Μικρό "καλάθι" να κρατάει η νοικοκυρά...

Του Γιώργου Κράλογλου

Έχουμε και βιομηχανία στον τόπο. Έχουμε και βιοτεχνία. Να που τα θυμήθηκε όλα, το πολιτικό σύστημα, τώρα που ζορίστηκε από το καλάθι της νοικοκυράς. 

Η κυβέρνηση προσκαλεί σε συνεργασία τη βιομηχανία,  τους μικρομεσαίους, τους μικρούς και τους αγρότες για να "πλέξει",  (λέει) το καλάθι της νοικοκυράς. Το καλάθι προστασίας της από την ακρίβεια και τη φτώχεια (επιμένει...). 

Από κοντά και η αντιπολίτευση στο σύνολό της. Και σε καθημερινή βάση μάλιστα. 

Τι κάνει; Κόβει φόρους... Ποιους φόρους; Αυτούς που έβαλαν όλες οι κυβερνήσεις (τη 12ετία όλων των κρίσεων) για να μην κόψουν κράτος, να μη μειώσουν κρατικές καρέκλες (αυτές τουλάχιστον που έλεγαν οι δανειστές πριν αρχίσουν τα μνημόνια). 

Ποιος τους άκουσε ως και το 2022; Κανείς και ποτέ. Φορτώσανε φόρους την παραγωγή,  τις μεταφορές,  κάθε μορφής κίνηση και την αγορά ακινήτων και αφήσαν ελεύθερο το λαθρεμπόριο καυσίμων και την κρατική βιομηχανική σαβούρα ως "ανταγωνιστική"... χωρίς να πλήρωνει φόρους. Ούτε το ηλεκτρικό. Ούτε τα καύσιμα. 

Τι έγιναν τα χρέη της κρατικής σαβουροοικονομίας; Μετοχές και ομόλογα για το τζάκι... 

Ρωτήστε ΔΕΗ, ΔΕΠΑ και ΕΛΠΕ τι έκαναν με χρέη της κρατικής μεταλλουργίας,  κρατικών λιπασμάτων, κρατικών μεταφορών. Ποιος να τολμά να πει κάτι για το μέγα πολιτικό πρόβλημα στην οικονομία μας, εδώ και 40 χρόνια. 

Τώρα,  με την ενεργειακή κρίση, το κράτος-πατερούλης θυμήθηκε ξανά ότι ο τόπος έχει και ιδιωτική βιομηχανία. Και μικρομεσαίους. Και αγροτική παραγωγή. Τους θυμήθηκε και από προχθές ζητάει τη συνεργασία τους στο καλάθι της νοικοκυράς...

Ζητάνε συνεργασία αλλά δεν βγάζεις νόημα για τα όσα προτείνουν οι μεν και για τα άλλα που υπόσχονται οι δε...

Δεν βγαίνει νόημα γιατί ούτε και το σύστημα ξέρει τι ζητάει. Και δεν ξέρουν με ακρίβεια επειδή φοβούνται το πολιτικό κόστος που θα έχουν αν συνεργασθούν ειλικρινώς, με την ιδιωτική οικονομία.

Θα μειώσουν και πώς το κόστος της παραγωγής. Θα μεταφέρουν και πού το κόστος παραγωγής και πληθωρισμού. Ποιος και πώς θα πληρώσει τη διαφορά. Θα την απορροφήσει η παραγωγή; Με ποιο κίνητρο. Η άποψη ότι έτσι θα συντηρηθεί η κατανάλωση δεν είναι κίνητρο.

Πώς βλέπει το κράτος τη συνεργασία μαζί τους και τι συνεργασία ζητάει από βιομηχανία,  βιοτεχνία και γενικά την παραγωγή όταν ζητάει το 80% με φόρους στην αξία καυσίμων. Όταν πληρώνουν ρύπους για να μαζεύει λεφτά το κράτος-πατερούλης, και να έχει να μοιράζει χαρτζιλίκια. Τα χαρτζιλίκια του που δεν σώζουν ούτε θα σώσουν την κατάσταση. 

Ήρθε μήπως η ώρα να κόψει το κράτος-τέρας τις σπατάλες του; Να θυσιάσει άχρηστο κράτος σε Οργανισμούς, υπηρεσίες της κρατικής ανικανότητας; 

Η αλήθεια είναι ότι έχει ζοριστεί το πολιτικό σύστημα. Ότι ένοιωσε πως δεν είναι απλό να κρατάει η πολιτική και την οικονομία στα χέρια της. Ότι δεν είναι εύκολο να συντηρείς ένα άθλιο κρατικό επιχειρηματικό σύστημα μόνο για να βολεύεις τη νομενκλατούρα σου.

Αν όντως θέλουμε ανταπόκριση στην "πρόσκληση" προς την ιδιωτική επιχειρηματική κοινότητα να φτιάξουν (η πολιτεία και η ιδιωτική παραγωγή μαζί) καλάθι της νοικοκυράς με τροφές που δεν θα λείπει τίποτε από τα αναγκαία (τα 50 είδη τροφής που φαντάζεται η κυβέρνηση και θεωρεί ιερά -χωρίς κουβέντα- η αντιπολίτευση) πρέπει να απαντηθεί,  χωρίς συζήτηση, ένα στοιχειώδες ερώτημα. 

Θα συμφωνηθεί φορολογικό σύστημα ελκυστικό και δίκαιο για όλα τα μεγέθη της οικονομίας με αναλλοίωτη τη δομή, τη μορφή του και τη φιλοσοφία του, από το 2023 μέχρι το 2033 (για να μην πούμε ως το 2040) ώστε να ξέρουμε όλοι που βαδίζουμε; Εάν όχι, κατά τη γνώμη μας, οι νοικοκυρές θα κάνουν καλά να κρατάνε μικρό καλάθι και σε ό,τι ακούνε και όπου τα ακούνε. Τόσο πριν όσο και μετά τις εκλογές.    

Πηγή capital.gr

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.