Πέραν των γνωστών ομαδοποιήσεων του ΣΥΡΙΖΑ που αφορούν μόνο τους εντός των τειχών (και τους δημοσιογράφους που υποχρεούνται στην μίζερη επαγγελματική υποχρέωση να τα παρακολουθούν), θεωρούμε ότι ο βασικός διαχωρισμός που τέμνει πλέον τον ΣΥΡΙΖΑ, είναι μεταξύ ρεαλιστών Πασόκων που παρεισέφρησαν και νεφελοβατών του παλαιού κόμματος.
Η διαφορά συνίσταται στο ότι οι Πασόκοι είναι μεν οπορτουνιστές, έτρεξαν στον ΣΥΡΙΖΑ να αρπάξουν νέο σωσίβιο που θα τους διατηρούσε στον αφρό της εξουσίας, αλλά η θέαση της πολιτικής διέπεται από περισσότερο ρεαλισμό. Αντιθέτως οι κομματικοί ζουν μέσα σε μια ιδεολογική φούσκα, μηρυκάζοντας γενικές ιδέες καλών προθέσεων που αφορούν την ανθρωπότητα και που δεν είναι ανάγκη να αντιστοιχούν στην πραγματικότητα. Παράλληλα ακολουθώντας την καθιερωμένη καταγγελτική τυπολογία, μπορεί να καταγγέλλουν καταστάσεις που δεν υφίστανται.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο - και - καταρτισμένος Νίκος Φίλης, που σε μια μακροσκελέστατη δήλωσή του στο omegapress.gr, καταδεικνύει τον εγκλωβισμό σε παραμορφωτικά στερεότυπα μέσα από τα οποία αναλύει επιλεκτικά την τρέχουσα πραγματικότητα. Ενδεικτικές οι αναφορές:
Εν αρχή, με οικολογικό προβληματισμό, λέει ότι τα αίτια της πανδημίας «ανάγονται στην βάναυση παραβίαση της άγριας φύσης από τον άνθρωπο». Οπότε δικαιούμαστε στον λογικό συνειρμό, ότι και ο λοιμός τη αρχαίας Αθήνας, οι πανώλες του μεσαίωνα, η γρίπη του 1918, θα οφείλονταν σε παραβίαση της φύσης από τον άνθρωπο!
Ο πρώην υπουργός αναμασώντας όσα ιδεαλιστικά έλεγαν στα κομματικές συνάξεις και δεν τους πρόσεχε κανείς, ζητάει πράσινη ανάπτυξη και αλλαγή του ενεργειακού προτύπου, απομάκρυνση από τις φαραωνικές εξορύξεις πετρελαίου και φυσικού αερίου»!
Ως οραματιστής ενός άλλου προτύπου σε πλανητικό επίπεδο καλά τα λέει. Μαζί του. Μόνο που για τους ίδιους περιβαλλοντικούς λόγους είχε προτείνει και την μοναχική απόσυρση της Ελλάδας από τέτοιους σχεδιασμούς, ακόμη και εάν έβρισκε εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα στη θάλασσα. Οπότε τα άλλα κράτη θα έκαναν εξορύξεις, θα θησαύριζαν, ενώ η Ελλάδα θα πλήρωνε αδρά για την εισαγωγή τους προκειμένου να κινήσει εργοστάσια και αυτοκίνητα ή να ζεστάνει τα σπίτια. Θα είχε όμως την εύφημον μνείαν… της Γκρέτας!
Μας συνιστά επίσης απ΄ αφορμή των 200 χρόνων της επανάστασης του 21 «να αναδειχθεί όχι ως ένα ιστορικό βάρος που οδηγεί σε εθνική αναδίπλωση, αλλά αφορμή ως μια νέα εθνική αυτοπεποίθηση που θα μας επιτρέψει να λύσουμε χρονίζοντα προβλήματα με την Τουρκία, στη βάση πάντοτε του Διεθνούς Δικαίου» (Καλώς τονε κι ας άργησε. Μα δεν κάνουν τόσα χρόνια κάτι άλλο οι ελληνικές κυβερνήσεις παρά να ζητούν ακριβώς αυτό, τη λύση στη βάση του διεθνούς δικαίου. Πως η νέα εθνική αυτοπεποίθηση και όχι εθνική αναδίπλωση θα διαφοροποιούσε τον Ερντογάν, την στιγμή μάλιστα που ο αριστερός ΣΥΡΙΖΑ είναι και κατά των εξοπλισμών;
Κάνει το σχετικό άνοιγμα στο ΚΙΝΑΛ λέγοντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «θα διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο όχι ηγεμονιστικά αλλά με αντίληψη συμπόρευσης, καθώς οι πολίτες, και ιδιαίτερα οι νέοι, που συνειδητοποιούν ότι τα νεοφιλελεύθερα δόγματα, ο αυταρχισμός και τα αντιδραστικά στερεότυπα της κυβέρνησης Μητσοτάκη, υπονομεύουν το μέλλον, το δικό τους και ολόκληρης της κοινωνίας, θα λειτουργήσουν ως κοινωνικό προσάναμμα οργής και ελπίδας»
Εντάξει τα «κοινωνικά προσανάμματα» είναι το φαντασιακό της αριστεράς. Ζει στο ονειρικό φόντο τους μέχρι η γη να γίνει κόκκινη - ή έστω ροζ. Αλλά επιστρατεύει όλη την σχετική φιλολογία παντός καιρού και πασών των εποχών. Ο Μητσοτάκης μπορεί να είναι νεοφιλελεύθερος, αυταρχικός και ακόμα ακροδεξιός (αυτά δεν πάνε μαζί αλλά ο καλός ο μύλος όλα τα αλέθει). Μόνο που τον Μητσοτάκη τον πήραν αμπάριζα τα γεγονότα, ο Έβρος τον Μάρτη και στο καπάκι η πανδημία και ο Ερντογάν. Δεν κυβέρνησε με την κανονικότητα που θα ήθελε, ως εκ τούτου δεν μπόρεσε να δείξει το αποτρόπαιο πρόσωπο της Δεξιάς «που τα ρημάζει όλα», κατά Φίλη.
Άλλωστε αυτά που έχει καταγγείλει ως αυταρχισμό σύμπας ο ΣΥΡΙΖΑ ως τώρα είναι η προσπάθεια διάλυσης των νεανικών νυχτερινών μαζώξεων στις πλατείες («στοχοποιείται η νέα γενιά»), το πανεπιστημιακό άσυλο, που υπήρχε στο πρόγραμμα Μητσοτάκη (το ψήφισε ο λαός και το επιδοκίμασε στις δημοσκοπήσεις). Παράλληλα η απαγόρευση των πορειών για αποφυγή συγχρωτισμού, και η εξ αποστάσεως εκπαίδευση.
Για την τελευταία , με τον τρόπο που το έκανε η Κεραμέως, κινδύνευαν λέει τα προσωπικά δεδομένα μαθητών και καθηγητών. Τα οποία βέβαια δεν ήταν τα συνήθη ευαίσθητα που χρήζουν προστασίας (π.χ. θρησκευτικές και φιλοσοφικές πεποιθήσεις, ερωτική ζωή, υγεία, συμμετοχή σε οργάνωση, ποινικό μητρώο), αλλά κατά τον κατάλογο που ανέγνωσε ο Φίλης τη Βουλή, ονοματεπώνυμο καθηγητών, σχολείο, τάξη, τμήμα, μάθημα, αριθμός μαθητών που συμμετείχαν, διάρκεια μαθήματος, ημερομηνία, ώρα παραμονής στο τηλεμάθημα, και προσωπικές σημειώσεις ή παρατηρήσεις των εκπαιδευτικών»!
Τέλος κατά τον ίδιο «η πανδημία έδειξε τα όρια της νεοφιλελεύθερης πολιτικής που επί 40 χρόνια κάλπαζε σε ολόκληρο τον πλανήτη, προκαλώντας τελικά τεράστιες κοινωνικές ανισότητες παρά την συνεχή εκτόξευση του παγκόσμιου πλούτου».
Έτερον εκάτερον η νεοφιλελεύθερη πολιτική, που η αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει την αποκλειστικότητα στην καταδίκη της. Ωστόσο οι άνθρωποι που ζούσαν σε καθεστώς ακραίας φτώχειας έχουν υποχωρήσει από 1,895 δισεκατομμύρια το 1990 σε 736 εκατομμύρια το 2015, και από το 36% στο 10% του παγκόσμιου πληθυσμού - με εξαίρεση την υποσαχάρια Αφρική.
Τώρα όντως η Παγκόσμια Τράπεζα προειδοποίησε ότι η πανδημία του νέου κορoνοϊού ενδέχεται να οδηγήσει σε ακραία φτώχεια έως και 150 εκατομμύρια ανθρώπους μέχρι τα τέλη του 2021. Ανακύπτει θέμα κοινωνικών πολιτικών για την επούλωσή τους, αλλά αυτή την κατάσταση την έφερε ο ιός και όχι ο νεοφιλελευθερισμός. Αυτός θα κριθεί από το πώς θα την αντιμετωπίσει. Προς το παρόν στα περισσότερα δυτικά κράτη χρηματοδότησε τις έρευνες για τα εμβόλια και στήριξε λίγο ή πολύ τα εισοδήματα. Επίσης προς το παρόν η νεοφιλελεύθερη Ευρώπη αμοιβαιοποίησε το χρέος.
Γιάννης Σιδέρης
0 Σχόλια