Αμηχανία στην Κουμουνδούρου από την αδυναμία του κόμματος να εκμεταλλευτεί τη φθορά της κυβέρνησης. Οι ελπίδες να μειωθεί η διαφορά όταν θα προκηρυχθούν οι εκλογές και ο φόβος του Αλέξη Τσίπρα μπροστά στο ενδεχόμενο να χάσει ξανά από τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Γιατί αναδεικνύει τα Ελληνοτουρκικά και πώς «ποντάρει» στον μύθο του λαγού με τη χελώνα
«Μήνας περνά και φέρνει άλλον μήνα. Αυτά που έρχονται κανείς εύκολα τα εικάζει· είναι τα χθεσινά, τα βαρετά εκείνα. Και καταντά το αύριο πια σαν αύριο να μη μοιάζει». Αν ο Αλέξης Τσίπρας διάλεγε κάποιους στίχους για να περιγράψει στους συντρόφους του στην Κεντρική Επιτροπή, την επόμενη Παρασκευή 14 Οκτωβρίου, την πολιτική πραγματικότητα, αυτοί θα ήταν από τη «Μονοτονία» του Καβάφη.
Ακρίβεια, Ελληνοτουρκικά, υποκλοπές και ολίγη από πανδημία. Θα ειπωθούν τα ίδια πράγματα, θα ξαναειπωθούν. Θα γίνουν οι ίδιες δηλώσεις για τον πόλεμο, την ενεργειακή κρίση, τη ΔΕΗ, τους φουσκωμένους λογαριασμούς, τις τιμές στα σούπερ μάρκετ, την ανεπάρκεια της ευρωπαϊκής ηγεσίας. Και θα ξαναγίνουν. Τη μία μονότονη ημέρα άλλη μονότονη και απαράλλακτη ακολουθεί.
Και το χειρότερο για την αξιωματική αντιπολίτευση: οι δημοσκοπήσεις ίδιες και απαράλλαχτες κι αυτές. Είτε έχουμε κυβερνητικές αστοχίες, είτε έχουμε σκάνδαλα, είτε ο πληθωρισμός συνεχίζει να τραβάει την ανηφόρα και τα νοικοκυριά να γονατίζουν, είτε, είτε, είτε... ο Αράπογλου, ο Γεράκης, ο Μαύρος, ο Παναγόπουλος, ο Φαναράς συνεχίζουν να βλέπουν τη Ν.Δ. μπροστά με 7-8 μονάδες και τον ΣΥΡΙΖΑ κολλημένο στο 25%. Καμία αλλαγή. Καμία μετακίνηση. Μικροδιαφορές που όμως δεν απειλούν την κυριαρχία του Κυριάκου Μητσοτάκη βρίσκουν οι έρευνες της Pulse, της Marc, της MRB, της Alco, της Metron.
Κι ας είναι «άλλη η εικόνα στην κοινωνία» που συναντά ο Τσίπρας στις περιοδείες και τις επαφές του με παράγοντες της αγοράς. Μάλιστα, όπως λέει σε συνομιλητές του, «αν δεν υπήρχε η εικόνα των δημοσκοπήσεων, ο Μητσοτάκης θα είχε καταρρεύσει», ενώ στενοί του συνεργάτες υποστηρίζουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ σύντομα θα αποκαλύψει στοιχεία για «offshore και αναθέσεις εκατομμυρίων» που θα τεκμηριώνουν τα λεγόμενά τους για «στημένα γκάλοπ».
Σημειώνουμε, πάντως, ότι τις αιτιάσεις της ηγεσίας της Κουμουνδούρου δεν τις ενστερνίζονται όλοι στον ΣΥΡΙΖΑ. «Δεν μπορεί να έχουν συνωμοτήσει άπαντες», λένε και συμπληρώνουν: «Αν τα πράγματα είναι διαφορετικά, θα έπρεπε έστω μια εταιρεία να έχει άλλα αποτελέσματα. Ομως ακόμη και αυτές με τις οποίες συνεργάζεται ή εμπιστεύεται ο ΣΥΡΙΖΑ δεν δείχνουν κάτι άλλο». Και η αλήθεια αυτή είναι. Στην καλύτερη των περιπτώσεων για τον ΣΥΡΙΖΑ «η διαφορά δεν είναι 8 μονάδες, αλλά 4», μας λέει στέλεχος της αξιωματικής αντιπολίτευσης που ασχολείται επισταμένως και επί μακρόν με τις έρευνες της κοινής γνώμης. Διατείνεται δε ότι «από τη στιγμή που δεν έχουν προκηρυχθεί εκλογές, σημασία δεν έχουν τόσο τα ποσοστά όσο οι ποιοτικοί δείκτες, οι οποίοι συνεχώς χειροτερεύουν για την κυβέρνηση και τις πολιτικές της».
Εκ παραλλήλου, υποστηρίζει ότι η γεωμετρική καμπύλη των δημοσκοπήσεων δείχνει ότι την άνοιξη του 2023 τα ποσοστά των δύο κομμάτων (Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ) θα συγκλίνουν σε βαθμό που η διαφορά τους θα κυμαίνεται στα όρια του στατιστικού λάθους. Το 2020 η διαφορά, σύμφωνα με τους δημοσκόπους, ήταν μεγαλύτερη από 15 μονάδες, κοντά στις 20 και είχαμε ακόμη και νταμπλ σκορ, το 2021 συνέχιζε να είναι διψήφια (από 12% έως 14%) και τώρα κυμαίνεται μεταξύ 6,5%-8%. «Οποιον αναλογιστή και να ρωτήσεις», μας λέει, «θα σου πει πως την άνοιξη, εφόσον δεν υπάρξουν δραματικές ανατροπές, ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ. θα είναι ίσα βάρκα, ίσα πανιά».
Στον Τσίπρα δεν αρκεί, πάντως, να είναι μικρή η διαφορά με τον Μητσοτάκη, θέλει να είναι αυτός που θα κόψει πρώτος το νήμα των εκλογών. Αν δεν είναι πρώτο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ, το όνειρο του Αλέξη να επιστρέψει, μέσω συμμαχικής κυβέρνησης, στο Μαξίμου θα σβήσει. Πρωταγωνιστής των εξελίξεων θα είναι ο Κυριάκος, είτε σχηματίσει κυβέρνηση από τις πρώτες εκλογές, με την απλή αναλογική, είτε με τις δεύτερες, με την ενισχυμένη. Μάλιστα, το χειρότερο σενάριο για τον Τσίπρα δεν είναι να χάσει αυτός τις εκλογές, αλλά να τις κερδίσει οριακά και με χαμηλό ποσοστό ο Μητσοτάκης.
Το ενδεχόμενο ανατροπών
Στην περίπτωση αυτή, λένε διακεκριμένα στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης, είναι πιθανό να υπάρξουν διεργασίες -και σοβαρές πιέσεις αν υπάρξουν και αρνητικές εξελίξεις στα Ελληνοτουρκικά- για σχηματισμό κυβέρνησης ευρύτερης αποδοχής, με επικεφαλής άλλο πολιτικό πρόσωπο. Και είναι το χειρότερο σενάριο επειδή μια τέτοια κυβέρνηση θα έχει, όπως πιθανολογείται, τη στήριξη των λεγόμενων «αστικών δυνάμεων», με πρωτεργάτες τους μεγαλοεπιχειρηματίες, αλλά και κέντρων της αλλοδαπής, με στόχο τη συνολική αναδιοργάνωση του πολιτικού συστήματος. Αναδιοργάνωση που εκ των πραγμάτων περικλείει και ανατροπές σε όλα τα κόμματα, συμπεριλαμβανομένων και των ηγεσιών τους.
Ο Αλέξης για τη διεκδίκηση της κυβέρνησης προτιμά, όπως λέει σε συνομιλητές του, να έχει αντίπαλο τον Μητσοτάκη, επειδή τον θεωρεί «πολυτραυματία» λόγω των υποκλοπών και των φουσκωμένων λογαριασμών, ενώ τον βολεύει και η παρουσία του Νίκου Ανδρουλάκη στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ καθώς, διαγενομένου του χρόνου, ο διάδοχος της Φώφης Γεννηματά δεν δείχνει ικανός να αμφισβητήσει την ηγεμονία του Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ στην ευρύτερη Κεντροαριστερά. Ο τέως πρωθυπουργός, σύμφωνα με τα λεγόμενα των επιτελών του, θα συνεχίσει να ομνύει στην προοδευτική διακυβέρνηση και να προτρέπει τους προοδευτικούς ψηφοφόρους να υπερψηφίσουν τον ΣΥΡΙΖΑ.
Η στρατηγική συγκρότησης αντιδεξιού μετώπου είναι η μόνη, κατά τον Τσίπρα, που μπορεί να αποδώσει εκλογικά στην αντιπολίτευση. «Οσοι θέλετε να φύγει η Δεξιά, θα πρέπει να αναδείξετε πρώτο κόμμα τον ΣΥΡΙΖΑ», θα επαναλαμβάνει σε κάθε ευκαιρία. Και θα συμπληρώνει: «Αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι πρώτο κόμμα, θα συνεχίσει να κυβερνά η Δεξιά με πρωθυπουργό είτε τον Μητσοτάκη, είτε κάποιον άλλον που θα επιβάλλουν εξωπολιτικά κέντρα».
Νίκος Φελέκης
0 Σχόλια