Γράφει ο Απόστολος Διαμαντής,
Συγγραφέας
Ο αρμόδιος εκπρόσωπος της ΔΗΣΥ, ο κ. Παπαθεοδώρου, είπε στη Βουλή για την τροπολογία Κοντονή: «Η ΔΗΣΥ έχει αποδείξει ότι υπερασπίζεται το ευρωπαϊκό νομικό κεκτημένο και τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Σέβεται τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που έχουν συμβάλει στην εμπέδωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Υπό αυτή την έννοια συμφωνούμε στην εφαρμογή της οριστικής απόφασης του ΕΔΑΔ».
Με λίγα λόγια, η κεντροαριστερή αντιπολίτευση προτρέπει τον Κοντονή και την κυβέρνηση να ξαναφέρουν την τροπολογία που απέσυραν, ώστε να δοθεί ευκαιρία στη ΔΗΣΥ να την ψηφίσει, μαζί με τον Συριζα και να φύγουν οι ΑΝΕΛ από τη μέση! Δηλαδή, ενώ η κυβέρνηση επέδειξε, τέλος πάντων, μια διστακτικότητα να περάσει την τροπολογία, με την οποία η Τουρκική Ένωση Ξάνθης θα διεκδικήσει εκ νέου τη νομιμοποίησή της, η κεντροαριστερή αντιπολίτευση πιέζει τον Συριζα να βοηθήσει την Τουρκική Ένωση Ξάνθης να νομιμοποιηθεί, εφόσον απαιτεί την εφαρμογή της οριστικής απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.
Αυτό σημαίνει αντιπολίτευση. Θετική. Σε βοηθάει να βλέπεις τα λάθη σου και να γίνεσαι καλύτερος. Και ταυτοχρόνως βοηθάει και την Τουρκία να δημιουργήσει και επισήμως τουρκική μειονότητα στην Ελλάδα, να αμφισβητήσει εμπράκτως τη Συνθήκη της Λωζάννης, ντε φάκτο δηλαδή να την καταργήσει και φυσικά να ανοίξει το δρόμο και για τον πολιτικό έλεγχο της Θράκης, με τελικό απώτερο στόχο φυσικά και την εδαφική απαίτηση.
Φυσικά. Εφόσον αυτό αποφάσισε το ευρωπαϊκό δικαστήριο τί να κάνουμε; Δεν πρέπει να δημιουργήσουμε τουρκική μειονότητα και να την νομιμοποιήσουμε; Αυτό λέει μέσες άκρες ο κ. Παπαθεοδώρου.
Παρόλα αυτά ας μας επιτραπεί να πούμε και τούτο: οι αποφάσεις του ευρωπαϊκού δικαστηρίου ανθρωπίνων δικαιωμάτων μπορεί να είναι σεβαστές, εφόσον πρόκειται για υπεράσπιση ατομικού δικαιώματος έναντι του κράτους. Εδώ όμως δεν πρόκειται για κάτι τέτοιο, πρόκειται για την απαίτηση μιας μερίδας θρησκευτικής μειονότητας να χαρακτηριστεί εθνική. Δεν πρόκειται δηλαδή για την υπεράσπιση ενός ατομικού δικαιώματος, αλλά για την αμφισβήτηση διεθνών συνθηκών που υπονομεύει εθνικά συμφέροντα, εθνικό χώρο. Είναι δηλαδή σαν να επιτρέψει η γαλλική δικαιοσύνη να δημιουργηθεί στην Αλσατία Γερμανική Ένωση Αλσατίας!
Στην περίπτωση αυτή όμως το κράτος – το κάθε κράτος- και η δικαιοσύνη του οφείλουν να προστατευθούν. Ακόμη και αν το ευρωπαϊκό δικαστήριο κρίνει διαφορετικά, υπερισχύουν σε κάθε περίπτωση και έναντι οιουδήποτε οι αποφάσεις των δικαστηρίων της χώρας- και μάλιστα του Ανωτάτου Δικαστηρίου, οι αποφάσεις του οποίου είναι οριστικές και αμετάκλητες- και φυσικά οι αποφάσεις της κυβέρνησης ενός κράτους. Η βούληση του κράτους είναι παντού και πάντα υπέρτερη. Και η εσωτερική έννομη τάξη του απαραβίαστη.
Πλην όμως ο κ. Παπαθεοδώρου θεωρεί υπέρτερο το ευρωπαϊκό δικαστήριο. Δικαίωμά του βεβαίως. Και λογικό θα πει κανείς. Εφόσον ήδη η νομοθετική εξουσία μας λειτουργεί κατ΄εντολήν και το ίδιο σχεδόν όλες οι κυβερνήσεις μας μετά την πτώχευση, εφόσον δηλαδή νομοθετική και εκτελεστική εξουσία λειτουργούν κατ' εντολήν, γιατί η δικαστική εξουσία στην Ελλάδα να είναι εξαίρεση και να λειτουργεί αυτόνομα.
Τί τον θέλουμε τον Άρειο Πάγο, εφόσον έχουμε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο; Σωστά. Μόνο που στην περίπτωση αυτή θα έπρεπε να καταργηθούν και οι ίδιες οι εκλογές, που πλέον θα καθίστανται διακοσμητικές. Τί χρειάζεται το κοινοβούλιο, εφόσον τίποτα δεν αποφασίζεται εντός Ελλάδος; Τί χρειάζεται δηλαδή και ο κ. Παπαθεοδώρου ακόμα, εφόσον έχουμε τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου να μας διοικεί;
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
Συγγραφέας
Ο αρμόδιος εκπρόσωπος της ΔΗΣΥ, ο κ. Παπαθεοδώρου, είπε στη Βουλή για την τροπολογία Κοντονή: «Η ΔΗΣΥ έχει αποδείξει ότι υπερασπίζεται το ευρωπαϊκό νομικό κεκτημένο και τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Σέβεται τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που έχουν συμβάλει στην εμπέδωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Υπό αυτή την έννοια συμφωνούμε στην εφαρμογή της οριστικής απόφασης του ΕΔΑΔ».
Με λίγα λόγια, η κεντροαριστερή αντιπολίτευση προτρέπει τον Κοντονή και την κυβέρνηση να ξαναφέρουν την τροπολογία που απέσυραν, ώστε να δοθεί ευκαιρία στη ΔΗΣΥ να την ψηφίσει, μαζί με τον Συριζα και να φύγουν οι ΑΝΕΛ από τη μέση! Δηλαδή, ενώ η κυβέρνηση επέδειξε, τέλος πάντων, μια διστακτικότητα να περάσει την τροπολογία, με την οποία η Τουρκική Ένωση Ξάνθης θα διεκδικήσει εκ νέου τη νομιμοποίησή της, η κεντροαριστερή αντιπολίτευση πιέζει τον Συριζα να βοηθήσει την Τουρκική Ένωση Ξάνθης να νομιμοποιηθεί, εφόσον απαιτεί την εφαρμογή της οριστικής απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.
Αυτό σημαίνει αντιπολίτευση. Θετική. Σε βοηθάει να βλέπεις τα λάθη σου και να γίνεσαι καλύτερος. Και ταυτοχρόνως βοηθάει και την Τουρκία να δημιουργήσει και επισήμως τουρκική μειονότητα στην Ελλάδα, να αμφισβητήσει εμπράκτως τη Συνθήκη της Λωζάννης, ντε φάκτο δηλαδή να την καταργήσει και φυσικά να ανοίξει το δρόμο και για τον πολιτικό έλεγχο της Θράκης, με τελικό απώτερο στόχο φυσικά και την εδαφική απαίτηση.
Φυσικά. Εφόσον αυτό αποφάσισε το ευρωπαϊκό δικαστήριο τί να κάνουμε; Δεν πρέπει να δημιουργήσουμε τουρκική μειονότητα και να την νομιμοποιήσουμε; Αυτό λέει μέσες άκρες ο κ. Παπαθεοδώρου.
Παρόλα αυτά ας μας επιτραπεί να πούμε και τούτο: οι αποφάσεις του ευρωπαϊκού δικαστηρίου ανθρωπίνων δικαιωμάτων μπορεί να είναι σεβαστές, εφόσον πρόκειται για υπεράσπιση ατομικού δικαιώματος έναντι του κράτους. Εδώ όμως δεν πρόκειται για κάτι τέτοιο, πρόκειται για την απαίτηση μιας μερίδας θρησκευτικής μειονότητας να χαρακτηριστεί εθνική. Δεν πρόκειται δηλαδή για την υπεράσπιση ενός ατομικού δικαιώματος, αλλά για την αμφισβήτηση διεθνών συνθηκών που υπονομεύει εθνικά συμφέροντα, εθνικό χώρο. Είναι δηλαδή σαν να επιτρέψει η γαλλική δικαιοσύνη να δημιουργηθεί στην Αλσατία Γερμανική Ένωση Αλσατίας!
Στην περίπτωση αυτή όμως το κράτος – το κάθε κράτος- και η δικαιοσύνη του οφείλουν να προστατευθούν. Ακόμη και αν το ευρωπαϊκό δικαστήριο κρίνει διαφορετικά, υπερισχύουν σε κάθε περίπτωση και έναντι οιουδήποτε οι αποφάσεις των δικαστηρίων της χώρας- και μάλιστα του Ανωτάτου Δικαστηρίου, οι αποφάσεις του οποίου είναι οριστικές και αμετάκλητες- και φυσικά οι αποφάσεις της κυβέρνησης ενός κράτους. Η βούληση του κράτους είναι παντού και πάντα υπέρτερη. Και η εσωτερική έννομη τάξη του απαραβίαστη.
Πλην όμως ο κ. Παπαθεοδώρου θεωρεί υπέρτερο το ευρωπαϊκό δικαστήριο. Δικαίωμά του βεβαίως. Και λογικό θα πει κανείς. Εφόσον ήδη η νομοθετική εξουσία μας λειτουργεί κατ΄εντολήν και το ίδιο σχεδόν όλες οι κυβερνήσεις μας μετά την πτώχευση, εφόσον δηλαδή νομοθετική και εκτελεστική εξουσία λειτουργούν κατ' εντολήν, γιατί η δικαστική εξουσία στην Ελλάδα να είναι εξαίρεση και να λειτουργεί αυτόνομα.
Τί τον θέλουμε τον Άρειο Πάγο, εφόσον έχουμε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο; Σωστά. Μόνο που στην περίπτωση αυτή θα έπρεπε να καταργηθούν και οι ίδιες οι εκλογές, που πλέον θα καθίστανται διακοσμητικές. Τί χρειάζεται το κοινοβούλιο, εφόσον τίποτα δεν αποφασίζεται εντός Ελλάδος; Τί χρειάζεται δηλαδή και ο κ. Παπαθεοδώρου ακόμα, εφόσον έχουμε τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου να μας διοικεί;
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια