 |
| Φωτο: ΑΠΕ - ΜΠΕ |
Του Αργύρη Ντινόπουλου,
δημοσιογράφου, πρώην υπουργού Eσωτερικών
Όποιος αναρωτιόταν «μετά τα Βαρώσια, τι;» η νέα έξοδος του Oruc Reis έδωσε την απάντηση.
Γιατί αποδείχθηκε ότι το «άνοιγμα» των Βαρωσίων δεν ήταν απλό προεκλογικό κόλπο στην τουρκοκυπριακή πολιτική σκηνή.
Αλλά κίνηση με ιστορικό βάθος ενταγμένη στην στρατηγική της (ανιστόρητης) ερντογανικής γαλάζιας πατρίδας.
Σήμερα το πρωί έγινε φανερό ότι η αντιμετώπιση των Βαρωσίων την περασμένη εβδομάδα ως μιας «κυπριακής» υπόθεσης ερμήνευσε «επιδερμικά» αυτήν την κίνηση του Ερντογάν.
Αναφερόμαστε στην μηντιακή αντιμετώπιση η οποία, όμως, με δεδομένη την «συστημικότητα» των ελληνικών ΜΜΕ (δηλαδή την «ενσωμάτωσή» τους στην επίσημη ελληνική διπλωματία) έχει την ιδιαίτερη σημασία της.
Γιατί το «άνοιγμα» των Βαρωσίων ήταν η πρώτη εδαφική επέμβαση της Τουρκίας στην Κύπρο μετά τον δεύτερο Αττίλα.
Η «περίκλειστη πόλη της Αμμοχώστου» αποτέλεσε για 46 χρόνια το τελευταίο ταμπού απέναντι στην εισβολή-κατοχή του 1974.
Την περασμένη Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2020 ο Ερντογάν έσπασε το ταμπού που συμβόλιζε η παρουσία του ελληνισμού έστω και στοιχειωμένου στην «περίκλειστη Αμμόχωστο».
Στην ουσία ολοκλήρωσε συμβολικά τον Αττίλα.
Βεβαίως η δήθεν επιστροφή των Βαρωσίων στους ελληνοκύπριους χρησιμοποιήθηκε επί 46 χρόνια από την Τουρκία ως δέλεαρ για δήθεν «λύσεις» που στην ουσία νομιμοποιούσαν την κατοχή (βλέπε σχέδιο Ανάν-διάγγελμα Τάσου Παπαδόπουλου).
Αλλά έτσι τα Βαρώσια παρέμεναν στο διαπραγματευτικό τραπέζι, δηλαδή, έστω και συμβολικά, παρουσιάζονταν από τους Τούρκους εκτός μόνιμης κατοχικής δικαιοδοσίας.
Αυτός ο συμβολισμός διαλύθηκε με το «άνοιγμα» των Βαρωσίων στους Τούρκους.
Mόνο που αυτήν την φορά μπήκαν στην «περίκλειστη Αμμόχωστο» όχι ως στρατός κατοχής, αλλά ως… τουρίστες.
Η τεράστια αρνητική ιστορικότητα του «ανοίγματος» των Βαρωσίων στους Τούρκους δεν αξιολογήθηκε ως πρώτη είδηση στα ελληνικά ΜΜΕ.
Γι’ αυτό και τα κανάλια δεν έστειλαν δημοσιογράφους-απεσταλμένους για να καλύψουν το γεγονός (εξαίρεση τα σημερινά ΝΕΑ).
Δεν αναζητήθηκαν, δηλαδή, τα δημοσιογραφικά εκείνα στοιχεία με την αυτονόητη εθνική σημασία που, όμως, δεν αποτυπώνονται στις εικόνες των ειδησεογραφικών πρακτορείων, λόγω του συγκεκριμένου καταγραφικού ρόλου τους.
Το ρεπορτάζ για τα Βαρώσια εντάχθηκε από τα ελληνικά ΜΜΕ στην «τρέχουσα ειδησεογραφία» των ελληνοτουρκικών.
Επειδή μάλιστα συνέπεσε με την συνάντηση στην Μπρατισλάβα (στο Global Security Forum) των Δένδια-Τσαβούσογλου η Ελλάδα (όπως και η Τουρκία) δεσμευόταν στις 8 Οκτωβρίου 2020 για επανέναρξη του διαλόγου την ίδια ώρα που οι Τούρκοι έμπαιναν στα Βαρώσια!
Οι τουρκικές σημαίες κυμάτιζαν στην «περίκλειστη Αμμόχωστο» και (κολλητά στο ρεπορτάζ) οι Δένδιας-Τσαβούσογλου συναντιόνταν με την υποχρεωτική διπλωματική αβρότητα.
