Μπάμπης Αναγνωστόπουλος. Δολοφόνος, καθ’ ομολογίαν. Γυναικοκτόνος, με βάση ότι σκότωσε τη σύζυγό του επειδή εκείνη ήθελε να χωρίσουν και θεώρησε ότι η Καρολάιν ήταν κτήμα του. Και παιδόφιλος, με δεδομένο ότι είχε ερωτικές σχέσεις με ανήλικη, ασχέτως εάν το νομικό μας σύστημα, προσκολλημένο σε σκοτεινές εποχές, δεν αντιμετωπίζει τις περιπτώσεις που καταλήγουν σε γάμο, ως καταδικαστέες.
Κατηγορείται για δύο κακουργήματα, καθότι σκότωσε και τον σκύλο της δολοφονημένης από τα χέρια του συζύγου. Επί 37 μέρες παραπλανούσε κυνικά και προκλητικά τους πάντες, έστησε ένα ολόκληρο σκηνικό για να αποπροσανατολίσει και να γλιτώσει τις συνέπειες του νόμου. Κορόιδεψε όσους περισσότερους μπορούσε και υποκρινόταν ακόμα και στους γονείς της δολοφονημένης από τα χέρια του, Καρολάιν. Συνεχίζει να παίζει θέατρο, να είναι κυνικός, ενώ εφαρμόζει μία προκλητική υπερασπιστική γραμμή, συνέπεια της οποίας είναι η προσπάθεια να διασυρθεί το θύμα, - θύμα από τα ίδια τα δολοφονικά του χέρια – ώστε να ελαφρύνει την θέση του και να μειώσει την ποινή. Στην πραγματικότητα τη δολοφονεί διαρκώς.
Ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος είναι πρωτίστως και κυρίως και συντριπτικώς αυτά. Αυτά μας ενδιαφέρουν, γιατί με αυτά σόκαρε την ελληνική κοινωνία και με αυτά είναι το ορθό να αναφέρεται. Και με το όνομά του να τον λέμε, δεν είναι δική μνας ντροπή, δική του (πρέπει να) είναι. Μπάμπης Αναγνωστόπουλος, καθ’ ομολογίαν δολοφόνος, έως ότου υπάρξει δικαστική απόφαση. Ούτε 33χρονος, ούτε πιλότος, ούτε «φερόμενος ως δράστης», ούτε, πολύ περισσότερο, «καλό παιδί και συγκροτημένος», ούτε μετανοημένος, ούτε οτιδήποτε λέγεται αυτές τις ημέρες, μετά την αποκάλυψη του φρικιαστικού εγκλήματος, σε μία προσπάθεια κάποιων, άγνωστο ίσως ακόμα για ποιο λόγο, να τον προστατεύσουν. Οι δικηγόροι του ας τα λένε, δουλειά τους είναι, αλλά οι υπόλοιποι πρόθυμοι να τον δικαιολογήσουν, προκαλούν και τη λογική και την οργή.
Η υπόθεση καταγράφεται ως μία από τις πλέον σοκαριστικές, φρικιαστικές και αποτρόπαιες στην ιστορία των άγριων εγκλημάτων στη χώρα μας. Ασχολείται πλέον η Δικαιοσύνη, η οποία ελπίζουμε να σταθεί στο ύψος της.
Έγινε όμως και γίνεται δυστυχώς και μία υπόθεση, στην οποία εκτέθηκαν και εκτίθενται πολλοί και πολλά. Αναδύεται μία δυσωδία, αποκαλύπτεται μία σαπίλα και παρακμή. Μία βαριά αρρωστημένη κοινωνία, με επικίνδυνες προκαταλήψεις, παρωχημένα στερεότυπα, ξεπερασμένες νοοτροπίες, εκκωφαντικές αδυναμίες των αρχών, ανεξέλεγκτες λειτουργίες και συμπεριφορές στο δημόσιο πεδίο, συνθέτουν μία αποκρουστική κατάσταση.
Αποκρουστική είναι η διαρροή του προσωπικού ημερολογίου μίας δολοφονημένης κοπέλας, προς άγρα ποίου πράγματος άραγε; Της αναζήτησης άλλοθι και ελαφρυντικών για τον δολοφόνο; Της καλύτερης αντιμετώπισής του από τα μέσα; Των καλύτερων δημοσίων σχέσεων κάποιων δικηγόρων; Είναι κι αυτό μία διαρκής «δολοφονία» της Καρολάιν.
Αποκρουστική είναι και η εμπλοκή ανθρώπων, που εμφανίζονται ως «επιστήμονες» - ουσιαστικά κομπογιαννίτες - και μιλάνε τόσο ξεδιάντροπα για τα προσωπικά του ζευγαριού. Πόση ξεφτίλα μπορεί να χωρέσει ο νους;
Εκτέθηκε όμως και η αστυνομία. Αποδείχθηκε ότι μπορούσε να εξιχνιάσει το έγκλημα πολύ νωρίτερα. Αντί γι’ αυτό όμως «παρασύρθηκε» από το «προφίλ» του δράστη, έδερνε έναν δύσμοιρο γεωργιανό, πιστεύοντας ότι εκείνος έκανε το έγκλημα και στο κερασάκι, είχε ξαμολημένο τον Μπαλάσκα να δίνει συμβουλές σε επίδοξους δολοφόνους, πώς να χειριστούν ένα έγκλημα για να τη γλιτώσουν με μικρότερη ποινή. Οι δε «διαρροές» πληροφοριών, που υποτίθεται ήταν για να μπερδέψουν τον δολοφόνο είναι μάλλον για μικρά παιδιά. Ακόμα κι αν έψαχνε για συνεργούς, 37 μέρες είναι πολλές, σύμφωνα με τα στοιχεία που βγήκαν μέχρι τώρα.
Εκτέθηκαν όλοι όσοι - και δυστυχώς ήταν πολλοί αυτοί - είχαν τη, ρατσιστικής έμπνευσης, βεβαιότητα ότι ένα τέτοιο αποτρόπαιο έγκλημα γίνεται «μόνο από βάρβαρους ξένους». Η εισαγγελέας Ζαΐρη, που δεν σεβάστηκε την ιδιότητά της ως προέδρου της ένωσης Εισαγγελέων, είχε ένα αδιανόητο ξενοφοβικό, μισαλλόδοξο ξέσπασμα, μπερδεμένο με ασχετοσύνη ή σκοπιμότητα άγνωστο, αδιαφορώντας για το δηλητήριο που ενσταλάζουν τέτοιες δηλώσεις στην κοινωνία. Κανονικά, εάν έχει ίχνος ντροπής, δεν πρέπει να ξαναμιλήσει δημοσίως και ακόμα καλύτερο θα είναι να παραιτηθεί. Έλληνας κυρία Ζαΐρη και λοιποί θιασώτες των ίδιων ρατσιστικών θεωριών. «Καθαρόαιμος» Έλληνας, που λένε, με όλα τα «αγνά ιδεώδη της φυλής», να τον συνοδεύουν, είναι ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος, δολοφόνος της Καρολάιν.
Εκτέθηκε και εκτίθεται δυστυχώς και η δημοσιογραφία. Στο βαθμό, που αυτό το πράγμα είναι δημοσιογραφία και όχι δημόσιες σχέσεις αισχίστου είδους. Η επιτηδευμένη προσπάθεια προστασίας του δράστη είναι εξοργιστική. Ίσως η εξέλιξη της υπόθεσης δεν βοηθά τα «μοντέλα» που έχουν κάποιοι στο μυαλό τους. Θα «βόλευε» ίσως ο δράστης να είναι αλλοδαπός, κατά προτίμηση χωρίς νόμιμα έγγραφα, σεσημασμένος, ακόμα καλύτερα αποφυλακισμένος, άρα… σίγουρα με το νόμο Παρασκευόπουλου, ασχέτως του πότε θα είχε αποφυλακιστεί πραγματικά. Αυτό ναι, θα ήταν βολικό σενάριο για κάποιους. Τώρα είναι Ελληνάρας εκ των «αρίστων», γόνος της καλής κοινωνίας, περιζήτητος γαμπρός που λένε και με καλή δουλειά. Αντί η δημοσιογραφία να πιέζει, ώστε να αποδίδεται δικαιοσύνη, να αποκαλύπτεται η αλήθεια, να φωτίζονται όλες οι πλευρές - και ίσως εδώ να υπάρχουν ακόμα αθέατες πλευρές - έχει και «εκπροσώπους» της, που προσπαθούν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Λίγο θέλει να προσπεράσουν ακόμα και τον Μπαλάσκα και τη Ζαΐρη μαζί…
Γιάννης Μακρυγιάννης
0 Σχόλια