Η ιχνηλάτηση των λαθών που μας έφτασαν εδώ


Η μάχη που δίνουμε, εμείς και ολόκληρος ο κόσμος, είναι για την υγεία και τη ζωή μας, τη δική μας και όλων των άλλων. 

Και όπως κάθε μεγάλη μάχη, απαιτεί θυσίες απ’ όλους. Δεν μπορούμε να συγχωρήσουμε ούτε τις ανοησίες, ούτε τις σκοπιμότητες, ούτε να δώσουμε άλλοθι στους απόντες από αυτή τη μεγάλη προσπάθεια. Μετράμε ήδη εκατοντάδες συνανθρώπους μας στις ΜΕΘ και χιλιάδες νεκρούς - πίσω από τον καθένα κρύβεται μια τραγωδία. Και ένας από αυτούς να είχε σωθεί το κέρδος θα ήταν τεράστιο.

Πληρώνουμε τώρα τους «ψεκασμένους» αρνητές της μάσκας, τους κακούς επαγγελματίες, τα γλέντια και τις μαζικές εκδηλώσεις, την «αντίσταση» στην εξουσία, την ολιγωρία της κυβέρνησης στη λήψη και την εφαρμογή των μέτρων, την επιπολαιότητα ορισμένων ιεραρχών που εξέθεσαν και τον εαυτό τους και τους πιστούς στον κίνδυνο του κορωνοϊού με τις γνωστές συνέπειες. Δεν ήθελαν να αμφισβητηθεί η Πίστη και την υπονόμευσαν μόνοι τους με τον χειρότερο τρόπο.

Στην κατάσταση που βρισκόμαστε δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια. Η αντίδραση των κλινικαρχών στη Θεσσαλονίκη ήταν το τελευταίο. Είναι αδιανόητο επιχειρηματίες στον χώρο της Υγείας να μην έχουν κατανοήσει από καιρό ότι είναι αδύνατον να μείνουν απλοί παρατηρητές όταν η πόλη τους βρίσκεται στα όρια του... Μπέργκαμο.

Μπορούμε να καταλάβουμε και το ρίσκο και τις οικονομικές συνέπειες που θα έχει για τις επιχειρήσεις τους, αλλά είναι η ώρα να πάρουν ένα μέρος της ευθύνης πάνω τους. Επρεπε από καιρό να φροντίσουν για την εκπαίδευση του προσωπικού και την προσαρμογή σε κατάσταση πανδημίας που βιώνει για πρώτη φορά η ανθρωπότητα.

Η επίταξη ήταν επιβεβλημένη, ορθώς έγινε και θα πρέπει να αποτελέσει ένα μήνυμα προς όλους εκείνους που πιστεύουν ότι θα παραμείνουν απλοί παρατηρητές. Ενα μήνυμα που πρέπει να φτάσει και στους λίγους, ευτυχώς, γραφειοκράτες των κρατικών νοσοκομείων που θεωρούν τσιφλίκι τους ολόκληρες κλινικές και εγκαταστάσεις και αρνούνται να τις παραχωρήσουν για τη νοσηλεία των ασθενών με COVID.

Από την άλλη πλευρά, πρέπει όλοι να καταλάβουμε ότι η οικονομία δεν μπορεί να επιστρέψει στην κανονικότητα αν πρώτα δεν τελειώσουμε με την πανδημία. Υπάρχουν κλάδοι που έπαθαν τεράστια καταστροφή, όπως η εστίαση και το λιανεμπόριο, από το δεύτερο lockdown. Η Πολιτεία βοήθησε όσο μπορεί, αλλά προφανώς δεν μπορεί να καλύψει το σύνολο της οικονομικής απώλειας.

Φτάσαμε ως εδώ γιατί δεν τηρήθηκαν τα μέτρα και αν ξανανοίξουμε βιαστικά το πιθανότερο είναι να μπούμε σε ένα φαύλο κύκλο που θα τον μετράμε με χιλιάδες νέα θύματα. Χρειάζεται υπομονή και ψυχραιμία, γιατί δεν έχουμε περιθώρια νέας υποτροπής.

Το ίδιο ισχύει και για τα σχολεία. Τεράστια πίεση να ανοίξουν για μια-δυο εβδομάδες. Λάθος. Αφού τα άνοιγμα των σχολείων συνδέεται με την κινητικότητα των πολιτών και άρα τη διασπορά της νόσου, δεν πρέπει να ανοίξουν. Ας το ξαναδούμε, ανάλογα και με τις συνθήκες που θα έχουν διαμορφωθεί, στις αρχές του νέου χρόνου.

Αφησα τελευταία τα πολιτικά κόμματα και ειδικά την αξιωματική αντιπολίτευση. Είναι φανερό ότι διακατέχεται από άγχος, μάλλον λόγω των χαμηλών επιδόσεων στις δημοσκοπήσεις και βαδίζει από λάθος σε λάθος. Οι παρανοϊκές συγκεντρώσεις για την επέτειο του Πολυτεχνείου, η επίθεση προς την κυβέρνηση για το εμβολιαστικό πρόγραμμα, τα fake news για τους μαθητές στην Ηλεία, ακόμη και τα σχόλια της «Αυγής» για τους τάφους μαρτυρούν ότι βρίσκεται σε λάθος δρόμο.

Το είχα προβλέψει ότι η προσπάθεια επιστροφής στην εξουσία θα είναι πιο δύσκολη, γιατί τώρα υπάρχει το κυβερνητικό παρελθόν και η σύγκριση, μοιραία, είναι σε βάρος της. Η σημερινή κυβέρνηση ούτως ή άλλως θα κριθεί αφού ξεπεράσουμε την πανδημία. Μέχρι τότε το μόνο που πρέπει να κάνουμε όλοι μας, με πρώτη την κυβέρνηση, είναι να σώσουμε όσο περισσότερες ανθρώπινες ζωές μπορούμε.

Μπάμπης Κούτρας

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια