Η επόμενη κίνηση θα είναι "γροθιά στο μαχαίρι";

Του Γιώργου Κράλογλου 

Με τα επιδόματα του καναπέ και τα επιχειρηματικά "χαρτζιλίκια" και "ρεγάλα" δεν θα δούμε προκοπή. Το ξέρει η κυβέρνηση και ας σκορπίζει αισιοδοξία. 

Ξέρει πολύ καλά πως δεν μπορεί να περάσει στο άλλο μισό της θητείας της, χωρίς να απλωθεί,  στο τραπέζι του Μαξίμου, το πρόγραμμά για το οποίο εκλέχθηκε το 2019.

Ξέρει επίσης πολύ καλά, πως δεν θα βολευτούν οι απίθανες τρύπες της οικονομίας μόνο με λεφτά από το Ταμείο Ανάκαμψης της Ε.Ε.,  από την ΕΚΤ, από τα ΕΣΠΑ ή από τις δόσεις των δανειστών μας...

Και τέλος, πως άλλα λεφτά δεν υπάρχουν. Ούτε είναι εύκολο να βρεθούν που να καθησυχάσουν την κοινωνία μας με το πώς θα διατεθούν και το πότε θα λυθούν τα δικά της μεγάλα προβλήματα. 

Τα λεφτά του καναπέ..., που μοιράζουμε σήμερα δεν καθησυχάζουν κανέναν. Ούτε τους φανατικούς της επιδοματικής πολιτικής που ελεούμε... με προσχήματα,  πότε της κρίσης, πότε της πανδημίας. Και πάντα μέσα από τις ρούγες..., συντήρησης του κομματικού πελατειακού μηχανισμού.

Δεν πρόκειται να καθησυχάζουν ούτε τους, εργαζόμενους, τους επαγγελματίες ή μικρούς και μεσαίους επιχειρηματίες οι διαβεβαιώσεις (του Νοεμβρίου -με την κατάθεση του προϋπολογισμού-) πως το 2021 θα βάλουμε στη διανομή... και με τα πρώτα 4-5 δισ. της προκαταβολής για την ανάκαμψη που μας έχει τάξει η Ε.Ε.(αν τα πάρουμε) ενώ (παράλληλα) θα συνεχίσουν και τα δανεικά από τους δανειστές μας...

Είναι δυνατόν,  όλα αυτά, να καταπραΰνουν την καθημερινότητα της κοινωνίας; Να δώσουν ελπίδες και να θρέψουν στόχους για το αύριο και το μεθαύριο, σε οποιοδήποτε επίπεδο και οποιαδήποτε τάξη;

Ούτε κληρονόμος δεν θα ανοίξει τη διαθήκη με την κληρονομιά του, το 2021,  όταν δεν ξέρει τι θα του συμβεί, με τον ΕΝΦΙΑ και με τα γνωστά αιφνίδια χαράτσια όταν δεν βγαίνουμε..., επειδή θα καθυστερήσουν οι δόσεις των δανειστών. 

Να γιατί η κυβέρνηση πρέπει να βρει δικά μας λεφτά για την οικονομία. Και τα λεφτά που υπάρχουν δεν είναι του κορβανά.

Είναι νόμιμες καταθέσεις (υπάρχουν και οι άλλες, αλλά εμείς στεκόμαστε σε εκείνες –πάνω από 60 δισ.– που μπορούμε να φέρουμε πίσω) σε θυρίδες Τραπεζών του εξωτερικού.

Επιμένουμε λοιπόν (το έχουμε σημειώσει πολλές φορές) στην υποχρέωση της κυβέρνησης να προκαλέσει ενδιαφέρον και σιγουριά για επιστροφή αυτών των καταθέσεων.

Το πρόγραμμά της κυβέρνησης Μητσοτάκη λέει πολύ καθαρά πως μπορούμε να προκαλέσουμε το "σοκ" που χρειάζεται η οικονομία και η κοινωνία.

Με τις συμπράξεις κράτους με την ιδιωτική οικονομία και το άνοιγμα χώρου στους επαγγελματίες και στις νεοφυείς επιχειρήσεις.

Συμπράξεις και αναθέσεις στους ιδιώτες, αρμοδιοτήτων και τομέων της παιδείας, της υγείας, των υποδομών και των αρμοδιοτήτων των υπουργείων και ιδίως των Δήμων επιπέδου τέτοιου που να λειτουργήσουν "εκρηκτικά και να προκαλέσουν σοκ. Δύναμη για να γυρίσουμε σελίδα.

Το άνοιγμα του Πανεπιστημιακού χώρου σε ιδιώτες γνώστες και σοβαρούς επενδυτές στην παιδεία. Οι ιδιωτικές επενδύσεις στην υγεία με προγράμματα που θα εγγυηθούν την επόμενη μέρα στις σημερινές υποδομές. Και η ανάθεση έργου προώθησης των επενδύσεων και ελέγχων της σε διαπιστευμένους αξιόλογους επαγγελματίες είναι εισηγήσεις γραμμένες σε σελίδες του προγράμματος της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Σιγά-σιγά,  όμως,  ξεθωριάζουν. 

Συμφωνούμε λοιπόν με εκείνους που επιμένουν, όσοι επιμένουν, (στην κυβέρνηση και από τους συνομιλητές της στην αγορά) ότι οι συγκεκριμένες σελίδες του κυβερνητικού προγράμματος πρέπει να γυρίσουν μέσα στο 2021.

Να ξεδιπλωθούν, αρχίζοντας από το εργασιακό (που επίσης πολύ ορθά δεν πρόκειται να καθυστερήσει) και να συνεχισθούν με την υγεία και τα Πανεπιστήμια.

Η δε μεταφορά αρμοδιοτήτων (που σήμερα λειτουργούν περίπου ως αντικίνητρα στην προσέλκυση επενδύσεων) καλό θα ήταν (λένε οι ίδιοι εισηγητές) να συνδυασθούν με τις εξελίξεις των πιθανών προγραμμάτων για επενδύσεις εντός του 2021, που συνδέονται με την τεχνολογία.

Η αίσθηση από το δικό μας ρεπορτάζ για κινήσεις και προβληματισμούς της κυβέρνησης στο πώς θα μετατρέψει τη σημερινή της άνευρη πολιτική σε σταθερή πλατφόρμα εγγύησης, για μεταφορά καταθέσεων εξωτερικού είτε ιδιωτικών κεφαλαίων για επενδύσεις και στην κρατική υγεία και στον (προσφερόμενο) Πανεπιστημιακό χώρο είναι πως πάμε για επιλογές "γροθιάς στο μαχαίρι". Γροθιά που δεν θα ζυγιάζεται στη ζυγαριά του πολιτικού κόστους. Θα δικαιωθούμε ή να διατηρήσουμε τις επιφυλάξεις μας;

Πηγή capital.gr

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.