Του Κώστα Στούπα
Ο Πούτιν ακόμη και αν κερδίσει τη μάχη της Ουκρανίας κατάφερε να χάσει τον
πόλεμο της Ρωσίας. Το πιθανότερο είναι πως και για τον ίδιο από την
περασμένη Κυριακή ο χρόνος άρχισε να μετράει αντίστροφα...
Την Κυριακή αναγκάστηκε να ρίξει στο τραπέζι την πυρηνική απειλή και
τούτο αποτελεί δημόσια παραδοχή της αποτυχίας της μέχρι τώρα εισβολής στην
Ουκρανία.
Οι στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες που παρακολουθούν και αναλύουν την ανάπτυξη
των ρωσικών δυνάμεων εκτιμούν πως ο αρχικός στόχος ήταν η κατάληψη της
πρωτεύουσας και η αντικατάσταση της κυβέρνησης από κάποια πρόσωπα που θα
εκτελούν τις εντολές της Ρωσίας.
Αν και από τα φαινόμενα υπολόγιζαν πως τούτο θα συνέβαινε τα πρώτα 1-2
24ωρα, αυτό στάθηκε αδύνατο. Η αποτυχία κατάληψης του αεροδρομίου
κοντά στο Κίεβο κατέστησε αδύνατη τη μεταφορά μονάδων και επίγειου
εξοπλισμού ικανού να κάψει την αντίσταση των υπερασπιστών της πόλης.
Το καθεστώς Πούτιν φαίνεται πως υποτίμησε το σθένος των ουκρανικών ενόπλων
δυνάμεων αλλά και των Ουκρανών πολιτών για αντίσταση στην εισβολή.
Ακόμη φαίνεται πως υποτίμησε την θέληση των Ευρωπαίων και λοιπών δυτικών για
στήριξη στην Ουκρανία και επιβολή αντίμετρων στη Ρωσία.
Όπως συμβαίνει με όλους τους δικτάτορες ο Πούτιν υποτίμησε τους πολίτες των
δημοκρατιών τους οποίους θεωρεί μαλθακούς από την καλοπέραση και τόσο
"κακομαθημένους" από τις δημοκρατικές ελευθερίες που στην πρώτη απειλή θα
χώσουν το κεφάλι στην άμμο και θα αδιαφορήσουν για το τι συμβαίνει γύρω
τους, μέχρι να έρθει η ώρα να τους περάσει στη "σούβλα"...
Όπως και ο Χίτλερ περί τα 80 χρόνια νωρίτερα φαίνεται πως έκανε λάθος.
Όπως συμβαίνει με όλους τους δικτάτορες που διαβιούν σε ένα θερμοκήπιο
δουλικών κολάκων και δεν ακούν τις επικρίσεις και τις αντίθετες γνώμες,
φαίνεται πως το καθεστώς είχε πιστέψει στα ίδια του τα ψέματα και περίμενε
πως οι Ουκρανοί θα υποδέχονταν τους Ρώσους σαν ελευθερωτές.
Το ίδιο πνεύμα είχαν εμφυσήσει και στους στρατιώτες και αξιωματικούς της
εισβολής. Το αποτέλεσμα ήταν σκηνές σαν αυτή που στρατιώτες τεθωρακισμένου
που έμεινε από καύσιμα να επισκέπτονται το αστυνομικό τμήμα για να ζητήσουν
βοήθεια και να συλλαμβάνονται...
Ή σκηνές όπως η άλλη όπου κάποιοι Ρομά ρυμούλκησαν σε τρακτέρ
τεθωρακισμένο που είχε μείνει από καύσιμα για τα περαιτέρω...
Η εικόνα του αξιόμαχου του πανίσχυρου ρωσικού στρατού στην Ουκρανία τρώθηκε,
το ίδιο και το προφίλ του Βλαδίμηρου Πούτιν ως αποτελεσματικού ηγέτη.
Σε λίγο ούτε πολιτικά περιτρίμματα όπως ο Βελόπουλος και ο Κασιδιάρης δεν θα
μπορούν να ομνύουν στην ικανή ηγεσία του.
Επικοινωνιακό Βατερλό...
Αν το καθεστώς Πούτιν εδώ και δεκαετίες μεθοδεύει έναν υβριδικό πόλεμο
χρηματοδοτώντας δεκάδες κόμματα, πολιτικούς και δημοσιογράφους στη Δύση
προκειμένου να παίξουν τον ρόλο της "πέμπτης φάλαγγας" στα μετόπισθεν των
δημοκρατιών, επικοινωνιακά τις πρώτες μέρες της εισβολής έπαθε πανωλεθρία...
Τα "τσιράκια" του απομονώθηκαν και χλευάστηκαν σχεδόν από το σύνολο των
κοινωνιών της Δύσης. Κινήσεις αμφισβήτησης εμφανίστηκαν και εντός της
Ρωσίας.
Χαρακτηριστικές του εκνευρισμού και της αποτυχίας να διαμορφώσουν κλίμα
φιλικό προς τη ρωσική εισβολή ακόμη και στην Ελλάδα, μια χώρα με σημαντική
ρωσική επιρροή λόγω ορθοδοξίας, ήταν οι ανακοινώσεις της ρωσικής πρεσβείας
στην Αθήνα, που έμοιαζαν με ανακοινώσεις της Χρυσής Αυγής...
Από την άλλη πλευρά, το καθεστώς Πούτιν δεν υπολόγισε σωστά το σθένος και τα
επικοινωνιακά χαρίσματα του προέδρου της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι, ο
οποίος όχι μόνο δεν απέδρασε από τη χώρα όταν του πρόσφεραν προστασία οι
Δυτικοί, αλλά ηγήθηκε των ενόπλων δυνάμεων και του λαού πολλαπλασιάζοντας τη
διάθεση για αντίσταση.
Την ώρα που ο Πούτιν έδινε εντολές στις δυνάμεις εισβολής από κάποιο
καταφύγιο, ο Ζελένσκι εμψύχωνε στρατιώτες και πολίτες κοντά στις γραμμές του
πυρός.
Ο πρώην ηθοποιός, που είναι πρόεδρος της Ουκρανίας, στα μάτια εκατομμυρίων
πολιτών των δημοκρατιών αναδείχθηκε στην φιγούρα του ηγέτη που θα
επιθυμούσαν. Η συμπάθεια προς το πρόσωπό του και στην Ουκρανία αύξησε την
πίεση προς τις κυβερνήσεις να στηρίξουν τη χώρα και να αντιδράσουν στα
σχέδια της Ρωσίας.
Η κατάσταση παραμένει δραματική...
Όλα αυτά επ’ ουδενί δεν σημαίνουν πως η Ρωσία δεν θα καταφέρει να επιβληθεί
στην Ουκρανία.
Η αποτυχία του αρχικού σχεδίου θα επιβάλει την εφαρμογή ενός ακόμη πιο
επιθετικού και ως εκ τούτου πιο αιματηρού. Η κοινωνία της Ουκρανίας
όμως είναι δύσκολο μετά απ΄όλα αυτά να υπακούσει σε μια κυβέρνηση μαριονέτα
που θα προσπαθήσει να επιβάλει η Ρωσία.
Οι ενέργειες αντίστασης και οι δολιοφθορές θα είναι μαζικές με αποτέλεσμα να
χρειαστεί πολλαπλάσιες στρατιωτικές δυνάμεις για να επιβάλει την τάξη, κάτι
που θα έχει κόστος και στην οικονομία και στην επιχειρησιακή ικανότητα των
ενόπλων δυνάμεων.
Η Ουκρανία αν και δεν διαθέτει ευνοϊκή γεωμορφολογία είναι πιθανό να
εξελιχθεί σε ένα νέο Αφγανιστάν για τη Ρωσία. Την ίδια ώρα οι αντιδράσεις
από το εσωτερικό της Ρωσίας αναμένεται να ενταθούν. Ήδη, υπάρχουν ενδείξεις
πως κάποια στελέχη από τη στρατιωτική και οικονομική ελίτ που στηρίζουν το
καθεστώς, αρχίζουν να λαμβάνουν αποστάσεις από αυτό.
Το οικονομικό και πολιτικό αδιέξοδο που έχει επιβάλει ο Πούτιν στη
Ρωσία θα εντείνει τις εσωτερικές εντάσεις και ο χρόνος για το καθεστώς
άρχισε ήδη να μετράει αντίστροφα.
Τούτο δεν σημαίνει πως οι συνέπειες για τις δυτικές και την παγκόσμια
οικονομία θα υποχωρήσουν σύντομα. Η εισβολή στην Ουκρανία έχει εκκινήσει μια
νέα εποχή και θα χρειαστούν χρόνια μέχρι να απορροφηθούν οι οικονομικοί και
πολιτικοί της κραδασμοί.
Τα "πυρηνικά" όπλα της Δύσης είναι το Δολάριο, το Ευρώ και οι δημοκρατικές
ανοιχτές κοινωνίες από τις οποίες γοητεύονται οι υπήκοοι των αυταρχικών
καθεστώτων. Για να ευδοκιμούν όμως χρειάζονται ένοπλες δυνάμεις ικανές να
αποτρέπουν τις επιβουλές...
0 Σχόλια