Του Δρ. Βενιαμίν Καρακωστάνογλου
Μετά την ελληνογαλλική αμυντική Συμφωνία, η υπογραφή και της
ελληνοαμερικανικής πρόσφατα, διεύρυνε την αποτρεπτική λειτουργία των
συμπράξεων αυτών, απέναντι στην Τουρκία και τον εμφανή επεκτατισμό της. Οι
αγορές υπερσύγχρονων οπλικών συστημάτων από τη Γαλλία, αλλά και η χορήγηση
δωρεάν ή με συμβολικό τίμημα διάφορων σύγχρονων (έστω και μεταχειρισμένων)
όπλων από τις ΗΠΑ, εκσυγχρονίζουν και ενισχύουν την ικανότητα και
αποτελεσματικότητα των Ενόπλων Δυνάμεων μας. Κυρίως όμως οι ρήτρες
στρατιωτικής συνδρομής και η εγγύηση της εδαφικής ακεραιότητας της ελληνικής
επικράτειας, αποτελούν μία πολύτιμη υπενθύμιση για τα διεθνή
πολιτικοστρατιωτικά και διπλωματικά στηρίγματα που διαθέτει η Ελλάδα αλλά
και για την υψηλή και κρίσιμη σημασία του ελληνικού χερσαίου και θαλάσσιου
χώρου. Η εγκατάσταση ή και διεύρυνση στρατιωτικών βάσεων και άλλων
διευκολύνσεων των ΗΠΑ, με χρονικό βάθος 5ετίας πλέον (με το ενδεχόμενο
σιωπηρής παράτασής τους), σε περιοχές της Ελλάδος όπως π.χ. η ακριτική
Αλεξανδρούπολη (πλησίον της ελληνοτουρκικής μεθορίου), δίνουν το σαφές
μήνυμα για την αποφυγή απειλών, προκλήσεων ή επιθετικών ενεργειών προς τη
χώρα μας. Η ύπαρξη οπλικών μέσων αλλά και έμψυχου δυναμικού των Αμερικανικών
Ενόπλων Δυνάμεων σε διάφορες ελληνικές περιοχές, που προβλέπεται και η
δυνατότητα πολλαπλασιασμού τους, ενισχύουν τα μέγιστα την αποτρεπτική
λειτουργία αυτής της διμερούς (Ελλάδος-ΗΠΑ) Συμφωνίας.
Άλλωστε, πιθανότητα και γαλλικές ναυτικές και αεροπορικές μονάδες θα
σταθμεύουν σε ελληνικές βάσεις, ενισχύοντας ανάλογα την αποτροπή απειλών
κατά της χώρας μας. Παραταύτα, ας μην μας διαφεύγει ότι, σε περίπτωση
τούρκικης (ιδίως αιφνίδιας) επιθετικής ενέργειας, οι ελληνικές Ένοπλες
Δυνάμεις θα αντιμετωπίσουν μόνες τους και θα ανασχέσουν τον εχθρό για τα
πρώτα εικοσιτετράωρα της επίθεσης. Για αυτό απαιτείται επάρκεια μέσων για
άμυνα και αντεπίθεση (σε βάθος μάλιστα) και υψηλή ετοιμότητα αντίδρασης,
αλλά επίσης και δίκτυο πληροφοριών για την αποφυγή αιφνιδιασμού!
Ο διπλωματικός, αμυντικός και ενεργειακός συντονισμός και με άλλες χώρες
(Ισραήλ, Αίγυπτος, Ιορδανία, Σαουδική Αραβία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, αλλά
προοδευτικά και με τον γίγαντα της Ινδίας) δείχνουν την λειτουργία της
Ελλάδος ως κόμβου (με την Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ και βέβαια και αυτοτελώς), αλλά
και την πλήρη αναξιοπιστία, επικινδυνότητα και σταδιακή απομάκρυνση της
Τουρκίας από το Δυτικό Σύστημα και τους Βορειοατλαντικούς θεσμούς.
Τα ευπαθή ή αναγκαία πρόσθετα σημεία αυτής της προωθούμενης αναβάθμισης της
ασφάλειας και της αποτροπής της χώρας μας είναι τα εξής:
Η στρατιωτική κατοχή της Β. Κύπρου και η επιδιωκόμενη άμεση νομιμοποίηση και
επέκταση της (Βαρώσια) από την Τουρκία. Η κατοχική Τουρκία μέσω της ισχυρής
στρατιωτικής της θέσης στο νησί, εκβιάζει για λύση δύο κρατών και
χρησιμοποιεί την Κύπρο ως μοχλό προώθησης των ευρύτερων ανθελληνικών στόχων
της (π.χ. Γαλάζια Πατρίδα) αλλά και των τελματωμένων τούρκο-ευρωπαϊκών
σχέσεων! Η ελληνική απάντηση πρέπει να είναι άμεσα η έμπρακτη προώθηση
ελληνοκυπριακής αμυντικής σχεδίασης και δομών, ως αντιστάθμισμα των
κατοχικών τουρκικών δυνάμεων (47 χρόνια) και με βάση το παρωχημένο αλλά
υπαρκτό δικαίωμα εγγυήσεως της Ελλάδος στην Κύπρο. Ταυτόχρονα, να απαιτηθεί
από τον ΟΗΕ, το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε., με σύντομο χρονοδιάγραμμα μία δίκαιη και
λειτουργική λύση γνήσιας Ομοσπονδίας, Δικοινοτικής και Διζωνικής, η οποία αν
δεν επιτευχθεί, να διακηρυχθεί ότι η Ελλάδα θα επιδιώξει διπλωματικά και
στρατιωτικά την απελευθέρωση των κατεχομένων. Επίσης να επιδιώξουμε Γαλλική
αμυντική Συμφωνία με την Κύπρο και, γιατί όχι, και κυπροαμερικανική, με βάση
την Κυπριακή συμμετοχή στην Ε.Ε. και την συνέχιση της Τουρκικής κατοχής επί
μισό αιώνα! Άλλωστε, η Δύση σύντομα (από το 2023 και μετά) θα αντιληφθεί ότι
η Τουρκία έχει χαθεί αμετάκλητα ως Νατοϊκός εταίρος, είναι ανίκανη να
εκπληρώσει τις προϋποθέσεις ένταξης στην Ε.Ε. και προετοιμάζει, με τεράστιες
και μη αναγκαίες για την άμυνα της, στρατιωτικές προμήθειες και κατασκευές,
την σύμπραξη με τη Ρωσία, την Κίνα, και ισλαμικές χώρες (Πακιστάν,
αφρικανικές μουσουλμανικές χώρες), να πρωτοστατήσει σε ένα αντιδυτικό μπλοκ,
όπως η έντονη ρητορική του Ερντογάν αποδεικνύει, χωρίς να υπολείπεται σε
εθνικιστικές κορώνες και στόχους, το σύνολο της Τουρκικής Αντιπολίτευσης,
πλην του κουρδικού HDP.
Θα πρέπει να εκπονηθούν τρόποι ελληνικής άμυνας και διαχείρισης, στο
μεσοδιάστημα μέχρι το 2025-26, που θα έχουν ενσωματωθεί τα νέα οπλικά
συστήματα της xώρας μας, καθώς η περίοδος αυτή είναι ύποπτη για εκδήλωση
αιφνιδιαστικής τουρκικής επίθεσης, στην Κύπρο, στα νησιά ή αλλού, για
απόκτηση στρατηγικών πλεονεκτημάτων προς διαπραγμάτευση εν συνεχεία με την
Ελλάδα, με σαφώς δυσμενείς όρους για τη χώρα μας. Σε μία τέτοια περίπτωση
πρέπει να διακηρυχθεί έγκαιρα και πειστικά ότι δεν θα γίνει ανεκτή
οποιαδήποτε αλλαγή συνόρων και του status quo και ότι αυτό, σε οποιαδήποτε
κλίμακα, θα οδηγήσει σε συνολική στρατιωτική ελληνική απάντηση και βέβαια σε
ενεργοποίηση της ρήτρας αμυντικής αρωγής από τους συμμάχους της Ελλάδος
(έστω και για μέλη του ΝΑΤΟ).
Ο διάλογος με την Τουρκία (διερευνητικές επαφές, συναντήσεις Υπ. Εξ. και
κορυφής) δεν έχει νόημα και πρέπει να ολοκληρωθεί, όπου συνεχίζεται, το
ταχύτερο, ώστε να διαπιστωθεί το χάσμα απόψεων και να καταγγελθεί η Τουρκία
ότι προσπαθεί να προσαρμόσει το Διεθνές Δίκαιο στα μέτρα και τα συμφέροντά
της, με προφανείς παράνομες ερμηνείες και μαξιμαλισμό αστήρικτων
διεκδικήσεων. Άλλωστε περί τα 20 χρόνια προηγούμενων φάσεων διαλόγου
απέδειξαν το αγεφύρωτο των θέσεων! Εξάλλου, το εχθρικό κλίμα που συνεχώς
καλλιεργεί η Τουρκία καθιστά μάταιη την συνεννόηση, εκτός και αν πρόκειται
για μονομερείς ελληνικές υποχωρήσεις.
0 Σχόλια