Κανένα κόμμα σήμερα στην Ελλάδα δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα της τάξης που εκπροσωπεί
Η εύρυθμη λειτουργία του κράτους προσδιορίζεται από την ποιότητα θεσμών και δομών, όπως αυτή της Δικαιοσύνης, της εσωτερικής και της εξωτερικής ασφάλειας, της ελευθερίας του λόγου, της δημόσιας υγείας, της Παιδείας, του πολιτισμού, της εργασιακής νομοθεσίας και της ηθικής του πολιτικού συστήματος.
Η κατάσταση της κοινωνικής ευσταθούς ισορροπίας βρίσκεται στο σημείο όπου η κοινή συνισταμένη των αντικρουόμενων συμφερόντων των κοινωνικών συνιστωσών μηδενίζεται.
Η μετατόπιση του σημείου ισορροπίας οφείλεται σε πολιτική δυσλειτουργία και συνήθως οδηγεί σε βίαιες κοινωνικές αναταραχές και επαναστάσεις.
Επειδή, υπό κανονικές πολιτικές συνθήκες, τα κόμματα εκπροσωπούν τα συμφέροντα των κοινωνικών τάξεων από τις οποίες εκλέγονται, καθώς και το συλλογικό εθνικό συμφέρον, το πολιτικό σύστημα οφείλει να εφαρμόζει τις πολιτικές που θα εξασφαλίζουν την ευστάθεια του σημείου ισορροπίας μέσω της άμβλυνσης των κοινωνικών αντιθέσεων, παράλληλα με την προώθηση των εθνικών συμφερόντων στο εσωτερικό και το εξωτερικό της χώρας.
Τα γεγονότα, όμως, και οι πολιτικές πρακτικές στη μνημονική Ελλάδα απέδειξαν ότι το πολιτικό σύστημα δεν αποτελεί τίποτε περισσότερο από μια ενδιάμεση γραφειοκρατική τάξη μεταξύ του ελληνικού λαού και των άλλων κρατών, με αποστολή αφενός να μεταφέρει τον ιδιωτικό και τον δημόσιο πλούτο της χώρας στους ξένους, κυρίως στους Γερμανούς, και αφετέρου να εκπροσωπήσει τα ξένα συμφέροντα στη χώρα αντί ενός πολύ καλού μισθού. Ενώ η πολιτική συμπεριφορά των ΑΝ.ΕΛ. είναι ανάξια να σχολιασθεί, η Ν.Δ., που υποτίθεται ότι εκπροσωπούσε τα συμφέροντα των αστών, οδήγησε τη μεσαία τάξη στον τάφο μέσω της αύξησης της φορολογίας και της επιβολής του ΕΝΦΙΑ.
Επίσης, την ίδια στιγμή που οι «μακεδονομάχοι» της διεκήρυσσαν ότι είναι οι υπερασπιστές της ακεραιότητας του έθνους και της πατρίδος, θεσμοθετούσαν την εισβολή των αλλοεθνών στην Ελλάδα με την επιβολή του αντιρατσιστικού νόμου 4285/2014, προσθέτοντας ουσιαστικά ακόμα έναν ρατσιστικό νόμο στο ανθελληνικό οπλοστάσιο του πολιτικού συστήματος.
Αντιστοίχως, η κυβέρνηση-ΜΚΟ που αυτή τη στιγμή βρίσκεται στην εξουσία έφερε τροπολογία στη Βουλή που αφορούσε αύξηση μισθού των διοικητών των κρατικών οργανισμών, δηλαδή των χρυσοκάνθαρων προϊόντων του κομματικού σωλήνα της τη χρονική περίοδο των «μπάνιων του λαού», λίγο πριν από το ολοκαύτωμα στο Μάτι, για να περάσει απαρατήρητη.
Η τροπολογία ήταν μέρος αντίστοιχων πρακτικών του παρελθόντος, όπως αυτή που αφορούσε τη χορήγηση επιδόματος ενοικίου χιλιάδων ευρώ σε ευκατάστατους -μη πολιτικούς- υπουργούς. Η σημερινή κυβέρνηση-ΜΚΟ αμέσως μόλις κατέλαβε την εξουσία, από αυτόκλητος υπερασπιστής της εργατικής τάξης, μεταλλάχτηκε σε φονιά της, απαξιώνοντάς την, αφενός με την επιβολή των ελεύθερων ατομικών διαπραγματεύσεων μεταξύ εργοδότη και εργαζομένου και αφετέρου διαλύοντας την ουσία, το δικαίωμα και την ιερότητα της εργασίας, μέσω της μαζικής εισαγωγής μουσουλμάνων εποίκων που εξαΰλωσαν τα μεροκάματα.
Σε εργοστάσιο συσκευασίας τροφίμων στην Πελοπόννησο, η αμοιβή των Ελλήνων και των αλλοεθνών εργατών για οκτάωρη εργασία σε τσίγκινες κτιριακές εγκαταστάσεις, σε θερμοκρασίες άνω των 40 βαθμών, είναι 24,5 ευρώ, ενώ δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου για δωδεκάωρη εργασία δεν χορηγούνται οι επιπλέον υπερωριακές αμοιβές.
Θα μπορούσε, άραγε, η κομματική τάξη των πρώην αργόσχολων καφενόβιων κομματικών κηφήνων και των πάμπλουτων αυτόκλητων υπερασπιστών της εργατικής τάξης να επιβιώσει με μισθό τρία ευρώ την ώρα στις μεσαιωνικές συνθήκες εργασίας που επέβαλε; Συνεπώς, κανένα πολιτικό κόμμα σήμερα στην Ελλάδα δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα της τάξης που εκπροσωπεί.
Ουσιαστικά, η φτωχοποίηση και η γενική αποτυχία της χώρας οφείλονται στην υποκρισία, στο χαμηλό ηθικό πολιτικό υπόβαθρο, στην ιδεολογική ανακολουθία και στον ανθελληνισμό του πολιτικού συστήματος, που αδιαφορεί για την τύχη της χώρας και των πολιτών της, την ίδια στιγμή που αγωνίζεται με ιεραποστολικό ζήλο για το προσωπικό συμφέρον των κομματικών τερμιτών, των ξένων και των αλλοεθνών επηλύδων, συμπαρασύροντας έτσι ολόκληρη τη χώρα στην ωφελιμιστική ηθική που επέβαλε, με αποτέλεσμα την καθολική διάλυση δομών και θεσμών.
* Διδάκτωρ Φυσικής του πανεπιστημίου του Manchester, UK, δ/ντής Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών
** Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια