Ως έναν άνθρωπο που βρίσκεται μπροστά στην εκλογική του εξαφάνιση περιγράφει τον Αλέξη Τσίπρα ο Economist, σημειώνοντας παράλληλα πως 12 δημοσκοπήσεις που πραγματοποιήθηκαν από την αρχή της χρονιάς δείχνουν πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα χάσει τις εκλογές από τη Νέα Δημοκρατία. Tο περιοδικό, σε άρθρο του με τίτλο «Ο ΣΥΡΙΖΑ, το κυβερνών κόμμα της Ελλάδας, οδεύει προς την εκλογική ήττα του» προδικάζει την πτώση του Α. Τσίπρα αλλά και της κυβέρνησής του.
Από τις πρώτες κιόλας γραμμές το άρθρο του Economist σημειώνει ότι «για έναν άνδρα που βρίσκεται ενώπιον της επερχόμενης εκλογικής του εξαφάνισης, ο 44χρονος πρωθυπουργός της Ελλάδας, Αλέξης Τσίπρας, φαίνεται όσο ατάραχος έμοιαζε ο Σωκράτης όταν ετοιμαζόταν να πιει το κώνειο». Ο Economist υπογραμμίζει ότι και οι 12 δημοσκοπήσεις που έχουν δημοσιευτεί από την αρχή του έτους δείχνουν ότι η Νέα Δημοκρατία προηγείται του ΣΥΡΙΖΑ και ότι οι 9 από τις 12 εμφανίζουν διψήφια την διαφορά μεταξύ των δύο κομμάτων. Το άρθρο εκτιμά επίσης ότι ο κ. Τσίπρας μοιάζει πλέον να ασχολείται αποκλειστικά με την παρακαταθήκη του, παρά με το μέλλον της χώρας.
Πέρα από την περιγραφή της “εντυπωσιακής μεταστροφής του” κ. Τσίπρα μετά το δημοψήφισμα του 2015, που ως γνωστόν έχει διεθνώς καθιερωθεί ως kolotumba, ο Economist σημειώνει ότι “το μεγαλύτερο μέρος της δημοσιονομικής προσαρμογής επί των ημερών του ΣΥΡΙΖΑ επιτεύχθηκε με την επιβολή υψηλότερων φόρων στη μεσαία τάξη αντί για τη μείωση των δαπανών και τη δρομολόγηση νέων ιδιωτικοποιήσεων”. Το περιοδικό τονίζει επίσης ότι παρά τη βελτίωση της απόδοσης του φοροεισπρακτικού μηχανισμού, «ελάχιστα έχουν γίνει από τον ΣΥΡΙΖΑ για την αύξηση της παραγωγικότητας».
«Παράλυση» στο Ελληνικό, παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη
Ο Economist διαπιστώνει ακόμη ότι οι άμεσες ξένες επενδύσεις θα μπορούσαν να βοηθήσουν την οικονομία και τις τράπεζες αλλά τα δείγματα γραφής της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ είναι αρνητικά: «Ένα μέρος της μεγάλης κινεζικής επένδυσης στο λιμάνι του Πειραιά έχει κολλήσει στη γραφειοκρατία. Το γεγονός ότι η επένδυση στον χώρο του παλαιού αεροδρομίου της Αθήνας μοιάζει να έχει παραλύσει, αποτελεί άλλο ένα στοιχείο που πλήττει την εμπιστοσύνη» προς τη χώρα.
Απαξιωτική είναι η αναφορά στην κυβέρνηση και για τις σχέσεις της με τη Δικαιοσύνης, καθώς ο Economist μεταφέρει την αγωνία του νομικού κόσμου για τις παρεμβάσεις που επιχειρούνται τα τελευταία χρόνια. “Οι δικηγόροι ασκούν κριτική για την πρόσφατη πολιτικοποίηση του δικαστικού σώματος” αναφέρεται χαρακτηριστικά.
Οπισθοχώρηση και στην Παιδεία
Η κριτική προς τα πεπραγμένα της κυβέρνησης επεκτείνεται και στον ευαίσθητο τομέα της Παιδείας. Ανάμεσα στις χειρότερες επιλογές που έγιναν επί ΣΥΡΙΖΑ αναδεικνύεται η δια νόμου αναβίωση της εμπλοκής των πολιτικών παρατάξεων στη διοίκηση των πανεπιστημίων, ενώ αναφορά γίνεται μέχρι και στην κατάργηση της αξιοκρατικής επιλογής του σημαιοφόρου στις μαθητικές παρελάσεις. Το γεγονός αυτό μάλιστα αναδεικνύεται ως ακόμα μία απόδειξη της εναντίωσης του ΣΥΡΙΖΑ στην αξιοκρατία.
