Δύο χρόνια μετά είμαστε έτοιμοι να ξαναζήσουμε τα ίδια. Το φθινόπωρο του 2016 αρχίζει να μοιάζει εντυπωσιακά με αυτό του 2014. Hταν ακριβώς τέτοια εποχή όταν οι δανειστές αποφάσισαν οριστικά να τραβήξουν το χαλί και να ανατρέψουν τον Αντώνη Σαμαρά.
Τον οδήγησαν σε οικονομική ασφυξία, του είπαν «όχι» σε όλα, προέβαλαν πολύ σκληρές απαιτήσεις και του έκλεισαν κάθε δίαυλο επικοινωνίας. Ακόμα και εκείνο το περιβόητο e-mail Χαρδούβελη το άφησαν αναπάντητο... Μοιραία τον εξανάγκασαν να προσφύγει στις κάλπες (με βολική συγκυρία τις εκλογές για νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας), απογυμνωμένο από επιχειρήματα και τελειωμένο δημοσκοπικά.
Το σκηνικό των τελευταίων ημερών είναι (σατανικά!) παρόμοιο. Το ΔΝΤ επαναφέρει τις ακραίες απαιτήσεις του -υποτίθεται ότι τις είχε αποσύρει στο τέλος της πρώτης αξιολόγησης- για μείωση του αφορολόγητου στα 5.000 ευρώ και κατάργηση πολλών φοροαπαλλαγών. Οι Ευρωπαίοι κάνουν ό,τι μπορούν προκειμένου να αποφύγουν τη συζήτηση για το χρέος και αφήνουν να διαρρέουν μόνο αστείες «λύσεις», που εκτός από τον πολύ προσωρινό χαρακτήρα τους ελάχιστα θα ανακουφίσουν τη χώρα. Οι Αμερικανοί μοιάζουν περισσότερο «αυστηροί» σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν και ζητούν εδώ και τώρα «μεταρρυθμίσεις». Οσο για τη Γερμανία, δεν κάνει βήμα πίσω ως προς την εφαρμογή της λιτότητας, παρά τις εύθραυστες γεωπολιτικές ισορροπίες και την έκρηξη του Μεταναστευτικού, που αναμένεται να επιδεινωθεί, λόγω της επέκτασης του πολέμου στη Συρία.
Σαφέστερη απόδειξη ότι κάτι δεν πάει καλά ήταν η χθεσινή ρουκέτα της ΕΛΣΤΑΤ, που στην ουσία «εξαέρωσε» το πλεόνασμα της προηγούμενης χρονιάς, για το οποίο υπερηφανευόταν η κυβέρνηση και το χρησιμοποιούσε ως βασικότερο «όπλο» στη φαρέτρα της για τις διαπραγματεύσεις. Θυμίζουμε ότι η ΕΛΣΤΑΤ είναι πλέον απόλυτα ελεγχόμενη από τη Eurostat. Επομένως το «χτύπημα» στην κυβέρνηση σε μια εξαιρετικά κρίσιμη συγκυρία (και όλως τυχαίως στην έναρξη των συζητήσεων για τη δεύτερη αξιολόγηση) ήρθε απευθείας από τις Βρυξέλλες.
Η Eurostat δεν αποδέχτηκε λογαριασμούς που της είχαν δοθεί ως πλεονασματικοί και έτσι απλά τους διέγραψε! Το ποσό είναι τεράστιο, περίπου 500.000.000 ευρώ, άρα δεν πρόκειται για... λάθος ή παρανόηση, αλλά για πολύ σοβαρή αναθεώρηση που εγείρει νέα ζητήματα εμπιστοσύνης. Ταυτόχρονα (επίσης όλως τυχαίως...) έσκασε και δεύτερη βόμβα, από τον Μάριο Ντράγκι, που γκρέμισε κάθε ελπίδα για τη συμμετοχή των ελληνικών ομολόγων στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης και έκοψε τη φόρα στους υπεραισιόδοξους εγχώριους προπαγανδιστές.
Το ξαφνικό διπλό «χτύπημα» των Βρυξελλών, που δημιουργεί μέγα πρόβλημα στην κυβέρνηση, μοιάζει με προειδοποιητική βολή προς γνώση και συμμόρφωση. Δεν αποκλείεται όμως να είναι και το πρώτο βήμα ενός υπόγειου πολέμου που άρχισε ήδη, με σκοπό να οδηγήσει την Ελλάδα σε «άλλους» πολιτικούς δρόμους. Με δεδομένο το χάος που επικρατεί στη χώρα από τις παλινωδίες στο θέμα των τηλεοπτικών αδειών και τη συνολική κυβερνητική ανεπάρκεια σε μια σειρά από τομείς, δεν αποκλείεται οι «θεσμοί» να ψάχνουν τρόπο να απαλλαγούν από τον ΣΥΡΙΖΑ, αφού έκαναν για ενάμιση χρόνο μια χαρά τη «δουλειά» τους, βλέποντας ότι αυτή η «συνταγή» δεν βγαίνει πλέον. Το στοίχημα της «Αριστεράς» έχασε εξάλλου κάθε λαϊκό έρεισμα...
Τις επόμενες εβδομάδες θα φανεί αν οι δανειστές προκρίνουν τώρα ως πιο αποδοτική και συμφέρουσα (για τους ίδιους φυσικά) μια νέα κυβέρνηση συνεργασίας, είτε ύστερα από πρόωρες εκλογές είτε όχι. Γιατί αν οι εκβιασμοί περί Grexit επανέλθουν και η οικονομική ασφυξία ενταθεί, ποιος μπορεί να αποκλείσει ότι τα κόμματα της σημερινής Βουλής δεν θα συμφωνήσουν σε ένα «ευρύτερο σχήμα» με επικεφαλής πρόσωπο που εγκρίνουν οι ξένοι, ως αναγκαία «λύση» για να... σωθεί η χώρα; Σε όλους τους προηγούμενους εκβιασμούς έγιναν άλλωστε ακριβώς όσα ήθελαν οι δανειστές. Υπάρχει κανείς να τους αντισταθεί αυτή τη φορά;
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια