Του Κώστα Στούπα
Θα ήταν αφύσικο 400 χρόνια τουρκοκρατίας να μην έχουν αφήσει το αποτύπωμά τους στη συνείδησή μας ως έθνος.
Το εντονότερο από αυτά τα αποτυπώματα μοιάζει να είναι ο ραγιαδισμός μια πτυχή του οποίου είναι η επίρριψη των ευθυνών για ό,τι κακό μας συμβαίνει στους άλλους και η προβολή των δεινών μας προκειμένου να λάβουμε την προστασία των ισχυρών.
Ο "ραγιάς" αντιλαμβάνεται τον κόσμο γύρω του σαν μια συνωμοσία ισχυρών ή ύπουλων δυνάμεων και θεωρεί κάθε προσπάθεια ανάληψης της ευθύνης και σχεδιασμού του μέλλοντος σαν χαμένη υπόθεση.
Η βαθύτερη αγάπη μας για τη Ρωσία από τα βάθη των αιώνων της Τουρκοκρατίας πηγάζει από αυτήν ακριβώς την πτυχή του ραγιαδισμού ο οποίος διέβλεπε στο "ξανθό γένος" την αναζήτηση προστασίας σε μια διαδικασία εναλλαγής προστάτη...
Σίγουρα υπάρχει και η μερίδα εκείνων που παρακολουθούν τι κάνουν τα έθνη που προοδεύουν, οραματίζονται και μεθοδεύουν με επιτυχία... Αν δεν υπήρχαν δεν θα είχαμε φτάσει από το πουθενά να βρεθούμε μεταξύ των πλουσιότερων χωρών του πλανήτη, θα είχαμε εξαφανιστεί και αφομοιωθεί εδώ και καιρό.
Ο μεγαλύτερος αντίπαλος των δυνάμεων της προόδου είναι όμως ο ραγιαδισμός των "ελληναράδων" στα λόγια και "ελληνάκων" στις πράξεις...
Προχθές λοιπόν έλαβα στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο το παρακάτω σχόλιο για το άρθρο της περασμένης Δευτέρας με τίτλο "Βρήκε τοίχο ο Ερντογάν, αλλά…"
"Το συγκεκριμένο πρακτορείο προβάλει ανθελληνικά ...σχολεια που εξυπηρετουν συμφέροντα της γείτονος και όχι μόνο. Αυτός που προκάλεσε ήταν ο Τούρκος υπουργός. Καλά κάνετε να το δημοσιεύεται, αλλά πιστεύω ότι θα έπρεπε με κάποιον τρόπο να το καταγγείλετε...τον τρόπο, θα πρέπει να τον βρείτε και να ξεσκεπάσετε αυτούς που βρίσκονται από πίσω με το όνομα τους ευχαριστώ!!" ΚΑ (Η χαρακτηριστική ορθογραφία είναι του αποστολέα)
Αν κατάλαβα καλά το σχόλιο αφορά μια από τις παρακάτω αναφορές:
-"Ελλάδα και Τουρκία κατέφυγαν στην έχθρα σε μια συνάντηση που στόχευε να χτίσει δεσμούς", ανέφερε το Bloomberg.
-To Associated Press έγραψε πως "οι ΥΠΕΞ εξωτερικών Ελλάδος και Τουρκίας συναντιούνται για να βελτιώσουν τις σχέσεις των δύο κρατών αλλά προχώρησαν σε αλληλοκατηγορίες".
Ο ίδιος δεν βρίσκω τίποτα επιλήψιμο και ύποπτο στον τρόπο που είδαν τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία και τα υπόλοιπα μέσα ενημέρωσης την on camera αντιπαράθεση των Υπουργών Εξωτερικών της Ελλάδας και της Τουρκίας στην Άγκυρα.
Όποιος προσπαθήσει να εξέλθει της οπτικής γωνίας του ελλαδικού μας μικρόκοσμου και να κοιτάξει το επεισόδιο από την οπτική γωνία κάποιου που παρακολουθεί τη διεθνή επικαιρότητα από το Λονδίνο, το Παρίσι ή τη Νέα Υόρκη τα ίδια πάνω κάτω θα έβλεπε.
Κατ’ αρχήν όποιος συντάκτης του τμήματος των διεθνών εξελίξεων θα ελάμβανε το "μπαλάκι" των ελληνοτουρκικών θα θεωρούσε τον εαυτό του ριγμένο που ο αρχισυντάκτης του ζήτησε να καλύψει τους νιοστούς ελληνοτουρκικούς διαπληκτισμούς και όχι τις εξελίξεις στα σύνορα Ρωσίας - Ουκρανίας ή στον εναέριο χώρο μεταξύ Ταϊβάν και Κίνας...
Επιπλέον δεν βρίσκω ωφέλιμες και αποδοτικές τις καταγγελίες στις οποίες μας έχει εθίσει η Τουρκοκρατία αλλά και η ελληνική αριστερά μετά τη συντριβή και αποδυνάμωσή της στον εμφύλιο.
Καταγγελίες αρέσκονται να κάνουν αυτοί που δεν έχουν κανένα άλλο μέσο αντίδρασης από την προβολή και διαφήμιση του εαυτού τους ως θύματος και μάρτυρα...
Αντιθέτως οι άνθρωποι και τα έθνη που κερδίζουν σπάνια καταγγέλλουν και συνηθέστερα μεθοδεύουν τις καταστάσεις έτσι ώστε αυτές να τους ωφελήσουν.
Ενίοτε τα μέσα ενημέρωσης εξυπηρετούν συμφέροντα. Τούτο όμως είναι λογικό. Δουλειά μας είναι να τους μετατοπίσουμε σε μια θέση που τα δικά τους συμφέροντα θα ταυτίζονται με τα δικά μας... όπως π.χ. κατάφερε ο Μαυροκορδάτος προκειμένου να μην πάει χαμένο για άλλη μια φορά το αίμα που χύθηκε στο Δραγατσάνι και στον Μοριά...
