Ένα νανοϋλικό με βάση το αλουμίνιο, το οποίο παράγει υψηλές ποσότητες ενέργειας όταν έρχεται σε επαφή με το νερό ή με υγρά που περιέχουν νερό ανακάλυψαν επιστήμονες του αμερικανικού στρατού.
Κατά τη διάρκεια πειραμάτων στο US Army Research Laboratory, μια ομάδα ερευνητών παρατήρησε μια αλυσιδωτή αντίδραση όταν πρόσθεσε νερό σε μια νανο-γαλβανική σκόνη με βάσει το αλουμίνιο. Περαιτέρω έρευνες έδειξαν πως το νερό – δύο μόρια υδρογόνου και ένα οξυγόνου- διασπάται όταν έρχεται σε επαφή με αυτό το νανοϊλικό. «Το υδρογόνο που προκύπτει μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως καύσιμο σε μια κυψέλη καυσίμου» λέει ο Σκοτ Γκρένταλ, μηχανικός υλικών και επικεφαλής της ομάδας. «Αυτό που ανακαλύψαμε είναι ένας μηχανισμός για ταχύτατη υδρόλυση του νερού».
Ήταν γνωστό εδώ και πολύ καιρό πως μπορεί να παραχθεί υδρογόνο μέσω της πρόσθεσης ενός καταλύτη στο αλουμίνιο, ωστόσο αυτές οι μέθοδοι χρειάζονται χρόνο, αυξάνουν τη θερμοκρασία κ.α. «Στην περίπτωσή μας δεν χρειάζεται καταλύτης» λέει ο Dr. Ανίτ Γκίρι, φυσικός του Weapons and Materials Research Directorate του εργαστηρίου. «Επίσης, είναι πολύ γρήγορο. Για παράδειγμα, υπολογίσαμε πως ένα κιλό σκόνης αλουμινίου μπορεί να παράγει 220 kilowatts ενέργειας σε μόλις τρία λεπτά». Η ενέργεια αυτή αυξάνεται ακόμα περισσότερο εάν ληφθεί υπόψιν η θερμική ενέργεια που παράγεται από την εξωθερμική αντίδραση, όπως συμπληρώνει.
«Υπάρχει πολλή ενέργεια για τη λειτουργία οποιοδήποτε ηλεκτρικού εξοπλισμού. Αυτοί οι ρυθμοί είναι οι ταχύτεροι που γνωρίζουμε χωρίς τη χρήση καταλυτών όπως κάποιο οξύ, βάση ή αυξημένες θερμοκρασίες».
Η ομάδα πραγματοποίησε επίδειξη με ένα μικρό τηλεκατευθυνόμενο τανκ, που έπαιρνε ενέργεια από τη συγκεκριμένη αντίδραση, μεταξύ νερού και αυτής της σκόνης. Στιγμές μετά την ανάμειξη της σκόνης με μια μικρή ποσότητα νερού, η αντίδραση που ακολούθησε είχε αποτέλεσμα την παραγωγή ικανής ποσότητας υδρογόνου, που χρησιμοποιήθηκε για την κίνηση του οχήματος στο εργαστήριο. «Απλά παίρνουμε το υλικό μας, το βάζουμε στο νερό και το νερό διασπάται σε υδρογόνο και οξυγόνο» λέει ο Γκρένταλ- που τονίζει ότι πρόκειται για μια εξαιρετικά σημαντική ανακάλυψη, από άποψης δυνατοτήτων αξιοποίησης- ειδικά δεδομένου του ότι η συγκεκριμένη σκόνη μπορεί να παραχθεί μέσω 3D εκτύπωσης.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
Κατά τη διάρκεια πειραμάτων στο US Army Research Laboratory, μια ομάδα ερευνητών παρατήρησε μια αλυσιδωτή αντίδραση όταν πρόσθεσε νερό σε μια νανο-γαλβανική σκόνη με βάσει το αλουμίνιο. Περαιτέρω έρευνες έδειξαν πως το νερό – δύο μόρια υδρογόνου και ένα οξυγόνου- διασπάται όταν έρχεται σε επαφή με αυτό το νανοϊλικό. «Το υδρογόνο που προκύπτει μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως καύσιμο σε μια κυψέλη καυσίμου» λέει ο Σκοτ Γκρένταλ, μηχανικός υλικών και επικεφαλής της ομάδας. «Αυτό που ανακαλύψαμε είναι ένας μηχανισμός για ταχύτατη υδρόλυση του νερού».
Ήταν γνωστό εδώ και πολύ καιρό πως μπορεί να παραχθεί υδρογόνο μέσω της πρόσθεσης ενός καταλύτη στο αλουμίνιο, ωστόσο αυτές οι μέθοδοι χρειάζονται χρόνο, αυξάνουν τη θερμοκρασία κ.α. «Στην περίπτωσή μας δεν χρειάζεται καταλύτης» λέει ο Dr. Ανίτ Γκίρι, φυσικός του Weapons and Materials Research Directorate του εργαστηρίου. «Επίσης, είναι πολύ γρήγορο. Για παράδειγμα, υπολογίσαμε πως ένα κιλό σκόνης αλουμινίου μπορεί να παράγει 220 kilowatts ενέργειας σε μόλις τρία λεπτά». Η ενέργεια αυτή αυξάνεται ακόμα περισσότερο εάν ληφθεί υπόψιν η θερμική ενέργεια που παράγεται από την εξωθερμική αντίδραση, όπως συμπληρώνει.
«Υπάρχει πολλή ενέργεια για τη λειτουργία οποιοδήποτε ηλεκτρικού εξοπλισμού. Αυτοί οι ρυθμοί είναι οι ταχύτεροι που γνωρίζουμε χωρίς τη χρήση καταλυτών όπως κάποιο οξύ, βάση ή αυξημένες θερμοκρασίες».
Η ομάδα πραγματοποίησε επίδειξη με ένα μικρό τηλεκατευθυνόμενο τανκ, που έπαιρνε ενέργεια από τη συγκεκριμένη αντίδραση, μεταξύ νερού και αυτής της σκόνης. Στιγμές μετά την ανάμειξη της σκόνης με μια μικρή ποσότητα νερού, η αντίδραση που ακολούθησε είχε αποτέλεσμα την παραγωγή ικανής ποσότητας υδρογόνου, που χρησιμοποιήθηκε για την κίνηση του οχήματος στο εργαστήριο. «Απλά παίρνουμε το υλικό μας, το βάζουμε στο νερό και το νερό διασπάται σε υδρογόνο και οξυγόνο» λέει ο Γκρένταλ- που τονίζει ότι πρόκειται για μια εξαιρετικά σημαντική ανακάλυψη, από άποψης δυνατοτήτων αξιοποίησης- ειδικά δεδομένου του ότι η συγκεκριμένη σκόνη μπορεί να παραχθεί μέσω 3D εκτύπωσης.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια