Ο Πούτιν "πειρατής της Καραϊβικής" με πυρηνικά δίπλα στις ΗΠΑ;

Του James Stavridis,

Bloomberg Opinion

Όταν περνούσα από τη διαδικασία έγκρισης διορισμού το 2006 προκειμένου να αναλάβω διοικητής της Νότιας Διοίκησης των ενόπλων δυνάμεων των ΗΠΑ - υπεύθυνος για όλες τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική - με ρωτούσαν συχνά για το Δόγμα Μονρόε.

Με έτος διατύπωσης το 1823 από τον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ Τζέιμς Μονρόε, προειδοποιούσε τις ευρωπαϊκές χώρες κατά του περαιτέρω αποικισμού της ηπείρου της Αμερικής και επεκτάθηκε από τις επόμενες κυβερνήσεις προκειμένου να δημιουργήσει ουσιαστικά μια αποκλειστική σφαίρα επιρροής για τις ΗΠΑ σε ολόκληρο το δυτικό ημισφαίριο.

Ενώ ο υπουργός Εξωτερικών Τζον Κέρι, σε μια ομιλία του στον Οργανισμό Αμερικανικών Κρατών (ΟΑΚ) το 2013, δήλωνε δημόσια ότι "η εποχή του Δόγματος Μονρόε έχει τελειώσει", η κυβέρνηση του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ το επικαλέστηκε αργότερα αναφορικά με την επιρροή της Ρωσίας και του Ιράν στην υποστήριξη του καθεστώτος της Βενεζουέλας.

Οι περισσότεροι αναλυτές πιστεύουν ότι κάποια εκδοχή του δόγματος εξακολουθεί να είναι βιώσιμη από την άποψη της περιφερειακής διπλωματίας των ΗΠΑ, και συμφωνώ, ωστόσο θα πρέπει να εξετάζεται με πιο πολυμερή τρόπο - μέσω του μηχανισμού του Οργανισμού Αμερικανικών Κρατών και όχι ως μονομερές εργαλείο πολιτικής των ΗΠΑ.

Ρώσοι στην Καραϊβική;

Την περασμένη εβδομάδα, ως μέρος των απειλών χρήσης βίας στην Ουκρανία, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν απείλησε με αυξημένη ανάπτυξη από πλευράς Ρωσίας στρατιωτικών δυνάμεων στην αμερικανική ήπειρο, αναφέροντας ενδεικτικά τη Βενεζουέλα και την Κούβα. Πώς πρέπει να αντιδράσουν οι ΗΠΑ;

Ας πάρουμε μια βαθιά ανάσα. Η κατάσταση μάλλον δεν πρόκειται να μετατραπεί σε άλλη μια "Κρίση των Πυραύλων" τύπου Κούβας του 1962.

Δεν θα ήταν η πρώτη φορά που θα βλέπαμε Ρώσους στην Καραϊβική ή τη Λατινική Αμερική. Τις τελευταίες δεκαετίες, η Σοβιετική Ένωση και στη συνέχεια η Ρωσία ανέπτυσσαν πλοία, αεροσκάφη, στρατιωτικούς εκπαιδευτές, αξιωματικούς πληροφοριών, ομάδες επικοινωνίας και εμπειρογνώμονες του κυβερνοχώρου όχι μόνο στη Βενεζουέλα και την Κούβα, αλλά και στη Νικαράγουα.

Αν και δεν διατηρούσαν μεγάλα, μόνιμα σώματα, δεν υπάρχει πραγματικά τίποτε νέο στην ιδέα της εκ περιτροπής ανάπτυξης δυνάμεων, κάτι με το οποίο φαίνεται να απειλεί ο Πούτιν.

Επιπλέον, ο αντίκτυπος των συμβατικών ρωσικών δυνάμεων θα ήταν αμελητέος όσον αφορά την περιφερειακή πολιτική κατάσταση. Επιχειρησιακά, η απειλή για χρήση τέτοιων δυνάμεων εναντίον των ΗΠΑ ή ακόμη και των στενών συμμάχων τους στην περιοχή είναι ουσιαστικά μηδαμινή. Μπορούν βεβαίως να χρησιμοποιηθούν για την καταστολή της εσωτερικής αντιπολίτευσης. Ωστόσο, αυτή τη στιγμή οι αυταρχικοί ηγέτες της Κούβας, της Βενεζουέλας και της Νικαράγουας φαίνεται να έχουν μέσω καταστολής τους πληθυσμούς τους υπό τον έλεγχό τους, επομένως ρωσικές στρατιωτικές μονάδες υψηλού επιπέδου δεν πρόκειται να αλλάξουν τίποτε.

Αμερικανική υπεροχή

Όταν διατηρούσα την ηγεσία της Νότιας Διοίκησης, είχα στη διάθεσή μου δεκάδες χιλιάδες στρατιώτες και πολλά πλοία και αεροπλάνα - ξεπερνώντας κατά πολύ σε όγκο οτιδήποτε θα μπορούσαν να μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν οι ξένοι ανταγωνιστές των ΗΠΑ στην αμερικανική ήπειρο.

Σήμερα, η Νότια Διοίκηση των ενόπλων δυνάμεων των ΗΠΑ, από το αρχηγείο της στο Μαϊάμι, παρακολουθεί στενά τα επίπεδα ανάπτυξης ρωσικών δυνάμεων και, πιστέψτε με, δεν αισθάνεται ανασφάλεια. Όταν ρώτησα έναν πρόσφατα διατελέσαντα διοικητή της σχετικά με το ενδεχόμενο ανάπτυξης αυξημένων ρωσικών δυνάμεων στην περιοχή, εκείνος ανέφερε ότι επρόκειτο για "πομφόλυγες" του Πούτιν, στρατιωτικά ασήμαντες, καθώς και ότι θα ήταν ακριβό για τους Ρώσους να διατηρήσουν τέτοιες δυνάμεις, οπότε, όπως σημείωσε, "αφήστε τον να σπαταλά πόρους".

Πύραυλοι Κρουζ;

Ωστόσο, υπάρχει μια πολύ σοβαρή ανησυχία η οποία αξίζει να επισημανθεί: η μόνιμη ανάπτυξη ρωσικών πυραύλων κρουζ μεσαίου βεληνεκούς, κάτι που έκανε το Κρεμλίνο στην καρδιά της Ευρώπης, στο Καλίνινγκραντ, ρωσικό θύλακα ο οποίος βρίσκεται μεταξύ Λιθουανίας και Πολωνίας.

Δεδομένης της μείωσης του χρόνου προειδοποίησης σε σύγκριση με τους διηπειρωτικούς πυραύλους και της εγγύτητας πολύ σημαντικών στόχων - διυλιστήρια ενέργειας των ΗΠΑ στον Κόλπο του Μεξικού, στρατιωτικές βάσεις στις νότιες πολιτείες, μεγάλες πόλεις όπως το Μαϊάμι, η Ατλάντα, η Νέα Ορλεάνη και το Γκάλβεστον - η τοποθέτηση πυραύλων κρουζ θα είχε σημαντικό αποσταθεροποιητικό αποτέλεσμα.

Μια τέτοια κίνηση του Πούτιν πιθανότατα θα απαιτούσε κλιμάκωση ανάπτυξης δυνάμεων στην Ευρώπη και πρόσθετους πυραύλους κρουζ των ΗΠΑ σε χώρες του Οργανισμού του Βορειοατλαντικού Συμφώνου (NATO).

Ουκρανία

Τίποτα από αυτά δεν θα πρέπει να προκαλέσει δισταγμό στις ΗΠΑ όσον αφορά τη διαρκή υποστήριξή τους προς την Ουκρανία. Εάν ο Πούτιν κάνει πράξη την επαπειλούμενη εισβολή του, οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους θα πρέπει να απαντήσουν μοιραζόμενοι με τους Ουκρανούς πρόσθετα αμυντικά, αλλά θανατηφόρα όπλα (ειδικά αντιαρματικά και φορητούς αντιαεροπορικούς πυραύλους), αμυντικές και επιθετικές δυνατότητες στον κυβερνοχώρο, υπηρεσίες πληροφοριών ανώτατου επιπέδου, καθώς και ηλεκτρονικές παρεμβολές εναντίον των ρωσικών επικοινωνιών στο πεδίο της μάχης.

Αυτή η βοήθεια θα πρέπει να συνδυαστεί με τεράστιες νέες οικονομικές κυρώσεις (κατά του συνόλου της ρωσικής οικονομίας, ειδικότερα του τομέα πετρελαίου και φυσικού αερίου, καθώς και των υπερπόντιων λογαριασμών των ολιγαρχών "συντρόφων" του Πούτιν), καθώς και με πρόσθετες αναπτύξεις χερσαίων στρατευμάτων των ΗΠΑ (όχι όμως πυρηνικών συστημάτων) πιο κοντά στη Ρωσία, εντός των ορίων του ΝΑΤΟ.

Εάν η Ρωσία αποφασίσει πραγματικά να αναπτύξει σημαντικά στρατεύματα στο δυτικό ημισφαίριο, ο στρατός των ΗΠΑ δεν θα πρέπει να αντιδράσει υπερβολικά. Η παροχή πρόσθετων πόρων επιτήρησης στη Νότια Διοίκηση είναι μια καλή αρχή, συμπεριλαμβανομένων μη επανδρωμένων εναέριων μέσων και πολεμικών πλοίων συλλογής πληροφοριών. Η συνεργασία με εταίρους και φίλους στον ΟΑΚ, ιδίως με την Κολομβία, για την ανταλλαγή πληροφοριών και τη διεξαγωγή περιφερειακών στρατιωτικών ασκήσεων θα είχε κάποιο νόημα.

Ελλείψει μιας σημαντικής ανάπτυξης πυρηνικών όπλων, θα πρέπει σε μεγάλο βαθμό να αγνοήσουμε την απειλή του Πούτιν να γίνει "πειρατής της Καραϊβικής". Δεν μπορεί πραγματικά να το αντέξει οικονομικά και οι οποιεσδήποτε δυνάμεις θα μπορούσε να αναπτύξει δεν θα μπορούσαν να αλλάξουν τη στρατιωτική ισορροπία στην αμερικανική ήπειρο.

Πηγή capital.gr

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.