Θα ήμασταν παντελώς ανόητοι αν δεν βλέπουμε πως κατά την περίοδο της έντασης την οποία κλιμάκωσε η γειτονική χώρα εναντίον μας λίγους μήνες μετά τις εκλογές του 2019, έχουμε καταφέρει να δημιουργήσουμε ένα ιδιαίτερα συνεκτικό αμυντικό και διπλωματικό πλέγμα γύρω από μια πολύ πιο ισχυρή χώρα όπως η Τουρκία.
Στις αρχές του 2020 καταφέραμε με μεγάλη επιτυχία να αποτρέψουμε την προσπάθεια υβριδικής εισβολής που οργάνωσε το καθεστώς της Άγκυρας στον Έβρο.
Στη συνέχεια στην προσπάθεια της Τουρκίας να μας φέρει προ τετελεσμένων με το "Τουρκολιβυκό" μνημόνιο το οποίο δεν έχει επικυρωθεί από το Λιβυκό Κοινοβούλιο ακόμη, δημιουργήσαμε εμείς τετελεσμένα με τη συμφωνία οριοθέτησης ΑΟΖ με την Αίγυπτο η οποία ακυρώνει το παραπάνω...
Ένα χρόνο αργότερα καθώς ο εμφύλιος τερματίστηκε στη Λιβύη, η Ελλάδα επέστρεψε και υπό την ομπρέλα της Ε.Ε. στη βορειοαφρικανική χώρα, επιχειρώντας να μειώσει την τουρκική παρουσία στη χώρα.
Η Ελλάδα έχει υπογράψει αμυντικές, οικονομικές και διπλωματικές συμφωνίες με το Ισραήλ, τα ΗΑΕ, την Αίγυπτο, τη Σαουδική Αραβία δημιουργώντας έναν "βρόχο" γύρω από την Τουρκία.
Η Τουρκία την ίδια περίοδο αντιμετωπίζει τεράστια οικονομικά προβλήματα στο εσωτερικό και μεγάλες πιέσεις από ΗΠΑ και Ευρώπη. Η ηγεσία της παρακολουθεί τα σχέδια ανασύστασης της οθωμανικής αυτοκρατορίας να ακυρώνονται και καταφεύγει συχνά σε σπασμωδικές κινήσεις.
Η Τουρκία εν μέσω πιέσεων και απειλών από ΗΠΑ και Ευρώπη αλλά και κινητοποίησης ελληνικών αμυντικών δυνάμεων και διπλωματίας, απέσυρε τα ερευνητικά σκάφη και αναγκάζεται να υποκρίνεται πως ζητά διάλογο με την Ελλάδα...
Η Τουρκία αντελήφθη κάπως αργά την απομόνωσή της στην ευρύτερη περιοχή αλλά οι προσπάθειες προσέγγισης Αιγύπτου και Ισραήλ απέτυχαν παταγωδώς... Όλα αυτά δεν γίνονται στην τύχη αλλά αποτελούν αποτέλεσμα πρωτοβουλιών και μεθοδεύσεων.
Το επεισόδιο μεταξύ Ντράγκι και Ερντογάν αποσπά ένα από τα σημαντικά στηρίγματά της Τουρκίας στην Ε.Ε. Η ενδεχόμενη παρουσία των "Πρασίνων" στην επόμενη γερμανική κυβέρνηση (όπως αναφέραμε χθες) αυξάνει κατακόρυφα τις πιθανότητες η Γερμανία να προστεθεί στις χώρες που θα επιβάλλουν εμπάργκο όπλων. Κάτι τέτοιο θα ήταν καταστροφικό...
Η άποψη πως η Ελλάδα πρέπει να αρνηθεί να πάει σε διάλογο και να καταγγείλει όσους την πιέζουν είναι παντελώς ανόητη, γιατί θα μπορούσε να φέρει την Ελλάδα στη θέση της Τουρκίας και να είναι αυτή που θα υποστεί εμπάργκο όπλων...
Δεν χρειάζεται λοιπόν να καταγγείλουμε κανέναν. Αντιθέτως αυτό που χρειάζεται είναι να ενισχύσουμε την αποτρεπτική ισχύ των ενόπλων δυνάμεων ακόμη περισσότερο και να συνεχίσουμε να πλέκουμε τον διπλωματικό ιστό απομόνωσης γύρω από την Τουρκία και τον ιστό ενδυνάμωσης γύρω από την Ελλάδα.
Βέβαια ενώ στα ελληνοτουρκικά υπάρχουν βήματα προόδου ο τομέας που έχουμε μείνει πίσω είναι η οικονομία. Τα περιμένουμε όλα από τα 60 δισ. του ευρωπαϊκού υπερταμείου.
Η αδυναμία να δημιουργήσουμε ένα φιλικό περιβάλλον και να προσελκύσουμε επενδύσεις υψηλής προστιθέμενης αξίας που θα επαναπατρίσουν το πιο δυναμικό κομμάτι των νέων που έχουν μεταναστεύσει, αποτελεί την αχίλλειο πτέρνα των επιτυχημένων προσπαθειών στην άμυνα και τη διπλωματία...
Ας μην ψάχνουμε για "προδότες" λοιπόν να φορτώσουμε την ήττα γιατί μπορεί και να κερδίσουμε... Η χώρα αυτή έχει μια μειοψηφία στο εσωτερικό και το εξωτερικό που στις δύσκολες συγκυρίες κινητοποιείται και σπρώχνει τη χώρα μπροστά.
Αυτός είναι ο λόγος που επιβιώνουμε...
0 Σχόλια