Die Welt: Τα νεο-οθωμανικά σχέδια Ερντογάν και το "πόκερ" του στην Μεσόγειο

"Ο Ερντογάν ποντάρει στην επέκταση της δικής του ζώνης επιρροής και την μετατροπή της Τουρκίας σε μια νέα μεγάλη νεο-οθωμανική αυτοκρατορία" αναφέρει το δημοσίευμα μεταξύ άλλων

Πόκερ χαρακτηρίζει η γερμανική εφημερίδα die Welt τις κινήσεις του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην ανατολική Μεσόγειο, κάνοντας λόγο για απόπειρα δημιουργίας νεο-οθωμανική ζώνη επιρροής που θα περιλαμβάνει και τη Λιβύη.

«Ο Ερντογάν ποντάρει στην επέκταση της δικής του ζώνης επιρροής και την μετατροπή της Τουρκίας σε μια νέα μεγάλη νεο-οθωμανική αυτοκρατορία. Τουρκικά στρατεύματα βρίσκονται ήδη στο βόρειο Ιράκ και τη βόρεια Συρία και στο εμιράτο του Κατάρ. Και τώρα ίσως πάνε και στη Λιβύη. Πρόσφατα η Τουρκία και η Λιβύη προχώρησαν στη σύναψη ενός μνημονίου, μιας συμφωνίας για τον καθορισμό των θαλάσσιων συνόρων» εξηγεί η die Welt.

Παράλληλα, η λιβυκή πλευρά παραχώρησε στο πλαίσιο της συνεργασίας στον τομέα της ασφάλειας στις τουρκικές δυνάμεις το δικαίωμα παρουσίας και στο λιβυκό κομμάτι της Μεσογείου και η Τουρκία δεσμεύτηκε να στηρίξει την κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας υπό τον Σαράτζ.

Σύμφωνα με τη γερμανική εφημερίδα, η συμφωνία Τουρκίας-Λιβύης μπορεί να αλλάξει τους συσχετισμούς δυνάμεων στην ανατολική Μεσόγειο υπέρ της Άγκυρας και εις βάρος της Ελλάδας «υπό την προϋπόθεση ότι θα καταφέρει η Τουρκία να επιβάλει το περιεχόμενό της. Αν το δει κανείς στον χάρτη, καθίσταται σαφές πόσο εκτεταμένα προσδιορίζει η Τουρκία την ΑΟΖ της».

Οπως επισημαίνει η Die Welt, η τελευταία κίνηση του Ερντογάν στη σκακιέρα με τη Λιβύη είναι χαρακτηριστική της εξωτερικής του πολιτικής: ακολουθεί μακροπρόθεσμους στρατηγικούς στόχους – μια επέκταση της τουρκικής ισχύος σ’ ολόκληρη την περιοχή, όπου, όπως ο ίδιος λέει «βρίσκονταν παλαιότερα οι πρόγονοί μας», δηλαδή σε μια περιοχή της πρώην οθωμανικής αυτοκρατορίας, που περιλαμβάνει ολόκληρη την Εγγύς Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική καθώς και τα δυτικά Βαλκάνια.

«Έτσι, όμως, προχωρεί οπορτουνιστικά και με υψηλό ρίσκο, όπως ένας παίκτης που ποντάρει τα πάντα σ’ ένα χαρτί» λέει η γερμανική εφημερίδα, σημειώνοντας ότι η επεκτατική πολιτική του Ερντογάν έχει γνωρίσει κάποιες σημαντικές αποτυχίες, όπως όταν πόνταρε κατά την «αραβική Άνοιξη» στη Μουσουλμανική Αδελφότητα στην Αίγυπτο, που όμως έχασε την εξουσία το 2013 και έκτοτε αρνήθηκε να τα βρει με τη νέα ηγεσία της χώρας της, ή στην περίπτωση της Συρίας, που πόνταρε αρχικά στον Μπασάρ αλ Άσαντ, αλλά μετά την έναρξη των αντικυβερνητικών διαδηλώσεων υποστήριξε τους αντιπάλους του, όταν θεωρείτο πιθανό να απομακρυνθεί ο Άσαντ, κάτι όμως που δεν συνέβη. 

Στη Λιβύη ο Ερντογάν, θυμίζει η γερμανική εφημερίδα, είχε ποντάρει στον Μουαμάρ Καντάφι, που όμως έχασε την εξουσία και την ζωή του. «Τώρα αναλαμβάνει άλλο ένα υψηλό ρίσκο: αν καταφέρει ο Σαράτζ να επικρατήσει στη Λιβύη με τουρκική βοήθεια, τότε ο Ερντογάν θα έχει πετύχει ένα πραγματικό κατόρθωμα. Αλλά τον αντίπαλο του Σαράτζ, τον στρατηγό Χαφτάρ στηρίζουν η Ρωσία, η Γαλλία και η Αίγυπτος. Και όπως και στην περίπτωση της Συρίας ο Ερντογάν βρίσκεται απέναντι στη Ρωσία. Αν στραβώσουν τα πράγματα θα χάσει ξανά ολόκληρη τη Λιβύη. Αν νικήσει ο Σαράτζ, τότε η Λιβύη θα γίνει κράτος-βασάλος (υποτελής) της Τουρκίας».

Πηγή: skai.gr

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.