Με την τεχνολογία σκοτώνουν τη δημοκρατία - Η δικτατορία των εφήμερων εντυπώσεων

Γράφει ο Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος

Σε ολόκληρο τον 20ό αιώνα, οι προσπάθειες να περιορισθεί ή να καταργηθεί η δημοκρατική αρχή έπαιρναν κυρίως τη μορφή αστυνομικής ή στρατιωτικής βίας, πραξικοπημάτων και δικτατοριών, κάτι που εξακολουθεί να συμβαίνει και σήμερα σε μερικές χώρες, αν και σε πολύ μειωμένο αριθμό εν σχέσει με τον προηγούμενο αιώνα. Με το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, το 1945, τέτοιες μέθοδοι παύουν να χρησιμοποιούνται στην αναπτυγμένη Δύση, με την εξαίρεση της Νότιας Ευρώπης, όπου παρέμειναν σε ισχύ έως το 1974-75.

Μια επιστροφή των καθαρά κατασταλτικών μεθόδων σημειώνεται πάντως στη Δύση μετά την οικονομική κρίση του 2008. Στην Ελλάδα αίφνης, οι μνημονιακές κυβερνήσεις κατήργησαν πρακτικά το δικαίωμα του συνέρχεσθαι, ενώ εντονότατες διεθνείς πιέσεις ασκήθηκαν για να ακολουθήσει η χώρα την πολιτική που της επιβλήθηκε από τα έξω, σε μεγάλο βαθμό καταργώντας την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας. Ακόμα πιο εντυπωσιακή είναι η πρωτοφανής σε έκταση και ένταση άγρια καταστολή που ασκείται στη Γαλλία εδώ και ένα χρόνο εναντίον των Κίτρινων Γιλέκων.

Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν παρατηρούνται και στη Δύση, όπως και σε όλο τον κόσμο, προσπάθειες περιορισμού ή και ολοσχερούς κατάργησης της δημοκρατικής αρχής, με άλλα μέσα όμως, όχι με την αστυνομία και τον στρατό. Διατηρείται μεν ο δημοκρατικός τύπος διακυβέρνησης, καταργείται όμως σταδιακά η ουσία του, μεταξύ των άλλων και η δυνατότητα των ψηφοφόρων να κάνουν ελεύθερα και ορθολογικά τις επιλογές τους. Πάντα οι οικονομικά ισχυροί χρησιμοποιούσαν την ισχύ τους για να επηρεάσουν και να παραμορφώσουν τη λαϊκή βούληση. Αυτό που τώρα έχει προστεθεί είναι οι εκπληκτικές τεχνολογικές δυνατότητες που διαθέτουν για να το κάνουν.

Όχι μόνο δεν λείπουν τα χρήματα και τα εργαλεία για κάτι τέτοιο, αλλά αυξάνονται θεαματικά κάθε χρόνο που περνάει. Αθροιστικά, υπολογίζεται ότι ξοδεύτηκαν 6,5 δισ. δολάρια με σκοπό να επηρεάσουν το αποτέλεσμα των εκλογών και για τον Πρόεδρο και για το Κογκρέσο το 2016, σύμφωνα με άρθρο των Asian Times. Το ρεκόρ αυτό ξεπεράστηκε ήδη φέτος στην Ινδία, όπου δαπανήθηκαν περίπου 8,6 δισ. δολάρια στις βουλευτικές εκλογές. Προφανώς κανείς δεν θα ξόδευε τέτοια αστρονομικά ποσά, αν δεν ήξερε ότι ξοδεύοντάς τα θα τα έπαιρνε πίσω στο πολλαπλάσιο.

Διαβάστε τη συνέχεια στο: SLpress.gr

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.