Έπειτα από πέντε χρόνια προσπάθειας για τον περιορισμό της συσσώρευσης άκρως ραδιενεργού νερού στο κατεστραμμένο εργοστάσιο Φουκουσίμα-Νταΐτσι της Ιαπωνίας, η διαχειρίστρια εταιρεία εκτιμά ότι θα χρειαστεί ακόμα τέσσερα χρόνια για να τελειώσει τη δουλειά.
«Θα έχουμε λύσει το πρόβλημα μέχρι το 2020» λέει ο Γιουίτσι Οκαμούρα της εταιρείας Tepco, ο οποίος περιγράφει τον όγκο του νερού που έχει ήδη συγκεντρωθεί ως «πέρα από κάθε φαντασία». Εντός τεσσάρων ετών, εκτιμά ο ίδιος, όλο το συσσωρευμένο νερό, το οποίο φτάνει τους εκατοντάδες χιλιάδες τόνους, θα έχει περάσει από σύστημα απομάκρυνσης ραδιενεργών ουσιών.
Ο σεισμός και το τσουνάμι που χτύπησαν τη δυτική Ιαπωνία στις 11 Μαρτίου 2011 έθεσαν εκτός λειτουργίας τα συστήματα ψύξης του εργοστασίου, με αποτέλεσμα τρεις αντιδραστήρες να υποστούν τήξη του πυρήνα.
Έκτοτε η Tepco διοχετεύει συνεχώς νερό για να διατηρεί χαμηλή τη θερμοκρασία των λιωμένων πυρηνικών καυσίμων. Το νερό αυτό, μολυσμένο με υψηλές συγκεντρώσεις ραδιοϊσοτόπων, διαρρέει από ρωγμές και καταλήγει στο υπόγειο, όπου αναμειγνύεται με νερό που αναβλύζει από τον υδροφόρο ορίζοντα.
Το ραδιενεργό νερό, αποθηκευμένο σε περισσότερες από 1.000 βιομηχανικές δεξαμενές που καταλαμβάνουν σχεδόν όλο τον διαθέσιμο χώρο, υπερβαίνει πλέον τους 760.000 τόνους και αποτελεί μείζον πρόβλημα στις προσπάθειες διαχείρισης της κατάστασης.
Η Tepco έχει καταφέρει να περιορίσει τη εισροή νερού από το υπέδαφος στους 150 τόνους την ημέρα. Εντός του μήνα αναμένεται να λάβει το πράσινο φως για την ενεργοποίηση ενός πιο δραστικού μέτρου, ένα «φράγμα από πάγο» που θα σχηματιστεί στο υπέδαφος από ψυχόμενους σωλήνες και θα περιορίσει την εισροή υπόγειων υδάτων.
Ραδιενεργό νερό συνεχίζει να διαρρέει στον ωκεανό, η ροή όμως έχει μειωθεί σε σχέση με τις πρώτες εβδομάδες μετά το ατύχημα.
Ακόμα και το νερό που έχει περάσει από το σύστημα επεξεργασίας που δημιουργήθηκε στο εργοστάσιο περιέχει τρίτιο, ένα ραδιενεργό ισότοπο του υδρογόνου που θεωρείται δύσκολο ή αδύνατο να απομακρυνθεί.
Το τελικό βήμα της διαδικασίας δεν μπορεί παρά να είναι η απόρριψη του νερού στον ωκεανό μετά τον καθαρισμό του -μια κίνηση που φέρνει σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση και αναμένεται να προκαλέσει αντιδράσεις στην περιοχή.
Τα ίδια τα πυρηνικά καύσιμα των κατεστραμμένων αντιδραστήρων δεν αναμένεται να αρχίσουν να συλλέγονται πριν από το 2021, ένα άκρως δύσκολο έργο που αναμένεται να διαρκέσει δεκαετίες.
Στο μεταξύ, και ενόψει της επιστροφής των περισσότερων κατοίκων το 2017, η κυβέρνηση έχει συλλέξει 9 εκατομμύρια κυβικά μέτρα μολυσμένων εδαφών, τα οποία πιθανώς θα αποθηκευτούν σε μια αχανή, ανοιχτή αποθήκη πυρηνικών αποβλήτων γύρω από το εργοστάσιο.
Επιμέλεια: Βαγγέλης Πρατικάκης
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
«Θα έχουμε λύσει το πρόβλημα μέχρι το 2020» λέει ο Γιουίτσι Οκαμούρα της εταιρείας Tepco, ο οποίος περιγράφει τον όγκο του νερού που έχει ήδη συγκεντρωθεί ως «πέρα από κάθε φαντασία». Εντός τεσσάρων ετών, εκτιμά ο ίδιος, όλο το συσσωρευμένο νερό, το οποίο φτάνει τους εκατοντάδες χιλιάδες τόνους, θα έχει περάσει από σύστημα απομάκρυνσης ραδιενεργών ουσιών.
Ο σεισμός και το τσουνάμι που χτύπησαν τη δυτική Ιαπωνία στις 11 Μαρτίου 2011 έθεσαν εκτός λειτουργίας τα συστήματα ψύξης του εργοστασίου, με αποτέλεσμα τρεις αντιδραστήρες να υποστούν τήξη του πυρήνα.
Έκτοτε η Tepco διοχετεύει συνεχώς νερό για να διατηρεί χαμηλή τη θερμοκρασία των λιωμένων πυρηνικών καυσίμων. Το νερό αυτό, μολυσμένο με υψηλές συγκεντρώσεις ραδιοϊσοτόπων, διαρρέει από ρωγμές και καταλήγει στο υπόγειο, όπου αναμειγνύεται με νερό που αναβλύζει από τον υδροφόρο ορίζοντα.
Το ραδιενεργό νερό, αποθηκευμένο σε περισσότερες από 1.000 βιομηχανικές δεξαμενές που καταλαμβάνουν σχεδόν όλο τον διαθέσιμο χώρο, υπερβαίνει πλέον τους 760.000 τόνους και αποτελεί μείζον πρόβλημα στις προσπάθειες διαχείρισης της κατάστασης.
Η Tepco έχει καταφέρει να περιορίσει τη εισροή νερού από το υπέδαφος στους 150 τόνους την ημέρα. Εντός του μήνα αναμένεται να λάβει το πράσινο φως για την ενεργοποίηση ενός πιο δραστικού μέτρου, ένα «φράγμα από πάγο» που θα σχηματιστεί στο υπέδαφος από ψυχόμενους σωλήνες και θα περιορίσει την εισροή υπόγειων υδάτων.
Ραδιενεργό νερό συνεχίζει να διαρρέει στον ωκεανό, η ροή όμως έχει μειωθεί σε σχέση με τις πρώτες εβδομάδες μετά το ατύχημα.
Ακόμα και το νερό που έχει περάσει από το σύστημα επεξεργασίας που δημιουργήθηκε στο εργοστάσιο περιέχει τρίτιο, ένα ραδιενεργό ισότοπο του υδρογόνου που θεωρείται δύσκολο ή αδύνατο να απομακρυνθεί.
Το τελικό βήμα της διαδικασίας δεν μπορεί παρά να είναι η απόρριψη του νερού στον ωκεανό μετά τον καθαρισμό του -μια κίνηση που φέρνει σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση και αναμένεται να προκαλέσει αντιδράσεις στην περιοχή.
Τα ίδια τα πυρηνικά καύσιμα των κατεστραμμένων αντιδραστήρων δεν αναμένεται να αρχίσουν να συλλέγονται πριν από το 2021, ένα άκρως δύσκολο έργο που αναμένεται να διαρκέσει δεκαετίες.
Στο μεταξύ, και ενόψει της επιστροφής των περισσότερων κατοίκων το 2017, η κυβέρνηση έχει συλλέξει 9 εκατομμύρια κυβικά μέτρα μολυσμένων εδαφών, τα οποία πιθανώς θα αποθηκευτούν σε μια αχανή, ανοιχτή αποθήκη πυρηνικών αποβλήτων γύρω από το εργοστάσιο.
Επιμέλεια: Βαγγέλης Πρατικάκης
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια