Οι Μακεδόνες ως "Βούλγαροι" κατά την "Παλαιοελλαδική" εκδοχή

Tου Παντελή Σαββίδη

Αφορμή για το σημερινό σχόλιο αποτελεί ο χαρακτηρισμός, για τρισεκατομμυριοστή φορά, των βορειοελλαδιτών ως Βουλγάρων απο την συχνότητα του Αντέννα.

Κυρίως, η επίσημη αντίδραση του ΠΑΟΚ που έστειλε εξώδικο στα σταθμό.

Δεν βλέπω επίγεια τηλεόραση και το γεγονός το πληροφορήθηκα απο ένα μήνυμα που μου έστειλε φίλος του fb.

Αντέδρασα με ένα χθεσινό μου σχόλιο εστιάζοντας στην διάσταση μικροελλαδισμού και οικουμενικού ελληνισμού.

Ορισμένοι διαδικτυακοί φίλοι σχολίασαν αρνητικά το δικό μου σχόλιο αναφέροντας περιπτώσεις όπου “παλαιοελλαδίτες” πολέμησαν, πράγματι, ηρωϊκά για να φθάσει η Ελλάδα στα σημερινά σύνορα. Συγκεκριμένα αναφέρθηκαν:

-Στο ηρωϊκό 9ο Σύνταγμα Ευζώνων με τις τρομερές επιτυχίες στον Βαλκανικό Πόλεμο.

-Στον Παύλο Μελά ως νοτιοελλαδίτη.

-Στη συμμετοχή των “παλαιοελλαδιτών” στον Σαγγάριο.

Οφείλω μια απάντηση σε σοβαρό-και όχι ποδοσφαιρικό-επίπεδο.

1.-Αν και το ελληνικό “Πεδεμόντιο” υπήρξαν τα Επτάνησα και το πεδίο με τους Τούρκους καθαρίστηκε αρκετά πριν την εξέγερση του 21, (βλέπε Σούλι και αγώνες τους κατά Αλή Πασά), αν και η πρώτη απελευθερωτική σπίθα άναψε στις Ηγεμονίες, η Επανάσταση, επισήμως, κηρύχθηκε στην Πελοπόννησο. Και εκεί δόθηκαν σκληροί αγώνες. Ο Κολοκοτρώνης υπήρξε μια απο τις ηρωϊκότερες μορφές της. Η Ελλάδα απο την Πελοπόννησο ως την Ρούμελη που απελευθερώθηκε μετά τον Αγώνα, αποκαλείται Παλαιά Ελλάδα. Η οποιαδήποτε επέκταση του νεοσύστατου ελληνικού κράτους είτε δπλωματική, είτε ένοπλη θα γινόταν απο την ήδη απελευθερωμένη Ελλάδα. Αν και το 1821, παράλληλα με την Πελοπόννησο εξεγέρθηκαν και περιοχές που παρέμειναν αλύτρωτες σχεδόν έναν αιώνα μετά.

Για να καταλήξω: Όχι, μόνο, δεν αμφισβητώ την συμβολή των ανθρώπων που πρωταγωνίστησαν στην απελευθέρωση της Ελλάδας αλλα υποκλίνομαι στη θυσία τους. Και αυτό το κάνω καθημερινά. Γιατί πιστεύω πως η ζωή αξίζει να τη ζεις μόνο σε συνθήκες ελευθερίας. Άρα, περιττεύει η αναφορά σε αυτούς τους αγώνες κάθε φορά που αντιδρούμε επειδή αποκαλούμεθα Βούλγαροι. Το οποίο, όπως θα δείξω και παρακάτω, είναι και επικίνδυνο και γι αυτούς, απο τον νότο, που το εκστομίζουν.

2.-Αυτήν την σχέση με το κράτος που απελευθερώθηκε η “Παλαιά Ελλάδα” την χρησιμοποίησε κατά απόλυτο τρόπο συμφεροντολογικά. Θεώρησε, και θεωρεί ακόμη, πως είναι ιδιοκτήτης του κράτους που δημιουργήθηκε, επομένως μόνον αυτή πρέπει να απολαμβάνει τα αγαθά του που πηγάζουν απο την λειτουργία του. Θεωρείτο, και θεωρείται ακόμη και σήμερα, αδιανόητη η κατάληψη υψηλής δημόσιας θέσης απο πρόσφυγα. Αυτά είναι υπόθεση ανθρώπων απο τη Νότια Ελλάδα.

3.-Αυτή η σχέση με το κράτος, ίσως, και άλλοι λόγοι στους οποίους δεν είναι δυνατόν να αναφερθώ, διαμόρφωσε μια ιδεολογία. Την ιδεολογία της “μικράς πλην εντίμου Ελλάδος”. Την ιδεολογία του μικροελλαδισμού η οποία, σε αντίθεση με την Μεγάλη Ιδέα την οποία επιχείρησε να υλοποιήσει ο Βενιζέλος, αντιτάχθηκε και στη Μικρασιατική Εκστρατεία. Θα μπορούσα να πω ότι την υπονόμευσε. Πολιτικοί εκφραστές της ο Κωνσταντίνος, το Λαϊκό Κόμμα, ο Μεταξάς. Η αδράνεια, ο κομματισμός τους και η εμμονή τους στον βασιλιά, οι σκόπιμες επιλογές τους στον Α!ΠΠ στέρησαν την δυνατότητα μιας ισχυρής, σήμερα, Ελλάδας.

4.-Αυτή η ιδεολογία είχε ένα μίσος- φοβάμαι πως το διατηρεί- για τους Πρόσφυγες. Θα τους έπαιρναν τα χωράφια, τις δουλειές, αλλά,κυρίως, την εξουσία. Την οποία προσπάθησαν να διατηρήσουν ως κόρη οφθαλμού. Έδιωξαν τα προσφυγικά καράβια απο τη νότιο Ελλάδα και εγκατέστησαν τους πρόσφυγες στις απελευθερωμένες περιοχές της βόρειας. Και καλώς έγινε αυτό. Αν δεν έρχονταν οι πρόσφυγες η διατήρηση των εδαφών αυτών θα ήταν προβληματική. Η συνεισφορά των Προσφύγων στην “παλαιά Ελλάδα” ήταν τεράστια. Απο την οικονομία και τον πολιτισμό μέχρι την εθνική σύνθεση. Αν συνεχίζει να υπάρχει Ελλάδα το οφείλει και σ αυτούς.

5.-Όταν, λοιπόν, μιλώ για την παλαιά Ελλάδα και την νοοτροπία της εννοώ όλα αυτά τα διαχρονικά που συνεχίζουν να είναι ζωντανά, ακόμη, και σήμερα. Είμαι σίγουρος πως υπάρχουν πολλοί Έλληνες νοτιοελλαδίτες οι οποίοι δεν συμμερίζονται αυτήν την συμπεριφορά. Αλλά εγώ περιέγραψα ιδεολογικά και πολιτικά σχήματα. όχι τα πιστεύω του καθενός απο τα 5 εκατομμύρια κατοίκων της Αττικής. Κάποιος, λοιπόν, απο αυτούς που διαφωνεί με το ιδεολογικό στίγμα του “παλαιοελλαδισμού” βγαίνει κάθε τόσο και λέει πως κάνω λάθος σε ό,τι τον αφορά. Αλλά σας είπα ποια είναι η προσέγγιση του θέματος.

6.-Ας έρθουμε, τώρα, στα πιο συγκεκριμένα:

Ο επιφανής και πλέον προβεβλημένος γλωσσολόγος του νότου είναι ο Γεώργιος Μπαμπινιώτης. Ο γλωσσολόγος δεν είναι ρεπόρτερ να καταγράφει ό,τι ακούγεται. Καταγράφει ως λέξεις αυτές που θεωρεί ότι μιλά ο λαός. Και ο Μπαμπινιώτης στο λεξικό του συνδέει τη λέξη Βούλγαροι με τον ΠΑΟΚ και την βόρειο Ελλάδα. Κακά τα ψέμματα αυτό είναι ένα νοτιοελλαδικό στερεότυπο. Όταν περιλαμβάνεται σε λεξικό και, μάλιστα, ακαδημαϊκού, πρώην υπουργού και αγαπημένου showman των αθηναϊκών μέσων ενημέρωσης και, κυρίως, του καναλιού της Βουλής, παίρνει επίσημο χαρακτήρα. Οποιαδήποτε ατομική αμφισβήτηση απο πολίτη της νότιας Ελλάδας του χαρακτηρισμού έχει περιορισμένη και ατομική σημασία. Τον ευχαριστούμε αλλά η βοήθειά του είναι μικρή. Η επίσημη υποδόρεια εκδοχή είναι του Μπαμπινιώτη.

7.-Ως απάντηση στο χθεσινό μου σχόλιο αντίδρασης κατά του χαρακτηρισμού των βορειοελλαδιτών ως Βουλγάρων και της αναφοράς μου στις ντιοελλαδικές ιδεοληψίες μου επισημάνθηκε η συμβολή του ηρωϊκού 9ου Τάγματος Ευζώνων και του Αρκά επικεφαλής του Νικόλαου Γεωργούλη στους βαλκανικούς πολέμους. Απόλυτος σεβασμός στη συμβολή των ηρωϊκών μαχητών του, όπως και στη συμβολή και άλλων δυνάμεων του ελληνικού κράτους. Βεβαίως, στους αγώνες αυτούς συμμετείχαν και οι Έλληνες της Μακεδονίας και άλλων περιοχών, όπως η Κρήτη, αλλά την κύρια στρατιωτική επιχείρηση την έκανε η ελληνική πολιτεία η οποία, μέχρι τότε έφθανε ως την Μελούνα.

8.-Μου επισημάνθηκε, ακόμη, η τεράστια συμβολή του Παύλου Μελά, ως αξιωματικού του ελληνικού στρατού και δη νοτιοελλαδίτη. Και έτσι να ήταν, θα εθεωρείτο απολύτως φυσιολογικό. Το ελληνικό κράτος θα απελευθέρωνε τις αλύτρωτες περιοχές. Όπως και σήμερα το ελληνικό κράτος πρέπει να απελευθερώσει την Κύπρο. Αλλά ο Παύλος Μελάς κάθε άλλο παρά ήταν οπαδός της “παλαιοελλαδικής” αντίληψης. Ο Παύλος Μελάς ήταν οπαδός της Μεγάλης Ιδέας. Γεννήθηκε στη Μασσαλία απο πατέρα έμπορο. Ο εκτός πρωτοελλαδικού χώρου ελληνισμός και η εμπορική τάξη του ήταν οι κύριοι κοινωνικοί εκφραστές του οικουμενικού ελληνισμού. Δυστυχώς για την “παλαιοελλαδική” αντίληψη ο Παύλος Μελάς όταν ήρθε στη Μακεδονία και άρχισε τον Μακεδονικό Αγώνα, ήρθε ιδιωτικά. Αλλά και το κράτος να τον έστελνε θα έπρατε το αυτονόητο.

9.-Μου επισημάνθηκε, επίσης, η συμμετοχή παλαιοελλαδιτών στον Σαγγάριο αλλά, νομίζω έδωσα απάντηση. Ισχύουν τα παραπάνω. Απόλυτος σεβασμός στη θυσία τους αλλά η ιδεολογία της “μικράς πλην εντίμου Ελλάδος” δεν αλλάζει. Υπονόμευσε την, ιστορικών διαστάσεων, επιχείρηση του ελληνισμού. Και κρατά την Ελλάδα σε μια φοβική σχέση με την Τουρκία. Έτοιμη να την περιθωριοποιήσει.

10.-Υπάρχει, όμως, και ένα άλλο σοβαρό, σύγχρονο, πρόβλημα στον χαρακτηρισμό των βορειοελλαδιτών ως Βουλγάρων. Οι υπηρεσίες των γειτονικών χωρών συλλέγουν αυτά τα στοιχεία. Και όταν χρειαστεί, αν χρειαστεί, τα βάζουν στο τραπέζι. Υπάρχει μια γεωπολιτική ρευστότητα η οποία δεν είναι σαφές που θα οδηγήσει. Αν, δηλαδή, ισχύει το “παλαιοελλαδικό” στερεότυπο περί βορειοελλαδιτών βουλγάρων, τότε, μερικά εκατομμύρια Ελλήνων στον βορειοελλαδικό χώρο αποτελούν συμπαγή βουλγαρική μειονότητα; Ξέρετε τι λέτε και τα αναπαράγετε και απο κανάλια εθνικής εμβέλειας;

11.-Τέλος, οι επικριτές μου επισημαίνουν πως, ευτυχώς γι αυτούς, δεν εισακούομαι απο την πλειονότητα των βορειοελλαδιτών. Έτσι είναι. Αλλά δεν κάνω ούτε πολιτικό αγώνα ούτε ακτιβισμό. Τα γράφω διότι πάντα είχα την αίσθηση ότι όπως οι προλετάριοι του Μάρξ δεν έχω να χάσω παρά μόνο τις αλυσίδες μου. Δεν θέλω να συμμεριστεί τις απόψεις μου κανείς. Αλλά δεν μπορώ και να ζω με καταπιέσεις.

Την καλημέρα μου.

Πηγή anixneuseis.gr

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.