Όταν έχεις λάβει παρασκηνιακά θετικές διαβεβαιώσεις και τις φέρνεις στο φως της δημοσιότητας, τότε κατάφερες να βγάλεις τα μάτια σου μόνος σου.
Παλαιότερα η «δημοκρατία» είχε αναρωτηθεί για τον Γιώργο Παπανδρέου αν ήταν «προδότης ή βλαξ», δεδομένων των εγκληματικών επιλογών του που έσπρωξαν την Ελλάδα στην αγκαλιά του ΔΝΤ.
Για τον κ. Τσίπρα το δίλημμα που προκύπτει είναι «αφελής ή καταστροφικά άπειρος;». Ενώ η χώρα παλεύει να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις προκειμένου να φανεί στο βάθος του τούνελ κάποιο φως, ο ίδιος ο κ. Τσίπρας με προχειρότητα και ανεπίτρεπτη ευκολοπιστία όχι απλώς αποκάλυψε πως συνομιλεί μυστικά με την καγκελάριο Μέρκελ, αλλά μετέφερε επί λέξει τους διαλόγους μαζί της. Το φάουλ του πρωθυπουργού ήταν ακόμα μεγαλύτερο επειδή τα συγκεκριμένα λόγια της Γερμανίδας καγκελαρίου (αν βέβαια όντως ειπώθηκαν) έθιξαν με ξεκάθαρο τρόπο τον εμμονικό Σόιμπλε.
Όταν ο κ. Τσίπρας έκανε την περιβόητη δήλωση «είμαι πιο κοντά από πότε στο να φορέσω γραβάτα», υπονοώντας ότι η λύση για το χρέος είναι προ των πυλών, κατάφερε να στρέψει τα φώτα της δημοσιότητας μακριά από τις κόντρες της Βουλής, όπου λίγες ώρες μετά ψηφίστηκε το βαρύ πακέτο με τα μέτρα του 2019-2020. Μπορεί να πέτυχε εκείνη τη στιγμή τον στόχο του, όμως οι συνέπειες της συγκεκριμένης δήλωσης ακόμα τον κυνηγούν.
Κυρίως επειδή συμπλήρωσε ότι, όπως του είπε η Μέρκελ, «εκείνη αποφασίζει και όχι ο Σόιμπλε». Τι ήταν να το πει... Από την επόμενη κιόλας ημέρα άρχισαν τα αντίποινα του Γερμανού υπ. Οικονομικών, που μπλόκαρε κάθε πρόοδο στο θέμα του χρέους και απαίτησε Μνημόνιο με θηριώδη πλεονάσματα έως το 2060.
Τελικώς τα μέτρα ψηφίστηκαν, ο κ. Τσίπρας εκτέθηκε βαρύτατα με τις ασυναρτησίες περί γραβάτας και κυρίως ο βασικός αντίπαλος, ο Σόιμπλε, εξοργίστηκε ακόμα περισσότερο, αντί να «ηρεμήσει» με την ψήφιση του σκληρού πακέτου. Τρεις «σφαλιάρες» δηλαδή από μία και μόνο βιαστική δήλωση!
Αν όντως ο κ. Τσίπρας συζητά και καταλήγει σε συμφωνίες κατ’ ιδίαν με την κυρία Μέρκελ, καλύτερα να μην εμπιστεύεται τόσο εύκολα τους Γερμανούς και κυρίως να είναι πολύ πιο φειδωλός στις δημόσιες αναφορές του.
Εκτός όλων των άλλων, μόνο κακό μπορεί να του κάνει η ταύτιση με την άτεγκτη καγκελάριο, την οποία στο παρελθόν έστελνε «έξω από εδώ» λέγοντάς της «go back». Είμαι βέβαιος ότι οι ψηφοφόροι του ανατριχιάζουν κάθε φορά που τον ακούν να υποστηρίζει ότι είναι «υπεύθυνη πολιτικός και πετυχημένη για τον λαό της».
Δεν ξέρω από πού πηγάζει η εμπιστοσύνη του κ. Τσίπρα για την καγκελάριο. Ως τώρα δεν υπήρξε ούτε ένα θετικό σημάδι από την πλευρά των Γερμανών πως έχει αλλάξει η τιμωρητική λογική τους για την Ελλάδα.
Ίσα ίσα που μάλλον έχουν σκληρύνει τη στάση τους, παρότι επέβαλαν μια σειρά από περικοπές που επιθυμούσαν. Και κυρίως πέτυχαν (επί ημερών ΣΥΡΙΖΑ) την απόλυτη ομηρία της χώρας για 99 χρόνια και το ξεπούλημα κάθε περιουσιακού στοιχείου αξίας μέσω του Κατοχικού Ταμείου.
Δεν είναι όμως μόνο ο κ. Τσίπρας σε σύγχυση απ’ ό,τι φαίνεται, αλλά και οι βουλευτές της συγκυβέρνησης. Ο Κ. Ζουράρις, για να δικαιολογήσει την ψήφο του στα μέτρα, είπε «μέχρι να εφαρμοστούν ποιος ζει, ποιος πεθαίνει», ο Π. Κουρουμπλής δήλωσε πως θέλει να ζητήσει συγγνώμη από αυτούς που αποκαλούσε «Γερμανοτσολιάδες» (λες και δεν... υπήρξαν ή δεν υπάρχουν ακόμα) και ο Π. Σκουρλέτης ομολόγησε ότι «ζούμε σε συνθήκες ήττας» σαν να έχει κάποιος άλλος την ευθύνη γι’ αυτή την κατάσταση. Ένα κυβερνητικό σύστημα σε γενική αφασία ενώ και η αξιωματική αντιπολίτευση κάνει ό,τι μπορεί για να χάσει, παρότι παίζει μόνη της! Πώς λοιπόν να μην τρίβει τα χέρια του από ικανοποίηση ο Σόιμπλε;
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια