Οία η μορφή, τοιάδε και η ψυχή

Το «κοίτα ποιος μιλάει» έχει ονοματεπώνυμο: Θεόδωρος Πάγκαλος. Ο πασόκος των Ιμίων και του Οτσαλάν



Γράφει ο Παναγιώτης Λιάκος

Ενα πρόβλημα με την αντιμετώπιση των ύβρεων που αποβάλλει κρουνηδόν από το απύλωτο στόμα του ο Θεόδωρος Πάγκαλος είναι ότι φαντάζει πρακτικά αδύνατον να τον ισοφαρίσεις σε εκπομπές ρύπων ασχήμιας.
Οσο κι αν προσπαθήσεις. Ο,τι κι αν πεις ή γράψεις ή σκεφθείς δεν μπορεί να έχει τον ίδιο αντίκτυπο με τα δικά του λεχθέντα και -κυρίως- πεπραγμένα.

Επειδή η συμπεριφορά του δεν φέρνει και τόσο σε Ευρώπη (ακόμα και στα πολύ... κάτω της) και το σουλούπι του, φευ, κυριαρχεί ως κριτήριο στον σχηματισμό της πρώτης εντύπωσης, ο Πάγκαλος δείχνει να ταιριάζει σε φόντα και περιβάλλοντα στέπας, τούνδρας, τροπικού δάσους γεμάτου κουνούπια, βόες, αρπακτικά και δυσώδη έλη. Εκεί αλλά και στους πέριξ πολιτισμούς οι θεωρίες για τη μετενσάρκωση δίνουν και παίρνουν.

Με βάση τα ανωτέρω ο Πάγκαλος όχι μόνο έχει εξαντλήσει τα αποθέματα δυσωνυμίας και κάκιστης έξωθεν μαρτυρίας που αναλογούν σε έναν πολιτικό βίο, αλλά έχει... δανειστεί και «μονάδες» από δεκάδες επόμενες ζωές.

Από την άλλη, μπορεί και να υπάρχει ελληνική χροιά στα κίνητρα του Παγκάλου. Ισως ο ίδιος ο «μεγάλος τραγουδιστής» της υπόθεσης Οτσαλάν να έχει διαβάσει Πλάτωνα («Πολιτεία» 615c - 616b) και να έχει ζηλέψει τη μεταθανάτια κατάληξη του Αριδαίου και να επιδιώκει με όσα λέει εν ζωή να κατορθώσει να τύχει ανάλογης μεταχείρισης με αυτήν που είχε μετά θάνατον ο τύραννος της πόλης που βρισκόταν στην Παμφυλία.

Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει τι έχει κατά νου ο Πάγκαλος που συνέδεσε οριστικά και αμετάκλητα το όνομά του με το όνειδος των Ιμίων και την υπόθεση Οτσαλάν. Αυτά θα αφήσει πίσω του, καθώς και ένα βαθύ και ανυπόκριτο αίσθημα αναγούλας, απέχθειας και οίκτου, το οποίο καταλείπουν σαν πολιτική κληρονομιά προσωπικότητες τέτοιου βεληνεκούς.
Και κάτι άλλο: Οι Ελληνες, όταν βλέπουν τις ένδοξες Ενοπλες Δυνάμεις μας να παρελαύνουν, νιώθουν υπερήφανοι για τα στρατευμένα νιάτα, τον εαυτό τους και την πατρίδα. Οταν βλέπουν τον Πάγκαλο... ας μην πούμε καλύτερα ποια είναι η πρώτη σκέψη.


* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.


Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια