Ποιος και γιατί δημιουργεί πρόβλημα στην ροή πληροφοριών πριν μια σύγκρουση;
Ποιος τολμά να κάνει αλλαγές σε ένα σχήμα άμυνας που έχει αποδείξει ότι αποδίδει;
Γράφει ο Κωνσταντίνος Τερζής
Η ασφάλεια και η άμυνα κάθε χώρας στηρίζονται σε ένα πλήθος παραμέτρων, που λειτουργούν και συνεργούν στο να εξασφαλισθεί η ακεραιότητά της. Ο παράγοντας που ξεχωρίζει, και με διαφορά, από όλους τους άλλους, είναι οι πληροφορίες. Για την συλλογή των πληροφοριών, κάθε χώρα, δημιουργεί ένα πλέγμα συνεργαζόμενων υπηρεσιών, οι οποίες με διάφορα μέσα ή και ανθρώπους φροντίζουν να συγκεντρώνουν έγκαιρα απόρρητες πληροφορίες άμεσα συνδεόμενες με σημεία ενδιαφέροντος, τις οποίες μεταφέρουν τάχιστα (αν όχι άμεσα) στην πολιτική και την στρατιωτική διοίκηση της χώρας, προκειμένου αυτές με τη σειρά τους να κινηθούν καταλλήλως… Χωρίς πληροφορίες που την αφορούν, μία χώρα δεν είναι σε θέση να εξυπηρετήσει τις βασικές της ανάγκες και, κυρίως, κανείς δεν μπορεί να εξασφαλίσει την ακεραιότητά της…
Το διάστημα που διανύουμε, χαρακτηρίζεται από πολλούς –ειδικούς και μη- ως ιδιαίτερης κρισιμότητας, ως προς τα ελληνοτουρκικά. Προ ολίγων μόλις ημερών, η Ελλάδα βρέθηκε αντιμέτωπη με την σοβαρή πιθανότητα στρατιωτικής σύγκρουσης με την Τουρκία. Στο διάστημα αυτό, με ευθύνη κυρίως της στρατιωτικής ηγεσίας και του Α/ΓΕΕΘΑ κ. Κωνσταντίνου Φλώρου, οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις βρέθηκαν προ πολλαπλών εκπλήξεων και διαπίστωσαν πως δεν ήταν δυνατό να υπερκεραστούν τα «κρίσιμα σημεία» του σχεδίου τους, ενώ ταυτόχρονα διαπίστωναν πως όλες οι κινήσεις τους είχαν προβλεφθεί από την ελληνική πλευρά.
Αποτέλεσμα, του «θαλάσσιου τείχους» που έστησε το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό, ήταν η υποχώρηση όλων των τουρκικών πλοίων και η διενέργεια έκτακτων κρίσεων στο τουρκικό στράτευμα. Η διοίκηση του Α/ΓΕΕΘΑ κ. Κωνσταντίνου Φλώρου, επέδειξε όχι μόνο την άρτια οργάνωσή της, αλλά και την αποφασιστικότητα του Ελληνικού Πενταγώνου, των αξιωματικών και πληρωμάτων του Πολεμικού Ναυτικού, στο να αντιμετωπιστεί μια ελληνοτουρκική κρίση με τέτοιο τρόπο που να εξαναγκάσει τον «ανυποχώρητο σουλτάνο» να ανακρούσει πρύμνα και να διατάξει οπισθοχώρηση προ ενός προδιαγεγραμμένου ναυτικού ολέθρου. Σύμφωνα με τις πληροφορίες μας, ούτε τα τουρκικά υποβρύχια κατόρθωσαν να κινηθούν χωρίς να γίνουν αντιληπτά, ενώ –σύμφωνα πάντα με τις ίδιες πληροφορίες- σε κάθε περίπτωση τουλάχιστον ένα ελληνικό πολεμικό πλοίο συνόδευε το κάθε τουρκικό υποβρύχιο.
Ο συνδυασμός λειτουργίας έμπειρων στελεχών – αξιωματικών και πληρωμάτων του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού κατέληξε σε άψογα αποτελέσματα, τουλάχιστον μέχρι την επόμενη κλιμάκωση, η οποία όπως όλα δείχνουν, δεν θα αργήσει να έρθει. Η περίοδος του ενός μηνός που ανακοίνωσε η Τουρκία για την ετοιμασία διαλόγου με την Ελλάδα, αφορά στην κυριολεξία, μια προσπάθεια ανασύνταξης, αναδιοργάνωσης και επανασχεδιασμού της τουρκικής πλευράς, η οποία επιθυμεί να δημιουργήσει εκπλήξεις και τετελεσμένα στον θαλάσσιο χώρο μεταξύ Κύπρου και Ελλάδας, αλλά κυρίως, στον χώρο του Αιγαίου.
Σε κάθε περίπτωση, η Τουρκία στην επόμενη απόπειρά της να πλήξει την ελληνική κυριαρχία θα επιχειρήσει να κερδίσει όχι μόνο τις εντυπώσεις, αλλά και την ουσία. Δηλαδή, να βρεθεί κερδισμένη στον ζωτικό χώρο που ο Ερντογάν ονομάζει «Γαλάζια Πατρίδα», χώρο που βρίσκεται μέσα στην ελληνική ΑΟΖ και που αποτελεί στρατηγικό στόχο να «μεταφερθεί» στην τουρκική επικράτεια. Χώρος, που όλοι γνωρίζουν ότι βρίσκονται άφθονα και πλουσιότατα ενεργειακά κοιτάσματα, τα οποία θέλει να κατακτήσει ο Ερντογάν, για να τροφοδοτήσει ενεργειακά την ανάπτυξη της τουρκικής βιομηχανίας και οικονομίας, αλλά και για να μετατρέψει την Τουρκία σε χώρα παραγωγό ενέργειας και ενεργειακό τροφοδότη μίας σειράς ευρωπαϊκών χωρών.
Το διακύβευμα, λοιπόν, τόσο για την Τουρκία, όσο και για την Ελλάδα είναι πολύ μεγάλο και αφορά το μέλλον και των δύο χωρών. Η σύγκρουση θεωρείται βέβαιη και κανείς δεν μπορεί να «συμμαζέψει» τον «σουλτάνο Ερντογάν» από το να διεκδικήσει τον ρόλο του κυρίαρχου στην περιοχή αυτή της Μεσογείου. Οποιαδήποτε ήττα της Τουρκίας στον συγκεκριμένο χώρο της Μεσογείου ισοδυναμεί με κατάρρευση του νέο-οθωμανικού οράματος του Ερντογάν και ουσιαστικά περιθωριοποίησης της Τουρκίας.
Για την επικείμενη σύγκρουση, ο Α/ΓΕΕΘΑ, στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος, όλα δείχνουν πως έχει προετοιμάσει την άμυνα της Ελλάδας με τον καταλληλότερο τρόπο.
Τα νησιά επί των ελληνοτουρκικών συνόρων θεωρούνται απόρθητα φρούρια.
Ο Έβρος «βλέπει ταψί» την Ανατολική Θράκη και, φυσικά, σε βάθος δεκάδων χιλιομέτρων όλες τις κινήσεις του τουρκικού στρατού.
Στον αέρα, οι ιπτάμενοι της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας σε καθημερινή βάση αποδεικνύουν πως ο ουρανός του Αιγαίου είναι ελληνικός και δείχνουν (όχι πάντα με ευγενικό τρόπο) την πόρτα εξόδου σε όσα τουρκικά μαχητικά επιχειρήσουν να «καυγαδίσουν» μαζί τους.
Στην θάλασσα, το επίπεδο εκπαίδευσης, γενικότερης κατάρτισης και, κυρίως, το φρόνημα των αξιωματικών και των πληρωμάτων του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, δείχνουν πως η Τουρκία θα έχει σημαντικό πρόβλημα και κινδυνεύει με συντριβή εάν τολμήσει να παραβιάσει σε οποιοδήποτε σημείο και με οποιοδήποτε τρόπο την ελληνική επικράτεια και κυριαρχία.
Όλοι και όλα είναι έτοιμοι να υποδεχτούν με «πλούσια δώρα» εκείνους που θα επιχειρήσουν κατά της Ελλάδας. Κάτι όμως, δείχνει να μην πηγαίνει καλά. Τις προηγούμενες ημέρες, ψηφίστηκε η μεταφορά συγκεκριμένης μονάδας, της ΔΥΠ, της ΕΥΠ (Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών) στο ΓΕΕΘΑ, προκειμένου να συμβάλει στην αποτελεσματικότερη άμυνα της χώρας.
Μόλις σήμερα, όμως, με διαταγή του ΓΕΕΘΑ τα στελέχη κρίσιμου σχηματισμού στο εξωτερικό, πρώην ΕΥΠ νυν ΓΕΕΘΑ, διατάχθηκαν να επιστρέψουν στις οργανικές τους θέσεις στην ΕΥΠ, και τις θέσεις τους αναλαμβάνουν να λειτουργήσουν στελέχη των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων. Η μονάδα αυτή είναι εκείνη που σύμφωνα με δημοσιεύματα, κατέγραψε σήμα κατάρριψης του ρωσικού μαχητικού από τουρκικό μαχητικό, είναι η μονάδα που παρακολουθεί τα σήματα (όχι απαραίτητα ψηφιακά) της τουρκικής πλευράς και η οποία ενημερώνει εγκαίρως για επικείμενες κινήσεις της Τουρκίας στην ευρύτερη γεωπολιτική μας περιοχή…
Από ότι πληροφορούμαστε, δυστυχώς, δεν υπάρχουν στελέχη στο ελληνικό στράτευμα που να μπορούν να αντικαταστήσουν (ιδιαίτερα στον κρίσιμο αυτό σχηματισμό του εξωτερικού) και με απόλυτη επάρκεια να εξασφαλίσουν την συνέχιση της επιτυχούς λειτουργίας κομβικών σημείων έγκαιρης πληροφόρησης - ενημέρωσης της Ελλάδας.
Ο Αρχηγός κ. Κωνσταντίνος Φλώρος, έχει αποδείξει μέχρι σήμερα πως ξέρει να φέρνει εις πέρας τις αποστολές που αναλαμβάνει και, επίσης, έχει αποδείξει στον μέγιστο βαθμό πως έχει απόλυτη αίσθηση της ευθύνης που του έχει δοθεί από την Πολιτεία, στο να εξασφαλίσει την μη παραβίαση της ελληνικής επικράτειας. Ο ίδιος, φυσικά, γνωρίζει πως για να καταστεί κάτι τέτοιο δυνατό, απαραίτητο είναι όλοι οι εμπλεκόμενοι να είναι άριστα εκπαιδευμένοι, αλλά και έμπειροι, στα αντικείμενα εργασίας τους. Η επικείμενη όμως «τύφλωση» στον τομέα της συλλογής πληροφοριών, δημιουργεί αυτομάτως και ένα κενό στην ασφάλεια και την άμυνα της Ελλάδας.
Μήπως θα έπρεπε η αλλαγή αυτή να γίνει σε κάποιο βάθος χρόνου, διασφαλίζοντας την εκπαίδευση «επί του πεδίου» των στελεχών των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων;
Μήπως θα έπρεπε ο Α/ΓΕΕΘΑ να ζητήσει από τους υφισταμένους του περαιτέρω διερεύνηση της αλλαγής αυτής;
Μήπως ο Α/ΓΕΕΘΑ πρέπει να κατανοήσει πως σε αυτή την δύσκολη και κρίσιμη χρονική περίοδο κάποιοι κοιτάζουν μόνο το πώς να βολέψουν τους δικούς τους με παχυλούς μισθούς και όχι το πώς θα λειτουργήσει άριστα η άμυνα της χώρας;
Βέβαια, την κύρια ευθύνη ενημέρωσης του Α/ΓΕΕΘΑ Στρατηγού Κωνσταντίνου Φλώρου, καθώς και του ίδιου του πρωθυπουργού, σχετικά με τις αλλαγές και μετακινήσεις των έμπειρων υπαλλήλων της ΕΥΠ, έχει ο ίδιος ο σημερινός διοικητής της ΕΥΠ κ. Κοντολέων, ο οποίος οφείλει να ενημερώσει άμεσα, προφορικώς αλλά και εγγράφως, για τα «προβληματικά» σημεία των μετακινήσεων αυτών και τα προβλήματα που μπορούν να δημιουργηθούν στον τομέα της ασφάλειας και της άμυνας της Ελλάδας.
Ο κ. Κοντολέων θεσμικά είναι υποχρεωμένος να προχωρήσει στις ενημερώσεις αυτές, εν όψει άμεσης απειλής κινδύνου πολέμου.
Ποιος διοικητής τολμά να κάνει αλλαγές σε ένα σχήμα που έμπρακτα αποδίδει;
Και, εάν κάποιος τολμήσει ή συναινέσει σε τέτοιου είδους αλλαγές, τι ακριβώς επιδιώκει;
Και μην ξεχνάμε πως κάποιοι που αποδείχτηκαν ανεπαρκείς, καρακοδοκούν σε τυχόν στραβοπάτημα τόσο του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ όσο και του διοικητή της ΕΥΠ…
Είναι γεγονός πως μια πληροφορία μπορεί να κερδίσει ή να αποτρέψει έναν πόλεμο. Αλλά και από απώλεια μιας πληροφορίας μπορεί να χαθεί ένας πόλεμος. Η ευθύνη αυτών που διοικούν είναι τεράστια και η επιτυχία τους στηρίζεται κυρίως στις πληροφορίες, γι αυτό πάντα αναρωτιούνται τι είναι αυτό που δεν ξέρουν…
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια