Ο νέος επικεφαλής του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας του Λευκού Οίκου, Τζον Μπόλτον, είναι μία ιδιόρρυθμη περίπτωση κυβερνητικού αξιωματούχου. Ότι σκέφτεται, δεν το κρύβει, αλλά το εκφράζει με λόγια.
Και η αλήθεια είναι ότι διαθέτει «βίαιο λόγο» για τους εχθρούς της Αμερικής, αλλά και για τους φίλους και συμμάχους που αλλάζουν στρατόπεδα και εκβιάζουν την Αμερική… Όταν εκδηλώθηκε το σικέ πραξικόπημα εναντίον του προέδρου της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν, στις 16 Ιουλίου 2016, δεν εξέφρασε τη λύπη του. Αντίθετα, σε βίντεο που δημοσιεύουμε σήμερα από το τηλεοπτικό δίκτυο Fox News, λέει ότι δεν θα έριχνε ούτε ένα δάκρυ αν ανατρεπόταν ο ισλαμιστής ηγέτης της χώρας, τον οποίο θεωρεί εχθρό των ΗΠΑ Την ίδια στιγμή, η τουρκική TRT τον φέρει να υποστηρίζει στο ίδιο τηλεοπτικό δίκτυο ότι οι Κούρδοι του YPG, διατηρούν σχέσεις με τους αντάρτες του PKK, οι οποίοι -όπως αναφέρει- είναι μαρξιστές.
Η δήλωση έγινε στις 14 Μαρτίου και ο κ. Μπόλτον φέρεται να λέει ότι παρατηρείται απουσία της αμερικανικής στρατηγικής στην περιοχή. Ασκεί, δηλαδή, κριτική εναντίον του Πενταγώνου και άλλων υπηρεσιών, με τις οποίες τώρα καλείται να συνεργαστεί ως σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας. Σίγουρα θα είναι μία δύσκολη συγκατοίκηση, αλλά αποδεχόμενος τη θέση πρέπει να αντιλαμβάνεται ότι στην κυβέρνηση υπάρχει πλέον αρχηγός, ο Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος εισήγαγε μία νέα κατεύθυνση στην εξωτερική πολιτική και μία καινούργια στρατηγική για την αντιμετώπιση των εξωτερικών κινδύνων, όποιοι και αν είναι αυτοί.
Ο κ. Μπόλτον, μαζί με το νέο υπουργό Εξωτερικών, Μάικ Πομπέο, στην περίπτωση που δεν απορριφθεί η υποψηφιότητά του, έχουν να αντιμετωπίσουν σωρεία προβλημάτων. Στον πρώτο κατάλογο βρίσκονταν εδώ και καιρό η Βόρεια Κορέα, το Ιράν και γενικά η Μέση Ανατολή σε συνδυασμό με την τρομοκρατία, και εσχάτως προστέθηκε και η Τουρκία, μετά την επισημοποίηση της στρατηγικής της σχέσης με τη Μόσχα και την Τεχεράνη. Επίσημα πλέον η Άγκυρα ανήκει σε ένα νέο μπλοκ, το οποίο αντιστρατεύεται -και στην περίπτωση του Ιράν πολεμά- το ΝΑΤΟ. Είναι ένα ζήτημα με το οποίο θα ασχοληθούν σύντομα οι δύο «πιο σκληροί» της νέας ομάδας του προέδρου Τραμπ.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
Και η αλήθεια είναι ότι διαθέτει «βίαιο λόγο» για τους εχθρούς της Αμερικής, αλλά και για τους φίλους και συμμάχους που αλλάζουν στρατόπεδα και εκβιάζουν την Αμερική… Όταν εκδηλώθηκε το σικέ πραξικόπημα εναντίον του προέδρου της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν, στις 16 Ιουλίου 2016, δεν εξέφρασε τη λύπη του. Αντίθετα, σε βίντεο που δημοσιεύουμε σήμερα από το τηλεοπτικό δίκτυο Fox News, λέει ότι δεν θα έριχνε ούτε ένα δάκρυ αν ανατρεπόταν ο ισλαμιστής ηγέτης της χώρας, τον οποίο θεωρεί εχθρό των ΗΠΑ Την ίδια στιγμή, η τουρκική TRT τον φέρει να υποστηρίζει στο ίδιο τηλεοπτικό δίκτυο ότι οι Κούρδοι του YPG, διατηρούν σχέσεις με τους αντάρτες του PKK, οι οποίοι -όπως αναφέρει- είναι μαρξιστές.
Η δήλωση έγινε στις 14 Μαρτίου και ο κ. Μπόλτον φέρεται να λέει ότι παρατηρείται απουσία της αμερικανικής στρατηγικής στην περιοχή. Ασκεί, δηλαδή, κριτική εναντίον του Πενταγώνου και άλλων υπηρεσιών, με τις οποίες τώρα καλείται να συνεργαστεί ως σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας. Σίγουρα θα είναι μία δύσκολη συγκατοίκηση, αλλά αποδεχόμενος τη θέση πρέπει να αντιλαμβάνεται ότι στην κυβέρνηση υπάρχει πλέον αρχηγός, ο Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος εισήγαγε μία νέα κατεύθυνση στην εξωτερική πολιτική και μία καινούργια στρατηγική για την αντιμετώπιση των εξωτερικών κινδύνων, όποιοι και αν είναι αυτοί.
Ο κ. Μπόλτον, μαζί με το νέο υπουργό Εξωτερικών, Μάικ Πομπέο, στην περίπτωση που δεν απορριφθεί η υποψηφιότητά του, έχουν να αντιμετωπίσουν σωρεία προβλημάτων. Στον πρώτο κατάλογο βρίσκονταν εδώ και καιρό η Βόρεια Κορέα, το Ιράν και γενικά η Μέση Ανατολή σε συνδυασμό με την τρομοκρατία, και εσχάτως προστέθηκε και η Τουρκία, μετά την επισημοποίηση της στρατηγικής της σχέσης με τη Μόσχα και την Τεχεράνη. Επίσημα πλέον η Άγκυρα ανήκει σε ένα νέο μπλοκ, το οποίο αντιστρατεύεται -και στην περίπτωση του Ιράν πολεμά- το ΝΑΤΟ. Είναι ένα ζήτημα με το οποίο θα ασχοληθούν σύντομα οι δύο «πιο σκληροί» της νέας ομάδας του προέδρου Τραμπ.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια