Το πρώτο εξάμηνο του λήγοντος έτους, δαπανήθησαν 600 εκατομμύρια ευρώ, 40% λιγότερα από πέρυσι, γιά δημόσιες επενδύσεις που ήταν ήδη κομμένες κατ’ απαίτησιν των ευρωθεσμών.
Δεν είναι παράδοξο συνεπώς ότι πνιγόμαστε από καλοκαιρικές βροχές, καίγονται δάση και άνθρωποι, διακόπτεται συχνά και για μακρά διαστήματα το ηλεκτρικό ρεύμα και λείπει το νερό από τα νησιά του «τουριστικού θαύματος» (*).
Η πρόνοια για εφεδρικά συστήματα απουσιάζει παντελώς κι η συντήρηση των ήδη υπαρχόντων είναι άγνωστη στο λεξιλόγιο των κυβερνώντων που κατακλύζεται από νεφελοκοκκυγίες περί του μέλλοντος και ποτέ για ευθύνες του παρόντος.
Η περικοπή του «προγράμματος» -τρόπος του …γράφειν – «δημοσίων επενδύσεων» δεν αποσκοπεί μόνον στην μετατόπιση πόρων των φορολογουμένων υπέρ δημοκοπικών παροχών (εν όψει εκλογών) αλλά υπογραμμίζει και την ανεπάρκεια της κυβερνήσεως να ιεραρχίσει τις δαπάνες για την ενίσχυση των δημοσίων υπηρεσιών. Για παράδειγμα, η απαραίτητος συντήρηση των πυροσβεστικών αεροπλάνων κι’ η έγκαιρη διενέργεια ψεκασμών για τα κουνούπια του «δυτικού Νείλου».
Είναι γνωστή πλέον πανελληνίως, η ανικανότης της δημοσίας διοικήσεως και των λεγομένων επιχειρήσεων κοινής ωφελείας (δηλ. κρατικών μονοπωλίων) όχι να επεκτείνουν ούτε κάν να συντηρήσουν τα δίκτυα υποδομής (ηλεκτρισμού, ύδατος, γεφυρών, δρόμων) που ανήκουν κατά κανόνα στο δημόσιον. Όταν μάλιστα η κυβέρνηση αλλού στρέφει την προσοχή της και αναθέτει την παρακολούθηση των δικτύων σε εκλεκτά και αδρώς αμοιβόμενα τέκνα της «Αριστερής», τότε οι υποδομές της χώρας καταρρέουν. Αυτό διεπιστώθη προσφάτως από τις συχνές και παρατεταμένες διακοπές ηλεκτρικού ρεύματος στην Αθήνα και στην Ύδρα.
Μέρος της ευθύνης ανήκει και στην τοπική… κακοδιοίκηση η οποία, «που την χάνεις που την βρίσκεις», ασχολείται με τελετάς και παρελάσεις αλλά λησμονεί ν’ απαιτήσει από τους δημότες συμμόρφωση σε στοιχειώσεις πρόνοιες για την αντιμετώπιση αιχμών της ζητήσεως, όπως «περιορίσατε την κατανάλωση των κλιματιστικών ή εφοδιάσατε την επιχείρηση με ηλεκτρογεννήτριες , εξοικονομείται το νερό διά να επαρκέσει η ήδη μειωμένη προσφορά». Επιτίμια και βραβεία προσφέρονται δια την αποφυγή της καταρρεύσεως των δικτύων.
Ευρωπαϊκές ευθύνες
Βαρεία αμέλεια αν όχι δόλος βαρύνει και τους λεγομένους «θεσμούς» της ΕΕ που ενώ ασχολούνται διαρκώς με την «ενισχυμένη εποπτεία» της λιτότητος και των «μεταρρυθμίσεων», λησμονούν την σημασία των δημοσίων υποδομών. Υποδομές που θα βοηθούσαν να αποφύγει η ελληνική οικονομία την οπισθοδρόμηση εις εποχάς ελλείψεως βασικών αγαθών όπως το ηλεκτρικό και το νερό, που ξεχάστηκαν από την εποχή της χούντας. Καλυτέρα μεταρρύθμιση δεν υπάρχει από το άνοιγμα των κρατικών μονοπωλίων και των ιδιωτικών καρτέλ, όπως η ΔΕΔΔΗΕ, το φυσικό αέριο και η κινητή τηλεφωνία, που έχουν ανεβάσει το κόστος του καταναλωτού πάνω από 50% τελευταίως.
Εκτός και αν και η τακτική αυτή – κι’ εδώ είναι ο δόλος – προοιωνίζεται την εκποίηση των δικτύων σε ευρωπαϊκές επιχειρήσεις …«μπιρ-παρά», ως θα έλεγαν οι γείτονες. Η πώληση των τηλεπικοινωνιών στην Ντόϋτσε Τέλεκομ και τ’ αεροδρόμια στην γερμανική ΦΡΑΠΟΡΤ προηγήθη ενώ του έργου του Μόρνου, αξίας δισεκατομμυρίων ευρώ, στην γαλλική ΣΟΥΕΖ έπεται.
Η μεταμνημονιακή Ελλάδα δεν θυμίζει τόσο ένοικο του ξενοδοχείου Καλιφόρνια που κατά το άσμα των Ήγκλς δεν μπορεί να ξεφύγει ακόμη και όταν δηλώνει ότι αποχωρεί αλλά μάλλον το οθωμανικό τεμπελχανιό που όταν ζήτησε κάποιος σουλτάνος να μετακομίσει σε νεώτερο κτίριο, γιατί ο παλαιό είχε ερειπωθεί, οι τρόφιμοι τεμπέληδες απήντησαν ότι ένα μήνας δεν τους φθάνει διότι δεν «είναι πουλιά να πετάξουν».
Έτσι και κομματικά στελέχη των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ όταν ερωτώνται «πότε θα έλθη το ρεύμα» απορούν διότι 48 ώρες δεν επαρκούν να πληροφορηθούν τα αίτια της διακοπής ή ένα μήνας για τις ευθύνες της πυρκαγιάς στο Μάτι. Στο μεταξύ όμως η χώρα δυσφημείται και τα θύματα εμπαίζονται από την αβελτηρία των δήθεν αρμοδίων.
** Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια