Sponsor

ATHENS WEATHER

Η κλιματική απάτη


Του Νίκου Ιγγλέση

Οι δράσεις κατά της λεγόμενης κλιματικής αλλαγής είναι μια μεγάλη απάτη προκειμένου να δοθεί διέξοδος στο σύστημα της παγκοσμιοποίησης, που οικονομικά βρίσκεται σε φάση αέναης στασιμότητας ενώ πολιτικά αμφισβητείται έντονα.

Η ικανότητα παραγωγής αγαθών παγκοσμίως είναι πολύ μεγαλύτερη από την καταναλωτική δυνατότητα απορρόφησής τους και αυτό παρά τη συνεχή αύξηση του πληθυσμού. Απαιτείται λοιπόν μια αποεπένδυση (καταστροφή μονάδων παραγωγής) και παράλληλα νέες επενδύσεις που θα αλλάξουν το ενεργειακό πρότυπο, στο όνομα της σωτηρίας του πλανήτη. Γίνεται ιδιαίτερη προσπάθεια να πειστούν οι πολίτες ότι αυτό είναι αναγκαίο και κατά συνέπεια, χωρίς μεγάλες αντιδράσεις, να πληρώσουν – μέσω αυξημένων τιμών και φόρων – την απόσβεση των νέων «πράσινων» επενδύσεων, που θα δημιουργήσουν μια διαφορετική οικονομία. Τα λεφτά είναι πολλά, αρκεί να επικρατήσει μια «κλιματική υστερία».

Να διευκρινίσουμε, εδώ, ότι είναι άλλο πράγμα η μόλυνση του πλανήτη που εξαρτάται από την ανθρώπινη δραστηριότητα και άλλο πράγμα η αλλαγή του κλίματος, που είναι διαρκής από τότε που υπήρξε η Γη και οφείλεται στην αυξομειούμενη ποσότητα της ηλιακής ακτινοβολίας που δέχεται ο πλανήτης μας. Στη Γη εδώ και 2.500 εκατομμύρια χρόνια υπήρξαν τουλάχιστον 5 μεγάλες εποχές παγετώνων. Η τελευταία εποχή τελείωσε πριν περίπου 11.000 χρόνια. Τα χρονικά διαλείμματα – περίπου 90.000 χρόνια – που μεσολαβούν ανάμεσα στις εποχές των παγετώνων ονομάζονται μεσοπαγετωνικές ή θερμές περίοδοι. Σε μια τέτοια εποχή ζούμε σήμερα και σ’ αυτή τη θερμή περίοδο αναπτύχθηκε ο ανθρώπινος πολιτισμός. Όταν τελειώνει μια εποχή παγετώνων ακολουθούν πλημμύρες όπως πχ ο «κατακλυσμός του Νώε».

Υπήρξε, σχετικά πρόσφατα, και μια αποκαλούμενη «μικρή εποχή παγετώνων» μεταξύ 1550 -1850 μ.Χ. που η πτώση της μέσης θερμοκρασίας υπολογίζεται σε – 2,5ο C. Μετά πάλι η θερμοκρασία ανέβηκε. Ο πλανήτης εδώ και εκατομμύρια χρόνια άλλοτε ψύχεται και άλλοτε θερμαίνεται. Οι κλιματικές αλλαγές στη Γη ελάμβαναν χώρα όταν δεν υπήρχαν άνθρωποι ή υπήρχαν ελάχιστοι πρωτόγονοι άνθρωποι. Οι επιχειρούμενες δράσεις προκειμένου να επιτευχθεί μια σταθερή μέση θερμοκρασία στον πλανήτη είναι μια φενάκη που κρύβει άλλες σκοπιμότητες. Υπάρχουν βέβαια και κάποιοι, λίγοι, που ονειρεύονται παγετώνες και επανεμφάνιση των μαμούθ!

Το κλίμα συνδυάζεται εντέχνως με τη μόλυνση του περιβάλλοντος, την οικιστική ανάπτυξη και την επέκταση των υποδομών ώστε κάθε καταστροφή, σ’ όλα αυτά, από συνήθη φυσικά φαινόμενα, να αποδίδεται στην κλιματική αλλαγή που δήθεν προκαλούν οι ανθρώπινες δραστηριότητες.

Αρκετοί θα αναρωτηθούν. Τα αέρια του θερμοκηπίου που προέρχονται από τη χρήση των ορυκτών καυσίμων και ιδιαίτερα το διοξείδιο του άνθρακα δεν αυξάνουν τη θερμοκρασία του πλανήτη όπως υποστηρίζουν σε μελέτες τους πολλοί επιστήμονες; Κατ’ αρχήν να υπενθυμίσουμε ότι όποιος πληρώνει μπορεί να έχει και μια «επιστημονική» μελέτη που εξυπηρετεί τα συμφέροντά του. Έχουμε άπειρα παραδείγματα με μελέτες για τη διατροφή, τα φάρμακα, τη φυσική ζωή και πολλά άλλα. Δεύτερον το διοξείδιο του άνθρακα (CO 2) είναι ελάχιστο στη γήινη ατμόσφαιρα μόλις το 0,04% (408 μέρη ανά εκατομμύριο – ppm).

Όλα αυτά όμως είναι λεπτομέρειες για αυτούς που σχεδιάζουν το μέλλον σύμφωνα με τα πολιτικο-οικονομικά συμφέροντά τους. Σημασία έχει να αχρηστευτούν προοδευτικά οι μονάδες παραγωγής ηλεκτρισμού από άνθρακα, πετρέλαιο και φυσικό αέριο και να πειστούν οι πολίτες, σε πρώτη φάση, ότι πρέπει να αντικαταστήσουν τα αυτοκίνητά τους με ηλεκτρικά. Χαράς ευαγγέλια για τις αυτοκινητοβιομηχανίες. Στη συνέχεια θα πρέπει να αρχίσει η προμήθεια του εξοπλισμού για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ). Ποιος παράγει τέτοιο εξοπλισμό; Κυρίως οι μεγάλες βιομηχανικές χώρες (Γερμανία, Κίνα κλπ).

Η Ελλάδα, κατεστραμμένη οικονομικά από τα Μνημόνια και υποδουλωμένη από το συναλλαγματικό χρέος στους δανειστές, έσπευσε εξ’ αρχής να υποστηρίξει, ως μη όφειλε, τις προτεινόμενες δράσεις κατά της κλιματικής αλλαγής. Ο Α. Τσίπρας υπέγραψε το 2015 τη Συμφωνία των Παρισίων για τη μείωση της εκπομπής αερίων από την καύση ορυκτών καυσίμων.

Ο Κ. Μητσοτάκης μίλησε, την περασμένη Δευτέρα, στην Ειδική Σύνοδο για το Κλίμα που διοργάνωσε ο ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη. Στην αρχή της ομιλίας του ο κ. Μητσοτάκης αναφέρθηκε στην τραγωδία, πέρυσι το καλοκαίρι, στο Μάτι με τους 102 νεκρούς, ως απόδειξη των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής. Μόνο που οι ισχυροί άνεμοι είναι κάτι σύνηθες τα καλοκαίρια και αν η φωτιά φτάσει σ’ έναν οικισμό που είναι κτισμένος χωρίς πολεοδομικό σχέδιο μέσα σε πευκοδάσος οι δραματικές συνέπειες είναι αναπόφευκτες. Η τραγωδία στο Μάτι δεν οφείλεται σε καμιά κλιματική αλλαγή αλλά σε μια άναρχη οικιστική επέκταση μέσα στο δάσος.

Στη συνέχεια ο κ. Μητσοτάκης εξήγγειλε την πρόθεση της κυβέρνησής του να κλείσει μέχρι το 2028 όλες τις λιγνιτικές μονάδες παραγωγής ηλεκτρισμού (ανήκουν στη ΔΕΗ και παράγουν το φτηνότερο ρεύμα). Το 2018 από τους λιγνίτες προήλθε το 28% του ηλεκτρισμού στο διασυνδεδεμένο σύστημα (η ηπειρωτική χώρα – πλην των νησιών). Γιατί όμως η Ελλάδα πρέπει να στερηθεί από τον μοναδικό ενεργειακό πόρο που διαθέτει σήμερα; Για να εισάγουμε το σύνολο των αναγκών μας από το εξωτερικό; Για να αυξήσουμε ακόμη περισσότερο την εξάρτησή μας; Με ποια λογική από τη μια κλείνουμε τις λιγνιτικές μονάδες και από την άλλη δίνουμε άδειες στον ελλαδικό χώρο για την εύρεση υδρογονανθράκων; Το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο δεν είναι ορυκτά καύσιμα που όταν καίγονται παράγουν διοξείδιο του άνθρακα;

Με τι θα αντικατασταθούν οι λιγνίτες; Ο πρωθυπουργός είπε ότι θα αυξηθεί η παραγωγή ηλεκτρισμού από τις ΑΠΕ, από το σημερινό 20% στο 35%. Αυτό το ρεύμα είναι πολύ ακριβό και σήμερα επιδοτείται από τους καταναλωτές μέσω των λογαριασμών (χρέωση ΕΤΜΕΑΡ). Εκείνο που δεν είπε, είναι αν θα χρηματοδοτήσει την κατασκευή ενός ή δύο ελληνικών εργοστασίων για να κατασκευάζουν ηλιακά πάνελς και ανεμογεννήτριες. Μάλλον δε σκέφτεται κάτι τέτοιο γιατί η Γερμανία και άλλες χώρες της Β. Ευρώπης έχουν υπερπαραγωγή.

Ο κ. Μητσοτάκης αναφέρθηκε και σε πολλά άλλα, στη Ναυμαχία της Σαλαμίνας, στην Ακρόπολη και στα πλαστικά μιας χρήσης που θα τα καταργήσει από το 2021. Μόνο που, όπως προαναφέραμε, είναι άλλο η μόλυνση του περιβάλλοντος (πχ πλαστικά στη θάλασσα) και άλλο η κλιματική αλλαγή. Η σύγχυση αποπροσανατολίζει τους πολίτες και ευνοεί τους οικονομικούς σχεδιασμούς επικυρίαρχων δυνάμεων.

Η κυβέρνηση της ΝΔ έχει ήδη προαναγγείλει σχέδιο απόσυρσης των παλαιών Ι.Χ. και αντικατάστασής τους με αυτοκίνητα μηδενικών ρύπων, δηλαδή, ηλεκτρικά. Για το σκοπό αυτό θα δοθούν φορολογικά κίνητρα. Μόνο που η Ελλάδα δεν παράγει αυτοκίνητα. Οι γερμανικές εταιρείες έχουν έτοιμα τα ηλεκτρικά μοντέλα τους και αναζητούν αγορές. Έτσι ο ελληνικός προϋπολογισμός θα επιδοτήσει τη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία (έχει τη μερίδα του λέοντος σ’ όλη την Ευρώπη) και θα αυξήσει τη δαπάνη για εισαγωγές, προκειμένου να σταματήσει η «υπερθέρμανση του πλανήτη»!

Ο κ. Μητσοτάκης δεν είναι μόνος του, συμπορεύονται μαζί του όλοι οι γκλομπαλιστές (οπαδοί της παγκοσμιοποίησης) του εγχώριου πολιτικού συστήματος. Ο κ. Τσίπρας, από τη ΔΕΘ στη Θεσσαλονίκη, εξέφρασε την ανησυχία του για το κίνδυνο μόλυνσης του περιβάλλοντος αν ανακαλυφθούν υδρογονάνθρακες στην Ελλάδα. Ο κ. Βαρουφάκης θέλει να αφήσουμε τους υδρογονάνθρακες θαμμένους στη γη και να μην τους εκμεταλλευτούμε, για να μην ερεθίζουμε την Τουρκία και μολύνουμε το περιβάλλον. Στο μεταξύ θα καλύπτουμε τις ενεργειακές ανάγκες μας με εισαγωγές από χώρες που έχουν περισσότερο «μυαλό» και λιγότερη εξάρτηση από εμάς.

Η κλιματική αλλαγή αποτελεί το ιδεολόγημα ανάπτυξης πράσινων κομμάτων σε διάφορες χώρες. Ήδη έχουν αποκτήσει ένα σύμβολο, τη δεκαεξάχρονη Σουηδέζα Γκρέτα Τούνμπεργκ που μίλησε σε ηγέτες κρατών στην Ειδική Σύνοδο για το Κλίμα του ΟΗΕ και έχει τιμηθεί με το βραβείο «Ορθής Διαβίωσης» ή «Εναλλακτικό Νόμπελ». Τα πράσινα κόμματα δεν είναι, κατά κανόνα, ούτε πατριωτικά, ούτε δεξιά ούτε αριστερά ούτε επαναστατικά, είναι κόμματα που υπηρετούν τις επιταγές της παγκοσμιοποίησης. Χρησιμοποιούνται ήδη για να εγκλωβίζουν εκλογικά δυσαρεστημένους ψηφοφόρους ώστε αυτοί να μη μετακινηθούν προς αντισυστημικές επιλογές.


* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια