ενώ σημαντικός αριθμός από Τούρκους πήγαν εθελοντές στον ISIS. Η Τουρκία διαφαίνεται να έβγαλε επίσης λεφτά σπάζοντας το εμπάργκο των δυτικών κρατών για το Ιρακ (υπόθεση Χαλκμπανκ).

Η Τουρκία παρενέβη ως υπεργολάβος των Αζέρων με στρατεύματα (συμβούλους) και τουρκικά drones για να χτυπήσει τους Αρμένιους στον πρόσφατο πόλεμο Αρμενίας-Αζερμπαϊτζάν. Η Τουρκία επίσης ευθύνεται για τη Γενοκτονία των Αρμενίων του 1915, καθώς και για τη συρρίκνωση των αρμενικών εδαφών ώστε να εξαιρείται από την εθνική κυριαρχία τους το εθνικό βουνό τους, το όρος Αραράτ.

Το ιδεολογικό βάθος της ανάμιξης της Τουρκίας στη Λιβύη είναι στην αναβίωση του Οθωμανικού οράματός της, με ανάνηψη στην Αφρική μέσω της στήριξης της Μουσουλμανικής Αδελφότητας η οποία εκτός από την Λιβύη αποσταθεροποίησε προσωρινά και την Αίγυπτο την προηγούμενη δεκαετία με την λεγόμενη "Αραβική Άνοιξη”.

Οι Κούρδοι είναι ένα υπόδουλο έθνος στην Τουρκία που αριθμεί πάνω από 20 εκατομμύρια Τούρκων υπηκόων με κουρδική εθνική συνείδηση, το οποίο οι Τούρκοι μεθοδικά για τον τελευταίο αιώνα διενεργούν συστηματικές μετακινήσεις πληθυσμών και το κυνηγούν ως τρομοκρατική οντότητα, όπως και τους Έλληνες το 1821. Στόχος είναι η διάλυση της εθνικής συνείδησης των Κούρδων που ζουν σε Τουρκία, Ιρακ, Συρία και προσπαθούν να δημιουργήσουν αυτόνομη κρατική οντότητα μετά την αποχώρηση της Βρετανίας από εκείνες τις περιοχές, όπου έμειναν χωρίς κρατική οντότητα ενώ όλες οι υπόλοιπες εθνικές ομάδες δημιούργησαν κράτος.

Ε, λοιπόν, όπως ανέφερε και στην ομιλία του ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης στο 6ο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ στο μακρινό 1996: 

- Δεν υπάρχει Κυπριακό ζήτημα
- Δεν υπάρχει ζήτημα Αιγαίου
- Δεν υπάρχει ζήτημα Θράκης
- Δεν υπάρχει Μεσανατολικό ζήτημα Ισλαμικού Χαλιφάτου, Λιβάνου, Χεζμπολάχ και Παλαιστίνης
- Δεν υπάρχει ζήτημα Αρμενίας-Αζερμπαϊτζάν
- Δεν υπάρχει ζήτημα Λυβικής ΑΟΖ
- Δεν υπάρχει Κουρδικό ζήτημα

Ένα ζήτημα υπάρχει μόνο: 
- το Τουρκικό Ζήτημα


Όταν το καταλάβουμε αυτό και το επικοινωνήσουμε σε ΟΛΟΥΣ τους συμμάχους και τους εταίρους μας, μόνο τότε θα μπορεί να ξεκινήσει να λύνεται ο μίτος.

Η Τουρκία είναι ένα τεχνητό πολυεθνικό συνονθύλευμα από νεότουρκους, αλεβίτες, κούρδους, αρμένιους και κυρίως εξισλαμισμένους ελληνικούς πληθυσμούς της Ιωνίας. Οι παραπάνω καθοδηγούνται αυστηρά και μόνο από "μογγολικής ιδεολογίας” εθνικές ελίτ στα τελευταία 100 χρόνια, με αλληλοδιαδεχόμενες πολιτικές κυβερνήσεις "κοσμικών” Κεμαλιστών και "ισλαμιστών” Νεο-οθωμανών. Στην περίοδο αυτή έχουν μεθοδικά και σταθερά επιδιώξει και επιτύχει μια τεχνητή ανισορροπία στην περιοχή, με ροπή σε γενοκτονίες, πολέμους και φυλακίσεις .

Παραδείγματα προς επίρρωση των παραπάνω η Τουρκία είναι:
- η μοναδική χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ απειλεί με πόλεμο άλλη χώρα-μέλος ΝΑΤΟ, την Ελλάδα,
- η μόνη χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ που αρνείται και δεν έχει επιβάλλει κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας,
- η μόνη χώρα μέλος του ΝΑΤΟ που έχει κάνει αίτημα συμμετοχής στο Κλαμπ της Σαγκάης, οικονομικο-στρατιωτικής συνεργασίας με χώρες που έχουν ημι-δημοκρατικά ή καθαρά δικτατορικά καθεστώτα,
- η μόνη χώρα που διευκολύνει τον Πούτιν να παρακάμψει τις οικονομικές κυρώσεις για την διακίνηση κεφαλαίων σε χώρες της Δύσης
- η μόνη χώρα του ΝΑΤΟ που συνεργάζεται με τη Ρωσία για να παρακάμψει τις ήδη υπάρχουσες ευρωπαϊκές υποδομές για το φυσικό αέριο, 
- μια χώρα που χτίζει πυρηνικό σταθμό Ρωσικής κατασκευής με κόστος $25 δις δολάρια ενώ ο κόσμος εκεί δεν έχει ψωμί να φάει, και έχει ανακοινώνει προ καιρού ότι επιθυμεί να κατασκευάσει πυρηνικά όπλα, πιθανόν με την συνεργασία του Πακιστάν και της Ρωσίας ενώ δοκιμάζει βαλλιστικούς πυραύλους που μπορούν να φέρουν πυρηνικές κεφαλές για να απειλήσει το ΝΑΤΟ στο οποίο είναι (προς το παρόν) μέλος!
- μια χώρα που χρηματοδοτεί και δίνει άσυλο σε καταζητούμενους τρομοκράτες της Χεζμπολάχ και του Ισλαμικού Κράτους ώστε ανενόχλητοι να καταφέρουν πολύνεκρες επιθέσεις στο κράτος του Ισραήλ με στόχο να το διαλύσουν. Υποκινούμενοι.

Τελικά μοιάζει να αποδεικνύεται εκ του αποτελέσματος ότι η Συνθήκη των Σεβρών ήταν η σωστή, και η κατάργησή της ήταν λάθος. Ένα λάθος που οδήγησε σε αποσταθεροποίηση της Νοτιοανατολικής Μεσογείου για περισσότερο από έναν αιώνα, με ολοένα και αυξανόμενη ένταση, και έναν διαρκή ψυχρό πόλεμο με όλους τους λαούς εντός και γύρω από την Τουρκία.

Η Ελλάδα οφείλει να επαναπροσδιορίσει τα επιμέρους αυτά ζητήματα στον διεθνή διπλωματικό διάλογο ως ένα και κεντρικό Τουρκικό Ζήτημα το οποίο έχει κλαδιά σε Κύπρο, Κούρδους, Αιγαίο, Λιβύη, Συρία, Αρμενία, Παλαιστίνη, Λίβανο, Ισραήλ και κυρίως σε Ελλάδα.

Χρειάζεται ένα μεθοδικό διπλωματικό "re-framing" των ζητημάτων αυτών, σε συνεργασία με όλους τους ως άνω πληττόμενους από το Τουρκικό Ζήτημα καθεαυτό.

Εδώ και 6 δεκαετίες η Τουρκία βρίσκεται σε Ψυχρό Πόλεμο με την Ελλάδα και όλους τους γείτονές της, και εμείς κάνουμε ότι δεν το καταλαβαίνουμε;

Ως πότε θα κοιτάμε ένα-ένα δέντρο και όχι το δάσος;

[σ.σ. Ευχαριστώ τον παιδικό μου φίλο Μελέτη Μελετόπουλο ο οποίος είναι Διδάκτωρ της Φιλοσοφίας της Ιστορίας, συγγραφέας, ιστορικός και προπαντός δάσκαλος των νέων, για τις πολύωρες διαφωτιστικές συζητήσεις μας επί του σημερινού θέματος.]


* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια