Αμερικανική σχοινοβασία

Γράφει ο Γιώργος Καπόπουλος

Στην κινηματογραφική ταινία «Μπανάνες» ο Γούντι Αλεν στον ρόλο εκπαιδευόμενου πράκτορα της CIA λίγο πριν πέσει με αλεξίπτωτο κάπου στη Νότια Αμερική ρωτά τον επικεφαλής «με ποιους είμαστε, με την κυβέρνηση ή τους αντάρτες;», για να πάρει την απάντηση «και με τους δύο, δεν το ρισκάρουμε»!

Τη σκηνή αυτή θυμίζει σήμερα η επίσημη ρητορική των ΗΠΑ για τη Συρία και το Ιράκ, όπου η Τουρκία αλλού συγκρούεται και άλλου έχει δρομολογηθεί σε δυναμική σύγκρουσης με τους συμμάχους της Ουάσιγκτον στις δύο χώρες, Κούρδους και Σιίτες.

Οι ΗΠΑ αυτή τη στιγμή προσπαθούν να αποτρέψουν μια γενικευμένη μετωπική σύγκρουση της Τουρκίας με τους Κούρδους του ΥPG στη Συρία και με τους Πεσμεργκά της κυβέρνησης Μπαρζανί στο Ιράκ, και όπως συνήθως συμβαίνει σε παρόμοιες περιπτώσεις δυσαρεστούν ταυτόχρονα και τις δύο πλευρές. Ευχολόγια του τύπου και οι δύο πλευρές είναι σύμμαχοί μας στον αγώνα κατά του Ισλαμικού Κράτους και ευχόμαστε και εργαζόμαστε στην κατεύθυνση υπέρβασης των διαφορών τους, όχι μόνο δεν επιδρούν κατευναστικά, αλλά εκλαμβάνονται από όλες τις πλευρές ως ομολογία παρεμβατικής αδυναμίας.

Το μήνυμα προς τους συμμάχους της Ουάσιγκτον είναι σαφές: ο Ερντογάν τους απειλεί έχοντας αξιοποιήσει στο μέγιστο δυνατό τις αντιθέσεις ΗΠΑ - Ρωσίας στην περιοχή, μια εκ των πραγμάτων προτροπή να κινηθούν και αυτοί στην ίδια κατεύθυνση. Αν δηλαδή η είσοδος τουρκικών δυνάμεων στη Συρία έγινε με πράσινο φως της Μόσχας, γιατί να μην επιδιώξουν πέρα από τα ευχολόγια άνευ αντικρίσματος των ΗΠΑ μια ρωσική παρέμβαση γεωγραφικής οριοθέτησης της τουρκικής παρουσίας; Προφανώς αυτό που εμποδίζει μια ξεκάθαρη τοποθέτηση της αμερικανικής πλευράς είναι η απουσία βούλησης και δυνατότητας για απευθείας εμπλοκή αμερικανικών δυνάμεων στην περιοχή και ταυτόχρονα η ανάγκη συντριπτικού πλήγματος στους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους.

Η άλλη πλευρά, η Μόσχα, δεν έχει παρόμοια προβλήματα και έχοντας εισπράξει ήδη το κόστος των κυρώσεων για την Ουκρανία δεν δίνει σημασία στις απειλές της ΕΕ για πρόσθετες κυρώσεις για την πολιορκία του Χαλεπίου. Σχεδόν όλος ο ρωσικός στόλος της Βόρειας Θάλασσας έχει αποπλεύσει από τους ναύσταθμους του Μουρμάνσκ και του Αρχαγγέλσκ και κατευθύνεται προς τη Μεσόγειο, ένα μήνυμα ότι το Κρεμλίνο έχει προεξοφλήσει ως οριοθετημένη τη δυνατότητα διπλωματικής και πολύ περισσότερο επιχειρησιακής εμπλοκής των ΗΠΑ και προχωρά στη μεγιστοποίηση της δικής του παρέμβασης σε πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο.

Στον αγώνα δρόμου με τερματικό σταθμό για τη Ρωσία το Χαλέπι και για τις ΗΠΑ τη Μοσούλη, η Μόσχα έχει ήδη προβάδισμα.

Πηγή: Έθνος

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.