Ποτέ πια "τσιπουράδικο" το Μαξίμου


Του Γιώργου Κράλογλου
george.kraloglou@capital.gr

Άνοιξε η Ηρώδου Αττικού προς το Μαξίμου. Κίνηση συμβολική. Αλλά η αξιοπρέπεια του πολίτη είναι σημαντικότερη και από τη μείωση φόρου στον φραπέ...

Να τα πούμε κι αυτά. Από μέσα μπέλα –μπέλα το Μαξίμου, του Τσίπρα και απ' έξω κατσιβέλα..., με τα ΜΑΤ, τις κλούβες και τα σώματα ασφαλείας να θυμίζουν κόκκινη πλατεία, εποχής Σοβιέτ, που έψαχναν για "ύποπτους" πολίτες...

Παρακολούθησα, τις ημέρες αυτές σε κάποιο κανάλι, έναν όντως θλιβερό Τσίπρα να δίνει συνέντευξη -με ξενάγηση στο Μαξίμου, περιγράφοντας, ανάμεσα σε άλλα ανούσια προεκλογικά, το πώς ο ΣΥΡΙΖΑ άνοιξε τις πόρτες του Μαξίμου στον λαό. 

Τις πόρτες, τις βεράντες και τους κήπους του γιατί (ο Τσίπρας το είπε) ο ΣΥΡΙΖΑ και ο ίδιος δεν είχαν τίποτε να κρύψουν... Λες και το Μαξίμου ήταν κάτι σαν την αετοφωλιά του Χίτλερ...

Για ποιόν λαό μιλάμε; Για τις κομματικές παρέες, όταν ετοίμαζε λίστες βουλευτών και ευρωβουλευτών κάνοντας το Μαξίμου "τσιπουράδικο" και τις βεράντες του καφενείο, με τα κρατικά κανάλια εκεί, να θυμίζουν Μόσχα εποχής Στάλιν...  

Και έξω από το Μαξίμου ο, πραγματικός, λαός να ειδοποιείται αυστηρότατα από τα ΜΑΤ, να βρει άλλο τρόπο και άλλη κατεύθυνση να πάει στο σπίτι του. Άλλο τρόπο, εκτός Ηρωδου Αττικού, γιατί μέσα το κόμμα συνεδρίαζε...

Δηλαδή τι θα πάθαιναν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ αν έπιναν τα τσιπουράκια τους στην Κουμουνδούρου και όχι στις βεράντες του Μαξίμου; Ήταν τόσο κακό να αποχωριστεί ο Τσίπρα για λίγη ώρα τους κήπους, που κάποια άλλη αστεία εποχή έτρεχε και η Πετρούλα...;  

Είμαι έτοιμος να δικαιολογήσω τον οποιονδήποτε μου πει..., δηλαδή, αυτό είναι το θέμα μας; Δεν έχουμε τίποτε πιο σοβαρό να ασχοληθούμε; Και τι στο καλό... Έσταξε η ουρά του γαιδάρου..., στην Ελλάδα του Τσίπρα, επειδή θέλησε να ζήσει την αυταπάτη να κάνει την Ηρώδου Αττικού κόκκινη πλατεία και να νομίζει πως έφερε κομμουνισμό;

Δεν έχουμε λόγο να επαναφέρουμε ούτε τα του Τσίπρα ούτε, ούτε του Λαφαζάνη όταν, το 2015, έκανε τους τεμενάδες στον Πούτιν και έλεγε Λένινγκραντ την Αγία Πετρούπολη. Έτσι νόμιζαν πως έδειχναν τον σεβασμό τους... στη δημοκρατία και στη λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών. 

Αλλά να..., μεμψιμοιρούμε σε τέτοια ασήμαντα γεγονότα, της περιόδου του θιάσου του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα, για έναν και μόνο λόγο. Για να δώσουμε έμφαση στη σημασία που οφείλει ο πρωθυπουργός κ. Κυριάκος Μητσοτάκης προς τις δεσμεύσεις του για την αποκατάσταση αξιοπρέπειας στους πολίτες με κατάργηση στο άσυλο, με στοιχειώδη ασφάλεια του πολίτη, με την αναβάθμιση της Παιδείας του και αποκατάσταση σεβασμού προς τους θεσμούς του (στους οποίους ανήκει και ο τρόπος λειτουργίας του Μαξίμου). 

Και σε ό,τι αφορά την Παιδεία και το άσυλο, καλό θα είναι και ο ίδιος ως πρωθυπουργός να αναφερθεί δημόσια στο λάθος της πολιτικής και των πολιτικών (στο σύνολό τους) με την κακοποίηση του μοναδικού αποτελεσματικού νόμου για την Παιδεία, της κυρίας Άννας Διαμαντοπούλου. 

Του νόμου που ενώ ψήφισε στο σύνολό της η Βουλή απέφυγαν να τον εφαρμόσουν κυβερνήσεις και κόμματα (επίσης στο σύνολό τους) καθαρά από λόγους ανικανότητας και πολιτικού κόστους.

Τον νόμο για την Παιδεία της κυρίας Άννας Διαμαντοπούλου τον οποίο τόλμησαν να απορρίψουν και κάποιοι Γαβρόγλου οι οποίοι θα μείνουν στην ιστορία ως οι τίποτε της Παιδείας...

Η στήλη δεν συνηθίζει να "θωπεύει" πρόσωπα και πράγματα στην πολιτική αν δεν υπάρχουν χειροπιαστές αποδείξεις για την αξία τους. Ο νόμος Διαμαντοπούλου όμως είναι σημείο αναφοράς από τη στιγμή που η κυβέρνηση του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη δεσμεύθηκε για τομές, με πρώτο βήμα την κατάργηση του ασύλου.

Η Ελλάδα των δανεικών και του δώσ' τα όλα... πλήρωσε και με την κρίση και με την πρώτη φορά αριστερά που την γύρισε πίσω. Οι δεσμεύσεις του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη για αναβάθμιση της καθημερινής ζωής του πολίτη, βάζοντας στο περιθώριο αποβράσματα, "πανεπιστημιακούς" εμπόρους ναρκωτικών και τον υπόκοσμο που έχει αποκούμπι την αλητεία με την κουκούλα του "επαναστάτη", είναι σημαντικότερη (ως ξεκίνημα) από τη μείωση του ΦΠΑ στον φραπέ και στην μπύρα. Ας βαδίσουμε έτσι, αλλά με καθαρές λύσεις. Όχι με μασημένες... ερμηνείες για το άσυλο και την αναρχία στα αχούρια, που συνηθίσαμε να αποκαλούμε και Πανεπιστήμια.


* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια