Με «διευθύνσεις και ονόματα» προειδοποιεί ο Αλέξης Τσίπρας για το καλοκαίρι του 2015 – όταν η Ελλάδα βρέθηκε ένα βήμα πριν από την έξοδο από το ευρώ, χορεύοντας επινίκεια τσάμικα τη βραδιά του δημοψηφίσματος.
Γράφει ο Στέφανος Τζανάκης
Ποιον άραγε προειδοποιεί; Προφανώς, όχι τους πολίτες – είτε εκείνους που είχαν πιστέψει στη δύναμη του «όχι» είτε εκείνους που είχαν παθιαστεί με το «ναι». Προφανώς, όχι τους πολιτικούς του αντιπάλους – άλλωστε, πλην ελαχίστων, άπαντες είχαν ταχθεί υπέρ μιας συμφωνίας με τους δανειστές.
Επομένως, οι διευθύνσεις και τα ονόματα αφορούν τους δικούς του – τους πρώην και κάποιους νυν.
Και γιατί να μείνει στις προειδοποιήσεις, είτε σιωπήσουν είτε δεν σιωπήσουν τα στελέχη του, νυν και πρώην; Γιατί ο Αλέξης Τσίπρας δεν δίνει τη δική του εκδοχή των γεγονότων; Δεν δικαιούται η ελληνική κοινωνία – μεγάλο μέρος της οποίας είχε πιστέψει στη «σκληρή διαπραγμάτευση» εκείνου του εξαμήνου- να ενημερωθεί τι παίχτηκε τελικά πίσω από την πλάτη της;
Η τότε αντιπολίτευση ηττήθηκε συνολικά στο δημοψήφισμα του Ιουλίου του 2015. Το 62% ήταν ένα αποτέλεσμα τόσο καταλυτικό που η «στροφή» Τσίπρα εν μέσω κατακαλόκαιρου πέρασε απαρατήρητη. Μάλιστα, οι κάλπες που ακολούθησαν, αμέσως μετά την περίοδο των διακοπών, σκέπασαν για αρκετό καιρό τα πραγματικά γεγονότα εκείνης της συγκυρίας.
Η τρίτη νίκη του Αλέξη Τσίπρα μέσα σε 7 μήνες θεωρήθηκε ως δικαίωσή του και για το ξαφνικό δημοψήφισμα στο οποίο οι ψηφοφόροι κλήθηκαν να απαντήσουν «ναι ή όχι» σε ένα κείμενο με αρκετούς αγγλικούς όρους. Αυτά που αποκαλύπτονται από καιρού εις καιρόν – με έμφαση τις τελευταίες ημέρες, καθώς όλο και περισσότερα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ σπεύδουν να διηγηθούν την προσωπική τους πλευρά της ιστορίας- απλώς δίνουν ένα μέτρο της χαοτικής κατάστασης που επικρατούσε εκείνη την περίοδο.
Αυτά που διηγούνται τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ υπογραμμίζουν την απόλυτη έλλειψη ομοιογένειας που είχε εκείνη τη στιγμή το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα – που είχε συμμαχήσει σε αντιμνημονιακή βάση με τους ΑΝ.ΕΛ. και ετοιμαζόταν να ψηφίσει το δικό του Μνημόνιο. Υπενθυμίζουν όμως και την απόλυτη πολιτική αφλογιστία της τότε αντιπολίτευσης, που αναγκάστηκε να ψηφίσει το 3ο Μνημόνιο, για να ακούει στη συνέχεια κατηγορίες γι’ αυτό από εκείνον που το υπέγραψε…
* Ο Στέφανος Τζανάκης είναι διευθυντής έκδοσης του Ελεύθερου Τύπο
** Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια