Του Κώστα Στούπα
Κατά τις εκτιμήσεις των ειδικών αυτή η εβδομάδα κατά πάσα πιθανότητα θα είναι και η δυσκολότερη του δεύτερου κύματος της επιδημίας. Αυτό σημαίνει πως πρέπει να κρατήσουμε την ψυχραιμία μας και κυρίως την πιο αυστηρή τήρηση των μέτρων προκειμένου να μην είναι και οι επόμενες δύο εβδομάδες το ίδιο δύσκολες ή ακόμη χειρότερες.
Το σύστημα τείνει να φτάσει στα όρια, πέραν των οποίων μπορεί να δούμε παραλογισμούς και φρικαλεότητες.
Αν επαληθευτούν οι αισιόδοξες εκτιμήσεις και από την επόμενη εβδομάδα μειωθούν τα κρούσματα, οι εισαγωγές στα νοσοκομεία και οι θάνατοι, η κυβέρνηση φαίνεται διατεθειμένη να αρχίσει να αίρει τα μέτρα πριν τις γιορτές των Χριστουγέννων.
Οι πιέσεις που δέχεται αυξάνονται κατακόρυφα ημέρα με την ημέρα καθώς μια σημαντική μερίδα της κοινωνίας υπό την πίεση της οικονομικής καταστροφής και τις ψυχολογικές εντάσεις του εγκλεισμού υιοθετεί όλο και περισσότερο εχθρικές και επιθετικές συμπεριφορές.
Θεμιτό και λογικό είναι να ακούμε όλο και πιο συχνά για εμβόλια που θα κυκλοφορήσουν ταχύτερα του αναμενομένου και για την οικονομία που θα εκτιναχθεί σαν πιεσμένο ελατήριο το 2021, όπως ακριβώς ακούγαμε κατά τη διάρκεια του πρώτου κύματος πως θα συμβεί στο β' εξάμηνο του 2020.
Οι έμποροι της ελπίδας...
Είναι φυσικό επακόλουθο όταν μια αυξανόμενη μερίδα του κόσμου βρίσκεται στα "κάγκελα" και έχει επιθετικές απαιτήσεις να προκύπτουν και οι έμποροι της ελπίδας. Το φαινόμενο αυτό το ζήσαμε την περασμένη δεκαετία όταν μετά τη χρεοκοπία το ενδεχόμενο κατάρρευσης της χώρας και επιστροφής στη δραχμή προβάλλονταν σαν πανάκεια και λύση για όλα τα προβλήματα που ταλανίζουν τον ελληνισμό τα τελευταία 3.000 χρόνια.
Το ζούμε τώρα με μια μερίδια "ζηλωτών" της εκκλησίας, της άκρας αριστεράς και της άκρας δεξιάς.
Τα κόμματα της αριστεράς το πρωί καταγγέλλουν τις απαγορεύσεις συναθροίσεων για το Πολυτεχνείο και συναθροίζονται επιδεικτικά δημοσίως και το βράδυ καταγγέλλουν την έλλειψη μονάδων εντατικής θεραπείας για όσους το πρωί φρόντιζαν να τις χρειαστούν.
Η "ορθόδοξη" αριστερά όπως και η ορθόδοξη εκκλησία στα Βαλκάνια αποδεικνύονται κατώτερες των περιστάσεων της πανδημίας. Η δεύτερη μετράει και απώλειες… Σε άλλες εποχές αμφότερες θα πρωτοστατούσαν στην τήρηση των μέτρων και την κατ’ οίκον διανομή βοήθειας των νοικοκυριών που πλήττονται από τα μέτρα εγκλεισμού.
Οι ηγήτορες που αμφισβητούν τους κανόνες άμυνας απέναντι σε μια πανδημία συνήθως το πράττουν είτε γιατί υπερεκτιμούν αυτά που πιστεύουν σε σχέση με την πραγματικότητα, είτε γιατί γοητεύονται να ηγηθούν του ρεύματος που σχηματίζει το πλήθος χωρίς να νοιάζονται που οδηγεί και καταλήγει αυτό το ρεύμα. Αντί να ηγηθούν ακολουθούν νομίζοντας πως ηγούνται.
Αν είναι τυχεροί κάνουν την "κωλοτούμπα" πριν φτάσουν στον γκρεμό.
Αντί να καλούν κόσμο σε πολιτικές ή θρησκευτικές λιτανείες ποιος δεν θα εκτιμούσε την εκχώρηση από τα πολιτικά κόμματα μέρους της κρατικής επιχορήγησης ή των παγκαριών από τις εκκλησίες για τη συνδρομή νοικοκυριών που χρειάζονται στήριξη, αυτές τις δύσκολες ώρες;
Αντί να ζητούν μόνο προσλήψεις χιλιάδων νοσηλευτών και γιατρών θα είχε νόημα να συμβάλουν να μην υπάρξει ανεξέλεγκτη αύξηση της ζήτησης για ΜΕΘ.
Αν δεν ελεγχθεί η διασπορά και 100 με 200 χιλ. μονάδες με δεκαπλάσιο μόνιμο προσωπικό να είχαμε δεν θα ήταν αρκετά. Μετά την επόμενη μέρα που θα χρειάζονταν νεκροφόρες, θα ζητούσαν επιτάξεις γραφείων τελετών και προσλήψεις μόνιμου προσωπικού...
Τούτα δεν σημαίνουν πως η κυβέρνηση τα έχει σχεδιάσει όλα όπως έπρεπε. Αντί για επιτάξεις της τελευταίας στιγμής για τις οποίες το κόστος θα γίνει γνωστό και θα καταβληθεί εκ των υστέρων, θα ήταν πιο λογικό την Άνοιξη να ζητήσει από τον ιδιωτικό τομέα της υγείας να προσφέρει προς ενοικίαση έναν εύλογο αριθμό ΜΕΘ για 6 ή 12 μήνες.
Ο ιδιωτικός τομέας μπορεί να οργανώσει καλύτερα το κόστος και τη λειτουργία τέτοιων εγχειρημάτων.
Όμως υπάρχει πάντα και η αισιόδοξη πλευρά των πραγμάτων. Στην περίπτωση της πανδημίας είναι τα φαινόμενα αυτοθυσίας του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού. Σε μια κοινωνία η ύπαρξη ικανού αριθμού μελών της με αυξημένη αίσθηση του καθήκοντος εκτός από μεταδοτικό χαρακτήρα, συνεισφέρει και στην ανάταξη και της αυτοεκτίμησης της κοινωνίας, γεγονός που συμβάλει στην ανάσχεση του κύματος απόγνωσης και παραλογισμού που διογκώνεται.
0 Σχόλια