Έτσι ο συμβολισμός σχεδόν μισού αιώνα κατοχής στην Κύπρο που ολοκληρώθηκε προκλητικά με το «άνοιγμα» των Βαρωσίων δεν πέρασε στην ελληνική κοινή γνώμη από τα ΜΜΕ με την ένταση που αναλογεί στην αρνητική ιστορικότητά του.
Αλλά είναι ακριβώς αυτός ο συμβολισμός (πέρα από την ίδια την πραγματικότητα) που συμβάλει στην εθνική εγρήγορση η οποία σήμερα είναι όσο ποτέ (σε αυτά τα 46 χρόνια) απαραίτητη.
Αφού, λοιπόν, εμείς δεν το αναδείξαμε σε κυρίαρχο εθνικό μας θέμα το παρέλαβαν οι ξένοι και το ανέδειξαν σε ... τουριστικό θέμα! (και θέαμα)
To CNN έχει εντάξει το «άνοιγμα» των Βαρωσίων στην ταξιδιωτική ιστοσελίδα του (CNN travel).
Το διεθνές τηλεοπτικό δίκτυο ως παρόμοια ρεπορτάζ (related content) με τα Βαρώσια αναφέρει το «προσκύνημα του sex στα ιταλικά νησιά» και την «κρίση του τουρισμού στην Κούβα».
Το BBC μπορεί να είναι πιο κοντά στην κατοχική πραγματικότητα, αλλά η τουριστική διάσταση να είναι και πάλι κυρίαρχη.
Αλλά και ο διεθνής τύπος (ηλεκτρονικές εκδόσεις εφημερίδων) είτε (The Guardian) διατηρούν το τουριστικό background των τηλεοπτικών δικτύων είτε ( The Telegraph) κρατάν ίσες αποστάσεις στις όποιες ιστορικές αναφορές τους.
«Μια αγαπημένη παραλία του διεθνούς jet-set των sixties και των early seventies που θα ξαναγίνει όπως τότε!».
Μόνον που τώρα αντί για ελληνική αυτή η παραλία θα είναι τουρκική.
Ό,τι δηλαδή γίνεται και με την τουριστική εκμετάλλευση των καταπατημένων ελληνικών περιουσιών στην υπόλοιπη κατεχόμενη Κύπρο μετά το 2004.
Γιατί όσοι παρακολουθούμε διαχρονικά τις εξελίξεις στην κατεχόμενη Κύπρο βλέπουμε σήμερα να ολοκληρώνεται στα Βαρώσια ο επιχειρηματικός εποικισμός που ξεκίνησε το 2004.
Τότε με αφορμή το σχέδιο Ανάν οι κατοχικές αρχές ξεκίνησαν την παράνομη οικονομική εκμετάλλευση της κατεχόμενης Κύπρου ισχυριζόμενες ότι «αφού εμείς ψηφίσαμε το σχέδιο Ανάν, μπορούμε να το εφαρμόζουμε μονομερώς!».
Έτσι οικοδόμησαν πάνω σε καταπατημένες ελληνικές περιουσίες εκατοντάδες παράνομα τουριστικά καταλύματα κάθε είδους με καλλίτερους πελάτες- αγοραστές Βρετανούς και Γερμανούς.
Η αλλοίωση του περιβάλλοντος των κατεχομένων σε όσους είχαμε καταφέρει να «περάσουμε» σε αυτά στην δεκαετία του 1990 και κάναμε την σύγκριση ήταν σοκαριστική.
Τώρα ο ίδιος βάρβαρος επιχειρηματικός εποικισμός ξεκινάει και στα Βαρώσια όπως αποκαλύπτεται (ΝΕΑ- Νίκος Χασαπόπουλος) στο μοναδικό ρεπορτάζ στα ελληνικά ΜΜΕ που ασχολείται με το συγκεκριμένο θέμα.
Αλλά αν για τους Τούρκους το θέμα του «ανοίγματος» των Βαρωσίων είναι (και) οικονομικό για τον ελληνισμό είναι θέμα εθνικό.
Τόσο που άξιζε την βάσανο μιας δημοσιογραφικής έρευνας τουλάχιστον από την δημόσια τηλεόραση ή από το επίσης δημόσιο πρακτορείο ειδήσεων.
Γιατί σε γεγονότα ιστορικής σημασίας, ειδικά όταν αυτά αγγίζουν αρνητικά την καρδιά του ελληνισμού, ο ρόλος των δημοσίων ΜΜΕ (ή και των ιδιωτικών αλλά αδρά επιδοτημένων) είναι εκτός από ενημερωτικός και εθνικός.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια