Γράφει ο Γιάννης Ξηντάρας *
...Εκεί που καθόμαστε ήρεμοι και πίνουμε το ποτό μας, ξαφνικά νοιώθουμε ότι ο κόσμος χάνεται, η καρδιά χτυπάει με τους πιο τρελούς ρυθμούς, ανασαίνουμε με τα βίας, μουδιάζουμε, ιδρώνουμε, όλες οι αρνητικές σκέψεις περνάνε από το μυαλό μας. Νοιώθουμε ότι θα πάθουμε κάτι κακό. Αν λοιπόν έχετε βιώσει αυτά τα συναισθήματα ίσως να είναι μία κρίση πανικού.
Η κρίση πανικού είναι η αντίδραση του οργανισμού όταν το άγχος συσσωρεύεται σε ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Το επακόλουθο είναι να φοβόμαστε ότι θα μας ξανασυμβεί και αυτό οδηγεί σε εντονότερο στρες ίσως και αγχώδη διαταραχές.
Όταν μας συμβαίνει αυτό το γεγονός αρχίζουμε και αναρωτιόμαστε “γιατί μου συμβαίνει αυτό?” “εγώ φταίω που μου συμβαίνει ?” , “είμαι αδύναμος” και έτσι αρχίζει ο φαύλος κύκλος της αυτοτιμωρίας και της χαμηλής αυτοεκτίμησης.
Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς όταν μας συμβαίνει μια κρίση πανικού για να βοηθήσουμε τον εαυτό μας?
Παρακάτω παραθέτουμε κάποια βήματα αντιμετώπισης, χρήσιμα σε μία τέτοια στιγμή:
Για αρχή πρέπει να διαγράψουμε από το μυαλό μας ότι μπορεί να λιποθυμήσουμε ή να πεθάνουμε. Κανένας ποτέ δεν έχει λιποθυμήσει από κρίση πανικού, απλά αυξάνει την αρτηριακή πίεση!
Πρέπει να εκλογικεύσουμε τις αυτοκαταστροφικές σκέψεις για αυτή τη δυσλειτουργία που συμβαίνει εκείνη την στιγμή στο σώμα μας. Γίνετε ο ψυχολόγος του εαυτού σας!
Συγκεντρωθείτε σε ότι συμβαίνει γύρω σας. Υπενθυμίστε στον εαυτό σας ότι οι τρομακτικές σκέψεις είναι μέρος του πανικού και περνάνε. Επικεντρωθείτε σε κάτι που σας αρέσει να κάνετε ή σε κάτι που έχετε ήδη κανονίσει (π.χ. το φόρεμα που θέλετε να αγοράσετε για ένα πάρτυ, το τριήμερο που έχετε κανονίσει). Σκεφτείτε το και πείτε “είμαι χαλαρός, είμαι ήρεμος”.
Παλέψτε με τους φόβους σας. Προσπαθήστε να καταλάβετε τι είναι αυτό που σας φόβισε και πυροδότησε τον πανικό σας και εκλογικεύστε το. Αυτό που φοβάστε δεν είναι πραγματικό και θα περάσει.
Πάρτε βαθιές ανάσες. Αναπνεύστε αργά και βαθιά και σταθερά. Συνεχίστε να το κάνετε ρυθμικά μέχρι να χαλαρώσει ο οργανισμός σας και να επανέλθει στα φυσιολογικά του. Και ένα μικρό tip: Φανταστείτε ότι βρίσκεστε σε ένα μέρος που σας γαληνεύει και εν ανάγκη με όποιον σας γαληνεύει.
Αν όλα αυτά δεν βοηθάνε ζητήστε την βοήθεια και την στήριξη από ένα κοντινό σας άτομο που το εμπιστεύεστε. Και σε καμία περίπτωση μην νοιώθετε ντροπή για αυτό που σας συμβαίνει.
* Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι Ψυχολόγος στο Περιστέρι, απόφοιτος Πανεπιστημίου Αθηνών και Strathclyde University. Μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων και της Ελληνικής Προσωποκεντρικής και Βιωματικής Εταιρείας, επιστημονικός υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης «Επαφή».
** Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια