Δεν υπάρχουν ανεξάντλητα περιθώρια ούτε αντοχών ούτε ανοχών και η ταχύτητα υλοποίησης θα είναι το κλειδί για τη στήριξη της κοινωνίας
Από τον Γιώργο Χαρβαλιά
Η ισχυρή λαϊκή εντολή που έλαβε σήμερα ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν αποτελεί ούτε λευκή επιταγή ούτε συμβόλαιο αορίστου χρόνου. Αυτό τουλάχιστον φαίνεται να το έχει συνειδητοποιήσει ο σημερινός αρχηγός της Ν.Δ., που ρίχνει μεγάλο βάρος στην ταχύτητα υλοποίησης και εφαρμογής των εξαγγελιών του.
Το αν έχει υπολογίσει σωστά τη δυσκαμψία της κρατικής μηχανής, τις γραφειοκρατικές αγκυλώσεις και τις σοβαρές παθογένειες της ελληνικής Δημόσιας Διοίκησης θα φανεί πολύ σύντομα. Η πρωθυπουργική θητεία του Κυριάκου, πάντως, ξεκινά με μια λάθος παραδοχή: τη δική του... αυταπάτη για την εκλογή του Μάνφρεντ Βέμπερ στην προεδρία της Κομισιόν, με την ελπίδα ότι αυτός ο Γερμανός θα μπορούσε να κάνει τα στραβά μάτια στο... ξεχείλωμα της δέσμευσης για την τήρηση εξωπραγματικών πρωτογενών πλεονασμάτων που δημιουργούν δημοσιονομική ασφυξία και δεν επιτρέπουν την παραμικρή φοροελάφρυνση.
Προσωπικά δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι ο Βέμπερ θα έκανε τέτοιου είδους χατίρι στον Κυριάκο, αλλά ήμουν εξαρχής απολύτως βέβαιος ότι το ερώτημα θα ήταν εξ ολοκλήρου ρητορικό. Και ο τελευταίος φοιτητής Διεθνών Σχέσεων του Παντείου (όχι του... Χάρβαρντ) δεν θα στοιχημάτιζε στην εκλογή του Βέμπερ, αφού φαινόταν ότι επρόκειτο για έναν εξαιρετικά αδύναμο και προβληματικό υποψήφιο, «λαγό» της Μέρκελ, που περίμενε υπομονετικά να τον πετάξει σαν στυμμένη λεμονόκουπα για να πάρει ανταλλάγματα στο παζάρι με τον Μακρόν και τους άλλους ισχυρούς Ευρωπαίους.
Πολλές φορές, και από αυτήν εδώ τη στήλη, προέβλεψα ότι ο καημένος ο Βέμπερ θα πάει για πρόωρα μπάνια. Και, όταν είδα τα αποτελέσματα της ευρωκάλπης, σιγουρεύτηκα. Παρ' όλα αυτά, την επομένη των ευρωεκλογών ο Κυριάκος αναχώρησε για τη συνάντηση των ηγετών του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, δηλώνοντας ότι πάει για να συμβάλει στην εκλογή του («καμένου») Βαυαρού υποψηφίου. Ας του συγχωρήσουμε λοιπόν μια αυταπάτη, αλλά γεγονός είναι ότι η κυρία Ούρσουλα που θα βρει μπροστά του, αντί του Βέμπερ, μάλλον δεν θα θέλει να ακούσει για ελάφρυνση των πρωτογενών πλεονασμάτων. Η ίδια είχε προτείνει να δώσει η Ελλάδα τον χρυσό που διακρατεί στην Τράπεζα της Ελλάδος ως εγγύηση για το χρέος της (!) και, σε συνδυασμό με την παρουσία της Λαγκάρντ στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, δεν δημιουργεί ιδιαίτερες ελπίδες για ελαστική αντιμετώπιση της τήρησης δημοσιονομικών δεσμεύσεων από τη νέα ελληνική κυβέρνηση.
Αυτό σημαίνει ότι ο Κυριάκος δεν θα μπορέσει ούτε εύκολα ούτε γρήγορα να προχωρήσει σε ουσιαστική μείωση φορολογικών συντελεστών.
Πρέπει επομένως να ρίξει το βάρος στην ταχύτατη υλοποίηση του υπόλοιπου σκέλους των προγραμματικών του δεσμεύσεων, κυρίως αυτών που απευθύνονται στον εξορθολογισμό της Δημόσιας Διοίκησης και στην επιστροφή στην ευνομούμενη κανονικότητα.
Η ταχύτητα είναι το κλειδί για την εξασφάλιση ανοχής σε παλαιοκομματικά σχήματα, και αυτό φαίνεται -ξαναλέω- να το γνωρίζει ο εν αναμονή πρωθυπουργός. Σε πρόσφατη συνέντευξή του στην «Καθημερινή» παρέθεσε μια σειρά συγκεκριμένων χρονικών δεσμεύσεων που, αν τηρηθούν, είναι βέβαιο ότι θα κλέψουν τις εντυπώσεις: ανακοίνωση κυβερνητικού σχήματος μία ημέρα μετά τις εκλογές, ορκωμοσία υπουργών και συνεδρίαση του νέου σχήματος την Τρίτη 9 Ιουλίου, ολοκλήρωση διαδικασίας ψήφου εμπιστοσύνης έως τις 21 Ιουλίου και την αμέσως επόμενη ημέρα κατάθεση του πρώτου νομοσχεδίου για την οργάνωση της κυβέρνησης, τη διοίκηση στους δήμους και φυσικά το συμβολικό ορόσημο της κατάργησης του πανεπιστημιακού ασύλου. «Ουάου!» που θα έλεγε και ο Γιάνης...
Αν τα κάνει έτσι, θα έχει κερδίσει την πρώτη μάχη των εντυπώσεων. Ομως, εκτός από την ταχύτητα χρειάζεται και ένας «σαρκοζικού» τύπου πολιτικός δυναμισμός. Το θέμα του ασύλου είναι προφανώς πρώτο δείγμα προθέσεων. Ακόμη και σήμερα, η Αστυνομία μπορεί να περάσει την πύλη των πανεπιστημίων και να κάνει συλλήψεις, με τη συναίνεση της πρυτανικής Αρχής. Αλλά αυτό θα ήταν αδιανόητο επί ΣΥΡΙΖΑ. Οχι επειδή δεν υπάρχει το νομοθετικό πλαίσιο, αλλά επειδή δεν υπάρχει πολιτική βούληση.
Η απαραίτητη αποφασιστικότητα, δηλαδή, που επαγγέλλεται ο Κυριάκος για να φέρει ευνομία και ευταξία στα ΑΕΙ. Η κοινωνία είναι μαζί του. Μόνο που στο «καλημέρα» της θητείας του μπορεί να ανοίξουν και πέντε κεφάλια. Οχι μόνο των συντρόφων κάθε αντιεξουσιαστικής συλλογικότητας, αλλά και φρουρών της τάξης που θα κληθούν να επιβάλουν τη νέα πολιτική.
Το αντέχουν αυτό η Ν.Δ. και ο Κυριάκος; Ή θα αρχίσουν πάλι τα ενοχικά; Γιατί, κακά τα ψέματα, η ταχύτητα υλοποίησης είναι η μια όψη του νομίσματος για την εξασφάλιση ανοχής. Η άλλη αφορά το στομάχι του πολιτικού για την εφαρμογή δύσκολων αποφάσεων. Αποφάσεων που στο τέλος της ημέρας μπορεί να έχουν και κόστος.
Ο Κυριάκος δείχνει να αντιλαμβάνεται ότι δεν έχει ανεξάντλητα περιθώρια. Κι ας τον λιβανίζουν από το πρωί ως το βράδυ τα μέσα ενημέρωσης. Η κοινωνία περιμένει άμεσα δείγματα γραφής - εντός 24ώρων. Και το πρώτο θα είναι η σύσταση του νέου κυβερνητικού σχήματος. Αυτή θα είναι η πιο άμεση απόδειξη ότι ο Κυριάκος αντιλαμβάνεται την αποστολή που του ανέθεσε ο ελληνικός λαός...
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια