Ο χρόνος μετράει αντίστροφα

Ξεκινά ένα κρίσιμο τετράμηνο για την πορεία της οικονομίας - και όχι μόνο. Αρχής γενομένης από την πρώτη εβδομάδα του Σεπτεμβρίου, όταν οι κυβερνητικοί φορείς οφείλουν να έχουν αντιμετωπίσει τις εκκρεμότητες από την πρώτη αξιολόγηση.

Τα υπολειπόμενα προαπαιτούμενα για να εκταμιευτεί η επόμενη δανειακή δόση, ώστε να προχωρήσει η υλοποίηση του «προγράμματος».
Η ανταπόκριση στις υποχρεώσεις συνιστά τη λυδία λίθο για να επιβεβαιωθεί, μερικά εικοσιτετράωρα αργότερα, η έναρξη της δεύτερης διαπραγμάτευσης με τους εταίρους-δανειστές. Ρεαλιστική φιλοδοξία της κυβέρνησης είναι η αφετηρία αυτή να συνυφανθεί με το βραχυπρόθεσμο πακέτο για το χρέος, στη βάση των προτάσεων που έχουν τεθεί στο τραπέζι του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας.
Για την επίτευξη αυτής της διπλής στόχευσης, παρά τις δυσκολίες, φαίνεται ότι υπάρχουν οι βασικές προϋποθέσεις. Αν και τα απρόοπτα δεν μπορούν να αποκλειστούν, όπως προκύπτει από το παρελθόν.
Η τρέχουσα διαδικασία, πάντως, συμπίπτει χρονικά με τους φιλόδοξους σχεδιασμούς της κυβέρνησης για τη σύμπηξη «μετώπου του Νότου». Καθώς την ίδια ώρα που θα συζητείται στο Eurogroup η ελληνική ανταπόκριση στα προαπαιτούμενα, οι ηγέτες των χωρών της Μεσογείου θα επιχειρούν να διαμορφώσουν κοινές τοποθετήσεις. Προς μια κατεύθυνση, η οποία δημιουργεί, τουλάχιστον, ευνοϊκό περιβάλλον για την προώθηση των ελληνικών θέσεων στις διαπραγματεύσεις με τους θεσμούς.
Σύμφωνα με τους κυβερνητικούς υπολογισμούς, το τέλος του Οκτωβρίου μπορεί να σημάνει και το τέλος των αβεβαιοτήτων που σκιάζουν έως τώρα την πορεία της οικονομίας.
Στο πλαίσιο αυτό αναμένεται ότι θα αντιμετωπιστεί και το μείζον ζήτημα των εργασιακών σχέσεων. Στη βάση του ευρωπαϊκού μοντέλου και του κεκτημένου θεσμικού πλαισίου. Εξω και μακριά από τη σημερινή «ζούγκλα».
Σταθμός μετά την παρατεταμένη περίοδο των διεργασιών και εξελίξεων θα είναι, ασφαλώς, η ανάλυση του ΔΝΤ για το χρέος, προς το τέλος του χρόνου. Με ό,τι συνεπάγεται για την παραμονή και τον ρόλο του Ταμείου στο πρόγραμμα. Αλλά και για την προώθηση των μεσοπρόθεσμων μέτρων για ένα βιώσιμο ελληνικό χρέος.
Σεπτέμβριος και Οκτώβριος, λοιπόν, αναδεικνύονται σε κρίσιμο δίμηνο για να αντικρίσει η οικονομία το ξέφωτο. Ενώ αμέσως μετά κρίνεται το μέγιστο ζήτημα της διευθέτησης του χρέους.
Αν σε αυτά τα χρονικά ορόσημα προστεθεί η εικόνα από την επίτευξη ή όχι των οικονομικών στόχων της χρονιάς, μιλάμε για 120 καθοριστικές ημέρες. Πριν απ' όλα για την κοινωνία και την οικονομία. Βεβαίως, για την ίδια την κυβέρνηση και τα πεπραγμένα της. Αλλά και για το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων που κρίνονται για τις θέσεις τους στις εξελίξεις.

Πηγή: Έθνος

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.