Οι μονομάχοι βγήκαν στην εκλογική αρένα

Τα πρώτα συμπεράσματα από τη ΔΕΘ και η επιστροφή του δικομματισμού στον δρόμο προς τις κάλπες


Από τον Νίκο Ελευθερόγλου

Ο χρόνος προς τις κάλπες μετρά πλέον αντίστροφα. Το σκηνικό έχει ξεκαθαρίσει και το μόνο που έχει απομείνει είναι να πατηθεί το «κουμπί» για να ξεκινήσει η «μονομαχία» μεταξύ των κ. Τσίπρα και Μητσοτάκη.

Πλέον -και αυτό είναι το ευχάριστο-, οι δύο αρχηγοί στη Θεσσαλονίκη έχουν παρουσιάσει τις ατζέντες τους. Με έναν τρόπο, επιστρέψαμε στην πολιτική.
Πόσο θα κρατήσει αυτό δεν γνωρίζουμε, αλλά στη ΔΕΘ ακούσαμε και καταγράψαμε δύο μοντέλα διακυβέρνησης του τόπου - αυτό του πρωθυπουργού και αυτό του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Το ένα περιέχει ένα μείγμα, που περνά από τα αριστερά, ακουμπά τη σοσιαλδημοκρατία και φτάνει στα όρια του κοινωνικού φιλελευθερισμού, και το άλλο ξεκινά από τον φιλελευθερισμό και φτάνει στα όρια του νεοφιλελευθερισμού.

Οι πολίτες πλέον δεν έχουν τη δικαιολογία ότι δεν γνωρίζουν - αν και αμφότεροι οι αρχηγοί κράτησαν κλειστά τα χαρτιά τους αναφορικά με το πώς θα υλοποιήσουν τις προγραμματικές θέσεις τους. Οι «γκρίζες ζώνες» θα είναι το μεγάλο διακύβευμα στον δρόμο προς τις κάλπες. Αυτό είναι το ένα συμπέρασμα της ΔΕΘ. Ομως, υπάρχουν κι άλλα.

Το ένα αφορά το ερώτημα εάν στους δύο χωρά τρίτος. Εκτιμώ ότι, με την πόλωση που δημιουργείται, πολύ δύσκολα ένα κόμμα που ανήκει στο συνταγματικό τόξο θα μπορέσει να βρει χώρο για να επιβιώσει. Ο δικομματισμός επιστρέφει από την πόρτα, ενώ είχε βγει από το παράθυρο. Αυτό κάνει ακόμη πιο ενδιαφέρουσα την αναμέτρηση των προσεχών εκλογών, μια και καλλιεργείται μεθοδικά το κλίμα «ή είσαι μαζί μας ή απέναντί μας».

Ενα δεύτερο ερώτημα αφορά το τι θα γίνει με το μεγάλο «κόμμα» της αποχής και της αδιαφορίας, που έχει δημιουργηθεί. Η αποστροφή για τους πολιτικούς καταγράφεται ολοένα μεγαλύτερη και προκαλεί πονοκέφαλο στα κομματικά επιτελεία.
Το πόσοι θα πάνε να ψηφίσουν θα κρίνει στο τέλος το ποιος θα είναι ο νικητής στις κάλπες του 2019. Παράλληλα, θα κρίνει και το πού θα στραφεί η χώρα. Αυτό είναι το δύσκολο κοινό, και οι κ. Τσίπρας και Μητσοτάκης το γνωρίζουν καλύτερα από καθέναν, διότι κινδυνεύουν να βγουν στην αρένα χωρίς να υπάρχει κοινό στις εξέδρες.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος έχει ήδη κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου.

Εχει, σε όλους τους τόνους, επισημάνει ότι οι επερχόμενες εκλογές θα είναι ίσως από τις κρισιμότερες που έχει μπροστά της η Ευρωπαϊκή Ενωση, αλλά και η Ελλάδα, τονίζοντας ότι η αντιπροσωπευτική δημοκρατία στις ημέρες μας κινδυνεύει, διότι υπάρχει η τάση επικυριαρχίας του «οικονομικού» επί του «θεσμικού».
Η απορρύθμιση και η υιοθέτηση λογικών της Σχολής του Σικάγου μόνο δεινά μπορεί να επιφέρουν και για τη δημοκρατία και για την κοινωνία.


* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια