Ο κορωνοϊός ήρθε και μετέτρεψε τις κοινότητες των ανθρώπων σε δυστοπικές.
Όλα όσα θεωρούσαμε δεδομένα ανατράπηκαν. Οι ζωές μας άλλαξαν. Η καθημερινότητα σε τίποτα δεν θυμίζει το παρελθόν. Ο κορωνοϊός διατάραξε για τα καλά την οικονομική ζωή. Και δεν είναι μόνο οι μάσκες. Είναι οι αποστάσεις. Ο αφανισμός της κοινωνικής ζωής. Ο φόβος για τον άλλο, που είναι πιθανώς μολυσμένος από την νόσο Covid-19 και μπορεί να μας την μεταδώσει. Κάτω από τη μέση όλα επιτρέπονται: Οι πιτζάμες, οι παντόφλες, τα σόρτς. Γιατί κανείς δεν βλέπει τη συνολική εικόνα. Μόνο ό,τι φαίνεται στην οθόνη. Δημιουργήθηκε ένα νέο είδους ανθρώπου όπου σημασία έχει η εικόνα από τη μέση και πάνω. Ό,τι φαίνεται στην οθόνη του υπολογιστή ή του τάμπλετ. Η εικόνα με την οποία επικοινωνούμε με τους άλλους. Και όλοι να βρισκόμαστε σε κατάσταση αναμονής. Για την επάνοδο σε κάποιου είδους φυσιολογική ζωή, μια μορφή κανονικότητας, όταν θα έχουμε εμβολιαστεί. Διότι το εμβόλιο θα είναι ένα είδος διαβατηρίου για την συνέχιση της οικονομικής και κοινωνικής δραστηριότητας. Το εμβόλιο δεν θα είναι μόνο το αντίδοτο στον κορωνοϊό αλλά και το συνθηματικό για να λαμβάνουμε μέρος σε συναθροίσεις, να έχουμε το δικαίωμα να ταξιδεύουμε, να επιβιβαζόμαστε σε αεροπλάνα, πλοία, να εντασσόμαστε στην κοινότητα.
Μετάλλαξη; Πολύ πριν την μετάλλαξη του κορωνοϊού στη Βρετανία έχουν μεταλλαχθεί οι ζωές όλων. Στα σίγουρα. Για πόσο; Ουδείς μπορεί να το προβλέψει. Με απλές μαθηματικές πράξεις είναι προφανές ότι οι κάτω των 50-55 ετών πολύ δύσκολα θα έχουν εμβολαστεί πριν το τέλος Μαρτίου. Οπότε είναι προφανές ότι για τους επόμενους τρεις-τέσσερις μήνες τουλάχιστον θα παραμείνουμε καθηλωμένοι. Παρακολουθώντας την καθημερινή απογευματινή ενημέρωση των 6 από τους αρμόδιους του ΕΟΔΥ για την πορεία εξάπλωσης του κορωνοϊού. Παρακολουθώντας απαθείς τον αριθμό των ανώνυμων συμπολιτών μας που γίνονται μονάδες στο σύνολο των θυμάτων του σύγχρονου λοιμού. Τον αριθμό των διασωληνωμένων και νοσηλευομένων, την αύξηση του ιικού φορτίου, τις απαγορεύσεις στις μετακινήσεις μας, το σκληρό λοκντάουν στις περιοχές που η πανδημία εξαπλώνεται με επικίνδυνους ρυθμούς, την αντοχή του συστήματος δημόσιας υγείας, τις κενές κλίνες στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας, την αγωνία των γιατρών και των νοσηλευτριών.
Η μετάλλαξη στη ζωή μας είναι δεδομένη. Πολύ πριν την μετάλλαξη του κορωνοϊού στη Βρετανία που σχετίζεται με τα παιδιά και επιτρέπει τη διασπορά της Covid στον παιδικό πληθυσμό. Η καθημερινότητα των παιδιών έχει αλλάξει. Κάνουν μαθήματα μπροστά από την οθόνη του υπολογιστή χωρίς να βλέπουν τους δασκάλους και τους συμμαθητές τους. Μπροστά στην ίδια οθόνη μένουν για άπειρες ώρες καθημερινά. Για να δουν τηλεόραση, να παίξουν βιντεοπαιχνίδια, να δουν YouTube, να συνεχίσουν τις κοινωνικές τους συναναστροφές μέσω facebook, instagram, tiktok, να δουν τηλεόραση, να μιλήσουν με τους παππούδες. Πόσο μακρινή μοιάζει η υπόμνηση των ειδικών ότι τα παιδιά πρέπει να μένουν μάξιμουμ δύο ώρες την ημέρα μπροστά από την οθόνη του υπολογιστή διότι αλλιώς υπάρχουν μεγάλοι κίνδυνοι εξάρτησης. Ακόμη και η γυμναστική γίνεται μέσω βίντεο από τον υπολογιστή. Το φλερτ; Η αγάπη; Ο έρωτας; Η παρέα; Οι φίλοι;
Δυστοπία. Κι όμως.
Οι εξελίξεις τρέχουν σε ένα παράλληλο σύμπαν. Οι οικονομικές εξελίξεις. Η νέα πραγματικότητα. Ο σχεδιασμός για νέες τεχνολογίες. Οι νέες συνεργασίες. Ο νέος τρόπος εργασίας. Η υλοποίηση των σχεδίων για το μέλλον σε επίπεδο ατομικό, οικογενειακό, επιχειρηματικό. Η αγωνία για το μέλλον. Πόσες επιχειρήσεις δεν θα καταφέρουν να επιβιώσουν; Τι θα γίνει με αυτούς τους εργαζόμενους που θα χάσουν τις δουλειές τους και τους επιχειρηματίες που θα χάσουν τα κεφάλαιά τους; Πώς θα ξαναγίνει το reset; Πώς θα καταφέρουμε να πληρώσουμε τους φόρους μας και να ανταποκριθούμε στις άλλες υποχρεώσεις μας μετά την περίοδο χάριτος που όλοι μεταθέτουν τα προβλήματα για το μέλλον κρύβοντας τα κάτω από το χαλί;
Τι θα γίνει με την Τουρκία; Πώς θα προετοιμαστούμε για το ενδεχόμενο μιας νέας απειλητικής κλιμάκωσης από τον Ερντογάν; Πώς θα καταφέρουμε να ενισχύσουμε τη στρατιωτική δύναμη αποτροπής; Πώς θα πρέπει να χειριστούμε τις εκκλήσεις των Τούρκων για διάλογο στον οποίο θα μας ζητήσουν να νομιμοποιήσουμε την αξίωσή τους ότι όλα όσα θεωρούσαμε δικά μας τους ανήκουν; Σε ποιους συμμάχους μπορούμε να βασιστούμε; Κι αν η αλλαγή στις Ηνωμένες Πολιτείες ξαναφέρει δίπλα-δίπλα τους Αμερικανούς με τους Τούρκους;
Η μετάλλαξη έχει μπει παντού. Για τα καλά. Ανατρέποντας τα πάντα. Και απογυμνώνοντας πράγματα ή καταστάσεις που παλαιότερα δεν μπορούσαν να ιχνηλατηθούν. Οι ζωές μας έχουν αλλάξει και εμείς λίγο ως πολύ προσαρμοζόμαστε ή οφείλουμε να προσαρμοστούμε και να μεταλλαχθούμε -όπως ο κορωνοϊός- για να καταφέρουμε να επιβιώσουμε και να εξαφανίσουμε την αόρατη απειλή.
Μάκης Πολλάτος
0 Σχόλια