Γράφει η Νικόλ Λειβαδάρη
Mίλησε στα ελληνικά για την Δημοκρατία και την «άλλη Ευρώπη» από τον λόφο της Πνύκας και με φόντο την Ακρόπολη, έκλεισε την ομιλία του με στίχους του Σεφέρη, και πρόσφερε στον Αλέξη Τσίπρα την, πιο ισχυρή μέχρι στιγμής, στήριξη στους δύο μείζονες στόχους του:
Την οριστική διευθέτηση του χρέους και την ακύρωση των απαιτήσεων – και, εν τέλει του ίδιου – του ΔΝΤ.
Με αυτά τα δεδομένα, σε ουσία και συμβολισμούς, η επίσκεψη Μακρόν στην Αθήνα εκπληρώνει απολύτως, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, τις πολιτικές προσδοκίες. Είναι μια «κατάσταση win-win» όπως γράφει χαρακτηριστικά η γερμανική Handelsblatt, σημειώνοντας ότι η Αλέξης Τσίπρας επαναβεβαιώνει την στήριξη της Γαλλίας στην υπόθεση του χρέους και ο Εμμανουελ Μακρόν στρώνει το έδαφος για τις επενδύσεις των γαλλικών επιχειρήσεων στην Ελλάδα.
Σύμφωνα με ελληνικές κυβερνητικές πηγές, το status αυτού του win-win πάει πολύ πιο μακριά. Κατά τις ίδιες πηγές, ο γάλλος πρόεδρος με τα μηνύματα που έστειλε χθες από την Αθήνα άφησε τρεις, δυνατές πολιτικά, παρακαταθήκες για τις δύσκολες αναμετρήσεις του επόμενου χρόνου κι έως τον κρίσιμο Αύγουστο του 2018:
Η πρώτη είναι πως ταύτισε την υπέρβαση της ελληνικής κρίσης με την υπέρβαση της ευρωπαϊκής κρίσης. «Η ελληνική κρίση δεν αφορούσε μόνο την Ελλάδα», είπε ο Εμμανουέλ Μακρόν από την Πνύκα, «αλλά ήταν αποτέλεσμα «αποτυχίας της ίδιας της Ευρώπης». Για να παρουσιάσει μετά το – φιλόδοξο μεν, γενικό και ασαφές ακόμη δε – σχέδιο του για την αλλαγή της θεσμικής λειτουργίας και την εμβάθυνση της δημοκρατίας στην Ευρώπη.
Το ακραίο ΔΝΤ...
Το δεύτερο, και πλέον σημαντικό ίσως, μήνυμα Μακρόν ήταν η καθαρή «αποκήρυξη» του ΔΝΤ και των ακραίων μοντέλων και απαιτήσεών του. «Δεν νομίζω», είπε στην κοινή συνέντευξή του με τον έλληνα πρωθυπουργό, «ότι είναι σωστή μέθοδος το ΔΝΤ να επιτηρεί ευρωπαϊκά προγράμματα και να παρεμβαίνει, όπως έγινε τότε. Εγώ δεν ήμουν υπεύθυνος για τις αποφάσεις αυτές, αλλά πιστεύω ότι η αξιοπιστία και η εθνική κυριαρχία της Ευρώπης είναι κάτι που πάσχει… Ελπίζω λοιπόν από τον Ιανουάριο του 2018 να ξεκινήσουν οι συζητήσεις. Θα βρεθεί τρόπος να ενδυναμωθούν και να ενισχυθούν οι μεταρρυθμίσεις στην Ελλάδα, αλλά και να συνεχίσει να επικρατεί η αλληλεγγύη, κάτι που θα οδηγήσει μοιραία στην ελάφρυνση του ελληνικού χρέους. Πιστεύω ότι η θέση του ΔΝΤ σε αυτή την διαπραγμάτευση θα πρέπει να γίνει καλή τη πίστη και χωρίς νέους όρους και προϋποθέσεις».
Αυτή η θέση, σύμφωνα με τις πληροφορίες, είχε υπάρξει αντικείμενο της μακράς προετοιμασίας και συνεργασίας Παρισιού – Αθήνας πριν έρθει ο Εμμανουέλ Μακρόν στην Ελλάδα. Στην ουσία της, δε, ο γάλλος πρόεδρος ζήτησε να ολοκληρωθεί η Τρίτη αξιολόγηση χωρίς νέες, ακραίες απαιτήσεις από το Ταμείο και, εξαιρετικά καθαρά, κατέστησε σαφές ότι επιθυμεί την αποχώρηση του ΔΝΤ από την Ευρώπη, ενδεχομένως και πριν από την ολοκλήρωση του ελληνικού προγράμματος.
Ο οδικός χάρτης και το Βερολίνο
Το τρίτο στοιχείο είναι η εξίσου καθαρή θέση Μακρόν για ταχεία ολοκλήρωση της αξιολόγησης χωρίς νέα προαπαιτούμενα. Στην πράξη, δε, ο γάλλος πρόεδρος έδωσε και τον οδικό χάρτη, με βάση τουλάχιστον το «καλό σενάριο», για να κλείσει ο νέος γύρος της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές: Εδειξε ως καταληκτικό χρόνο για το κλείσιμο της αξιολόγησης το τέλος Δεκεμβρίου, θέτοντας τον Ιανουάριο του 2018 ως την αφετηρία της συζήτησης για την διευθέτηση του χρέους. Κατά τον ίδιο οδικό χάρτη, τα μέτρα ελάφρυνσης θα εφαρμοστούν με το τέλος του προγράμματος και, σε συνάρτηση βεβαίως, με τις «μεταρρυθμίσεις» που θα έχει εφαρμόσει έως τότε η Ελλάδα.
Κατόπιν τούτων, τόσο το Παρίσι όσο και η Αθήνα αναμένουν πως θα «διαβαστούν» πλέον τα μηνύματα αυτά και από το Βερολίνο. Οπου, όπως και πάλι σημειώνει η Handelsblatt, “μετά τις 24 Σεπτεμβρίου μπορεί να ανακατευτεί ξανά η τράπουλα για την Ελλάδα : εάν το Φιλελεύθερο Κόμμα της Γερμανίας (FDP) συμμετάσχει σε έναν μελλοντικό συνασπισμό τότε ο Τσίπρας θα πρέπει να υπολογίζει σε πιο σκληρή στάση από το Βερολίνο. Ο Τσίπρας θα πρέπει λοιπόν κατά τις συνομιλίες του (με τον Μακρόν) να έχει στραμμένη την σκέψη του για μια ακόμα φορά προς την Γερμανία»…
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
Mίλησε στα ελληνικά για την Δημοκρατία και την «άλλη Ευρώπη» από τον λόφο της Πνύκας και με φόντο την Ακρόπολη, έκλεισε την ομιλία του με στίχους του Σεφέρη, και πρόσφερε στον Αλέξη Τσίπρα την, πιο ισχυρή μέχρι στιγμής, στήριξη στους δύο μείζονες στόχους του:
Την οριστική διευθέτηση του χρέους και την ακύρωση των απαιτήσεων – και, εν τέλει του ίδιου – του ΔΝΤ.
Με αυτά τα δεδομένα, σε ουσία και συμβολισμούς, η επίσκεψη Μακρόν στην Αθήνα εκπληρώνει απολύτως, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, τις πολιτικές προσδοκίες. Είναι μια «κατάσταση win-win» όπως γράφει χαρακτηριστικά η γερμανική Handelsblatt, σημειώνοντας ότι η Αλέξης Τσίπρας επαναβεβαιώνει την στήριξη της Γαλλίας στην υπόθεση του χρέους και ο Εμμανουελ Μακρόν στρώνει το έδαφος για τις επενδύσεις των γαλλικών επιχειρήσεων στην Ελλάδα.
Σύμφωνα με ελληνικές κυβερνητικές πηγές, το status αυτού του win-win πάει πολύ πιο μακριά. Κατά τις ίδιες πηγές, ο γάλλος πρόεδρος με τα μηνύματα που έστειλε χθες από την Αθήνα άφησε τρεις, δυνατές πολιτικά, παρακαταθήκες για τις δύσκολες αναμετρήσεις του επόμενου χρόνου κι έως τον κρίσιμο Αύγουστο του 2018:
Η πρώτη είναι πως ταύτισε την υπέρβαση της ελληνικής κρίσης με την υπέρβαση της ευρωπαϊκής κρίσης. «Η ελληνική κρίση δεν αφορούσε μόνο την Ελλάδα», είπε ο Εμμανουέλ Μακρόν από την Πνύκα, «αλλά ήταν αποτέλεσμα «αποτυχίας της ίδιας της Ευρώπης». Για να παρουσιάσει μετά το – φιλόδοξο μεν, γενικό και ασαφές ακόμη δε – σχέδιο του για την αλλαγή της θεσμικής λειτουργίας και την εμβάθυνση της δημοκρατίας στην Ευρώπη.
Το ακραίο ΔΝΤ...
Το δεύτερο, και πλέον σημαντικό ίσως, μήνυμα Μακρόν ήταν η καθαρή «αποκήρυξη» του ΔΝΤ και των ακραίων μοντέλων και απαιτήσεών του. «Δεν νομίζω», είπε στην κοινή συνέντευξή του με τον έλληνα πρωθυπουργό, «ότι είναι σωστή μέθοδος το ΔΝΤ να επιτηρεί ευρωπαϊκά προγράμματα και να παρεμβαίνει, όπως έγινε τότε. Εγώ δεν ήμουν υπεύθυνος για τις αποφάσεις αυτές, αλλά πιστεύω ότι η αξιοπιστία και η εθνική κυριαρχία της Ευρώπης είναι κάτι που πάσχει… Ελπίζω λοιπόν από τον Ιανουάριο του 2018 να ξεκινήσουν οι συζητήσεις. Θα βρεθεί τρόπος να ενδυναμωθούν και να ενισχυθούν οι μεταρρυθμίσεις στην Ελλάδα, αλλά και να συνεχίσει να επικρατεί η αλληλεγγύη, κάτι που θα οδηγήσει μοιραία στην ελάφρυνση του ελληνικού χρέους. Πιστεύω ότι η θέση του ΔΝΤ σε αυτή την διαπραγμάτευση θα πρέπει να γίνει καλή τη πίστη και χωρίς νέους όρους και προϋποθέσεις».
Αυτή η θέση, σύμφωνα με τις πληροφορίες, είχε υπάρξει αντικείμενο της μακράς προετοιμασίας και συνεργασίας Παρισιού – Αθήνας πριν έρθει ο Εμμανουέλ Μακρόν στην Ελλάδα. Στην ουσία της, δε, ο γάλλος πρόεδρος ζήτησε να ολοκληρωθεί η Τρίτη αξιολόγηση χωρίς νέες, ακραίες απαιτήσεις από το Ταμείο και, εξαιρετικά καθαρά, κατέστησε σαφές ότι επιθυμεί την αποχώρηση του ΔΝΤ από την Ευρώπη, ενδεχομένως και πριν από την ολοκλήρωση του ελληνικού προγράμματος.
Ο οδικός χάρτης και το Βερολίνο
Το τρίτο στοιχείο είναι η εξίσου καθαρή θέση Μακρόν για ταχεία ολοκλήρωση της αξιολόγησης χωρίς νέα προαπαιτούμενα. Στην πράξη, δε, ο γάλλος πρόεδρος έδωσε και τον οδικό χάρτη, με βάση τουλάχιστον το «καλό σενάριο», για να κλείσει ο νέος γύρος της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές: Εδειξε ως καταληκτικό χρόνο για το κλείσιμο της αξιολόγησης το τέλος Δεκεμβρίου, θέτοντας τον Ιανουάριο του 2018 ως την αφετηρία της συζήτησης για την διευθέτηση του χρέους. Κατά τον ίδιο οδικό χάρτη, τα μέτρα ελάφρυνσης θα εφαρμοστούν με το τέλος του προγράμματος και, σε συνάρτηση βεβαίως, με τις «μεταρρυθμίσεις» που θα έχει εφαρμόσει έως τότε η Ελλάδα.
Κατόπιν τούτων, τόσο το Παρίσι όσο και η Αθήνα αναμένουν πως θα «διαβαστούν» πλέον τα μηνύματα αυτά και από το Βερολίνο. Οπου, όπως και πάλι σημειώνει η Handelsblatt, “μετά τις 24 Σεπτεμβρίου μπορεί να ανακατευτεί ξανά η τράπουλα για την Ελλάδα : εάν το Φιλελεύθερο Κόμμα της Γερμανίας (FDP) συμμετάσχει σε έναν μελλοντικό συνασπισμό τότε ο Τσίπρας θα πρέπει να υπολογίζει σε πιο σκληρή στάση από το Βερολίνο. Ο Τσίπρας θα πρέπει λοιπόν κατά τις συνομιλίες του (με τον Μακρόν) να έχει στραμμένη την σκέψη του για μια ακόμα φορά προς την Γερμανία»…
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια