Σίγουρα έχουμε αντιληφθεί την ατζέντα των "άλλων" για τα ελληνοτουρκικά;

Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου

Τελικά που οδηγείται η ελληνο-τουρκική αντιπαράθεση; Ή αλλιώς πού σπρώχνουν τα πράγματα οι... σύμμαχοι;

Υπάρχει η αίσθηση ότι όλη αυτή την περίοδο της κλιμακούμενης έντασης λόγω της τουρκικής προκλητικότητας έχουν γίνει διπλωματικοί χειρισμοί που βεβαίως το τελικό τους αποτύπωμα μένει να φανεί, ωστόσο δεν φαίνεται να έχουν δώσει το ξεκάθαρο πλεονέκτημα που προσδοκούσε η ελληνική πλευρά. Δεν έχει υπάρξει κάποια κατηγορηματική διατύπωση ή δράση που να κατοχυρώνει τις ελληνικές θέσεις, αλλά κυρίως μεσολαβητικές προσπάθειες, στη λογική κυρίως των ίσων αποστάσεων ή περίπου εκεί και με στόχο την εκτόνωση της έντασης μέσω ενός διαλόγου. Ενός διαλόγου όμως που υπάρχει ο κίνδυνος να "κλείνει το μάτι" στην τουρκική ατζέντα...

Αποτελεί όμως και ένα σημείο προς αξιολόγηση το πώς έχει κινηθεί η ελληνική διπλωματία σε αυτή την κρίση, που ακόμη βεβαίως δεν έχει αμβλυνθεί. Υπάρχουν επιλογές που φέρονται, όπως προέκυψε στη συνέχεια από τα ρεπορτάζ, να έχουν έναν χαρακτήρα αιφνιδιασμού και διαφορετικής προσέγγισης σε σχέση με την μέχρι εκείνη τη στιγμή ακολουθούμενη στρατηγική. Ή που παρήγαγαν αμφισβητούμενης αξίας αποτελέσματα. Ας δούμε μερικά συμβάντα και εξελίξεις, ενδεικτικά και σχεδόν επιγραμματικά...

- Ενώ ζητούμε σύνοδο υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ για επιβολή κυρώσεων στην Τουρκία (13.7.2020), την ίδια μέρα πραγματοποιούμε μυστική συνάντηση στο Βερολίνο - που την αποκάλεσε ο κ. Διακόπουλος  "σωτήρια" - μεταξύ των διπλωματικών συμβούλων των ηγετών Ελλάδας - Τουρκίας με τη μεσολάβηση της Γερμανίας όπου και συμφωνείται η επανάληψη των διερευνητικών επαφών.

- Τη μέρα που πρόκειται να ανακοινωθεί επανάληψη των διερευνητικών επαφών Ελλάδας - Τουρκίας, συνάπτουμε τη συμφωνία μερικής οριοθέτησης της ΑΟΖ με την Αίγυπτο, αφήνοντας εκτός την περιοχή ανατολικά του 28ου μεσημβρινού δηλ. το σύμπλεγμα Καστελλόριζου, χωρίς να ενημερώσουμε τη Γερμανία, από την οποία και ζητήσαμε βοήθεια για τη διαμεσολάβηση. Και εκφράζεται μέσω διαρροών η γερμανική δυσαρέσκεια.

- Κάνουμε μερική οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Αίγυπτο δυτικά του 28ου μεσημβρινού, αφήνοντας δηλαδή εκτός οριοθέτησης το νησιωτικό συγκρότημα Καστελλόριζου, και άρα αποδεχόμαστε εκπτώσεις της αρχής της ίσης απόστασης/ μέσης γραμμής και της πλήρους επήρειας των νησιών, αλλά θεωρούμε ότι και το Καστελλόριζο και η Στρογγύλη έχουν πλήρη επήρεια που δεν μειώνεται καθόλου από την τουρκική ηπειρωτική ακτή, και δηλώνουμε έτοιμοι να την υπερασπιστούμε με τον στόλο και την αεροπορία μας.

- Έχουμε μεν λάβαρο μας το διεθνές δίκαιο που επιβάλλει διαπραγματεύσεις και συμφωνία ή προσφυγή σε διεθνές δικαστήριο για την οριοθέτηση της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας, αλλά είμαστε έτοιμοι να υπαινιχθούμε ότι η Τουρκία θέλει να μας σύρει σε διάλογο για την οριοθέτηση (όχι προφανώς για άλλα θέματα)...

- Ζητήσαμε πάλι τη σύγκληση του συμβουλίου εξωτερικών υποθέσεων της ΕΕ (14.8.2020) το οποίο εξελίχθηκε σε σύγκρουση Ελλάδας - Γερμανίας με αποτέλεσμα να μην υπάρχει κοινό ανακοινωθέν που να χαιρετίζει την ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία ούτε φυσικά να αποφασιστούν κυρώσεις κατά της Τουρκίας. Όλοι οι εταίροι μας μιλούν γενικά για ένταση στην ανατολική μεσόγειο και ζητούν διάλογο. Συμπαρίστανται στην Ελλάδα και Κύπρο αλλά η κατάληξη είναι να ζητείται η αποφυγή εντάσεων και ο διάλογος.

- Μετά τη συνάντηση Δένδια – Πομπέο ακολούθησε συνάντηση Τσαβούσογλου- Πομπέο και οι  αμερικανικές δηλώσεις ήταν πάλι η ανησυχία για εντάσεις στην ανατ. Μεσόγειο και η ανάγκη διαλόγου.

Είναι φορές που δημιουργούνται ερωτηματικά ως προς το ποιο είναι εν τέλει το σχέδιό μας. Πού θέλουμε να την πάμε την υπόθεση; Και έχουμε αντιληφθεί πού θέλουν να την οδηγήσουν οι σύμμαχοί μας και οι έχοντες κομβικό και καθοριστικό ρόλο στις μεσολαβητικές προσπάθειες; Δεν γίνεται να έχουμε περισσότερες της μίας, θέσεις στην υπόθεση αυτή. Πόσο έτοιμοι είμαστε να διασφαλίσουμε ότι δεν θα χρειαστεί να την μετακινήσουμε; Γιατί δεν φαίνεται ξεκάθαρα ότι οι μεσολαβητές έχουν την ίδια ατζέντα με τη δική μας...

Πηγή: capital.gr

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.