Κόλαφο όμως για την κυβέρνηση αποτελεί η επισήμανση στο άρθρο του Economist ότι “η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα στον κόσμο, μαζί με την Κούβα, που δεν επιτρέπει τη λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων”. «Εξαιτίας των νέων γραφειοκρατικών παρεμβάσεων, είναι πρακτικά αδύνατο για ξένα πανεπιστήμια να προσφέρουν μαθήματα στην Ελλάδα» υπογραμμίζεται χαρακτηριστικά.
Οι προκλήσεις μετά τη νίκη Μητσοτάκη
Έχει ενδιαφέρον επίσης ότι ο αρθρογράφος αντιπαραβάλλει με καυστική διάθεση τα επικοινωνιακά χαρακτηριστικά των δύο πολιτικών αρχηγών με τους οποίους συνομίλησε. Περιγράφοντας τον πρόεδρος της ΝΔ, σημειώνει ότι απέναντι στον Αλ. Τσίπρα που “είναι χαρισματικός, ισχυρογνώμων και εκπέμπει αυτοπεποίθηση” ο Κυρ. Μητσοτάκης είναι “πράος και υπερβολικά σχολαστικός”, και φαινομενικά το στυλ του είναι ίσως δύσκολο να “περάσει” στους απλούς πολίτες, αναφέροντας μάλιστα ότι “ένας γελοιογράφος θα μπορούσε να τον σκιτσάρει ως ένα τυπικό παράδειγμα της Αθηναϊκής ελίτ”. Ωστόσο, όπως επισημαίνει ο Economist, “θα ήταν λάθος να υποτιμήσει κανείς τον κ. Μητσοτάκη έναντι του κ. Τσίπρα, καθώς οι ψηφοφόροι δεν φαίνονται να επηρεάζονται από όλα αυτά.
Το περιοδικό εκτιμά επίσης ότι “οι πραγματικές προκλήσεις για τον Κυριάκο Μητσοτάκη μπορεί να προκύψουν μετά την νίκη του, από το κόμμα του, που, όπως ακριβώς έκανε ο κ. Τσίπρας, θα πρέπει να το αλλάξει”. Και αυτό διότι, όπως ισχυρίζεται ο αρθρογράφος, πολλοί Έλληνες κατηγορούν τη ΝΔ για παρεοκρατικό καπιταλισμό και απροθυμία να κάνει την αυτοκριτική της για την οικονομική κρίση. Αναδεικνύει επίσης και τον ισχυρισμό του κ. Τσίπρα ότι “ο κ. Μητσοτάκης υποχώρησε στη δεξιά πτέρυγα του κόμματός του”, καθώς και ότι “προσπάθησε αλλά απέτυχε να σταματήσει τον ΣΥΡΙΖΑ να αναγνωρίσει τον βόρειο γείτονα της Ελλάδας με το συμβιβαστικό όνομα Βόρεια Μακεδονία”.
Το άρθρο κλείνει με θετικά σχόλια για τις επιλογές του Κυριάκου Μητσοτάκη αφ’ ότου ανέλαβε την ηγεσία της ΝΔ. “Έχει νοικοκυρέψει τα οικονομικά της ΝΔ μεταφέροντας την έδρα των κεντρικών γραφείων της και μειώνοντας έτσι το ενοίκιο κατά 90%” γράφει, ενώ εκθειάζει και την θητεία του ως Υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης. Συμπληρώνει, τέλος, ότι η πρώτη προτεραιότητά του Προέδρου της ΝΔ θα είναι μια φορολογική μεταρρύθμιση που θα ελαφρύνει τα φορολογικά βάρη στις επιχειρήσεις, καθώς και ότι θα επιμείνει στις ιδιωτικοποιήσεις και θα επιδιώξει μια λιγότερο αυστηρή συμφωνία με τους δανειστές της Ελλάδας. “Κληρονόμησα ένα πολιτικό κόμμα σε βαθιά κρίση και ανέστρεψα αυτήν την πορεία”, αναφέρει ο κ. Μητσοτάκης στον Economist και επιφυλάσσεται να κάνει το ίδιο για την Ελλάδα.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια