Του Κώστα Ράπτη
Κάθε θαύμα, τρεις ημέρες... Στην περίπτωση των ρωσο-αμερικανικών σχέσεων, ίσως ούτε και τόσο.
Μπορούσε να διαισθανθεί κανείς τις δυσκολίες από τον επιθετικό τρόπο με τον οποίο τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης αντιμετώπισαν τον Τζο Μπάιντεν κατά τη συνέντευξη Τύπου που έδωσε μετά την κρίσιμη συνάντησή του με τον Βλαντίμιρ Πούτιν στη Γενεύη την περασμένη Τετάρτη.
Όμως η προσπάθεια απόσπασης των ρωσο-αμερικανικών σχέσεων από το ψυχροπολεμικό κλίμα (ή μάλλον, όπως έχει παρατηρηθεί, της... αναβάθμισής τους σε ψυχροπολεμικές stricto sensu, ήτοι με τους κανόνες και τους διαύλους επικοινωνίας που υπήρχαν πριν από την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης) προσκρούει, καθώς φαίνεται, σε εμπόδια σημαντικότερα από το επικοινωνιακό κλίμα που είχε εμπεδωθεί κατά την τετραετία Τραμπ, με τους ευφάνταστα σενάρια της "ρωσικής ανάμιξης” στην αμερικανική εσωτερική πολιτική ζωή.
Άλλωστε, ο ίδιος ο Τραμπ, ευρισκόμενος πλέον στην αντιπολίτευση, ήταν από τους πρώτους που κατήγγειλε (όπως και σύσσωμο το Ρεπουμπλικανικό κόμμα) τον πρόεδρο Μπάιντεν ότι "τα έδωσε όλα και δεν πήρε τίποτε” κατά την συνάντηση με τον Πούτιν.
Όμως το ουσιαστικό ερώτημα είναι τι φρονούν οι ίδιοι οι κυβερνώντες στις ΗΠΑ. Και τα μηνύματά τους, προτού καν συμπληρωθεί εβδομάδα από τη συνάντηση των δύο ηγετών, είναι τόσο αντιφατικά, ώστε να προκαλούν προβληματισμό.
Ο Βλαντίμιρ Πούτιν αποδείχθηκε επαρκώς υποψιασμένος όταν την επομένη του ραντεβού της Γενεύης εξέφρασε την ελπίδα να δοθεί στον ομόλογό του, τον οποίο επαίνεσε πληθωρικά, "η ευκαιρία να εργασθεί με ηρεμία”. Αλλά και ο επικεφαλής του ρωσικού Υπουργείου Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ (εξασκημένος από αρκετές περιστάσεις στο παρελθόν όπου το όποιο πνεύμα συνεννόησης με Δυτικούς ιθύνοντες εξανεμιζόταν μόλις ο συνομιλητής προγειωνόταν στην πατρίδα του) προειδοποίησε ότι οι δηλώσεις Αμερικανών αξιωματούχων, ακόμη και κάποιων που συμμετείχαν στις διευρυμένες συνομιλίες της Γενεύης, τα τελευταία 24ωρα δεν αποδίδουν "την προσέγγιση για την οποία μίλησαν οι δύο πρόεδροι” και ότι σε κάθε περίπτωση η οδός που ακολουθείται "δεν είναι μονής κατευθύνσεως”.
Πράγματι, ο σύμβουλος εθνικής ασφαλείας του Λευκού Οίκου Τζέικ Σάλιβαν με συνέντευξή του στο CNN την Κυριακή έκανε γνωστό ότι η Ουάσιγκτον ετοιμάζει νέα δέσμη κυρώσεων κατά της Ρωσίας με αφορμή την υπόθεση Ναβάλνι και ότι θα συνεχίσει να ανανεώνει τις κυρώσεις εις βάρος εταιρειών εμπλεκόμενων στην ολοκλήρωση του αγωγού φυσικού αερίου NordStream2.
Ο Ρώσος πρεσβευτής στις ΗΠΑ Ανατόλι Αντόνοφ, ο οποίος μόλις επέστρεψε στην έδρα του βάσει των όσων συμφωνήθηκαν μεταξύ των δύο ηγετών, δήλωσε χαρακτηριστικά ότι "δεν ήταν αυτό το σήμα που περιμέναμε μετά τη συνάντηση κορυφής” και ότι "δεν είναι δυνατόν να σταθεροποιηθούν και εξομαλυνθούν οι σχέσεις μεταξύ χωρών διαμέσου κυρώσεων”. Από την πλευρά της η εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών Μαρία Ζαχάροβα προανήγγειλε ότι θα υπάρξει "η λογική απάντηση”.
Το είδος των πιέσεων που δέχεται ο Μπάιντεν εικονογραφούν εύγλωττα οι δηλώσεις της Χίλαρι Κλίντον ότι "η μακρά ιστορία του Μπάιντεν σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, η οκταετία του στην αντιπροεδρία, η εμπειρία του τί δούλεψε και τι όχι, η καταστροφή που υπήρξε η προεδρία Τραμπ (ο οποίος έδωσε στον Πούτιν το πράσινο φως για οτιδήποτε ήθελε, αφού είχε βοηθήσει στην εκλογή του ιδίου), όλα αυτά θα οδηγήσουν σε μια διαφορετική προσέγγιση”.
Είναι συνεπώς πολύ νωρίς για να μιλήσουμε για "προβλεψιμότητα” στις αμερικανο-ρωσικές σχέσεις, όπως την επικαλείται ο ένοικος του Λευκού Οίκου.
0 Σχόλια