Μετά τις πρόσφατες συζητήσεις του Τσακαλώτου στην Ουάσιγκτον εξάγονται τα εξής συμπεράσματα: Αν δεν αποφασιστούν τα μέτρα για το χρέος μέχρι το καλοκαίρι χάνουμε την ποσοτική χαλάρωση, δεν έρχονται επενδύσεις και ενεργοποιείται ο «κόφτης».
Αυτό είναι βεβαίως το πιο εφιαλτικό σενάριο και μάλλον το επικρατέστερο αφού ο μοναδικός μας σύμμαχος στην απομείωση του χρέους ήταν το ΔΝΤ και τώρα το Ταμείο αποσύρεται - όπως έγραψε και το Reuters - από το ελληνικό πρόγραμμα. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι χάνουμε και χρήματα από την πλευρά του ΔΝΤ και παράλληλα μένουμε μόνοι μας απέναντι στον σκληρό κι ανένδοτο Βολφγκανγκ Σόιμπλε.
Aν και το ΔΝΤ διαψεύδει το δημοσίευμα του Reuters (Διαβάστε εδώ), η κατάσταση είναι ιδιαιτέρως ανησυχητική και ο κ. Τσακαλώτος τρέχει τώρα να υπογράψει άρον άρον τα προαπαιτούμενα για να κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση χωρίς να έχει ρυθμιστεί το θέμα του χρέους.
Στη συμφωνία στο Eurogroup του Μαΐου του 2016, το Βερολίνο «τύλιξε σε μια κόλλα χαρτί» κυβέρνηση και ΔΝΤ, για να μην ενδώσει ποτέ σε μια συμφωνία για το ελληνικό χρέος.
Παράλληλα, το ΔΝΤ δεν θέλει να συμμετάσχει στο πρόγραμμα αφού ξέρει πολύ καλά ότι κάτω από αυτό το υφεσιακό σπιράλ δεν πρόκειται ποτέ να έρθουν επενδύσεις στην Ελλάδα.
Στο εσωτερικό της χώρας ο ΣΥΡΙΖΑ, μη έχοντας αντιληφθεί τι ακριβώς συμβαίνει, πανηγυρίζει ότι «έδιωξε το ΔΝΤ».
Οι εγκέφαλοι του υπουργείου Οικονομικών ποντάρουν στο ενδεχόμενο ότι ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε θα «απομονωθεί» και εκτιμούν πως η «μπίλια» στα παζάρια για μικρότερα πρωτογενή πλεονάσματα μετά το 2018 θα «κάτσει» κάπου στο 2%-2,5% του ΑΕΠ, δηλαδή κάτω από 3,5% που έχει υπογράψει η Ελλάδα και 1,5% που βλέπει εφικτό το ΔΝΤ.
Είναι προφανές ότι τόσο ο κ.Τσίπρας, όσο και ο κ. Τσακαλώτος είναι εκτός πραγματικότητας αφού εδώ και 6 χρόνια ο μόνος που δεν έχει απομονωθεί, αλλά αντίθετα κερδίζει όλες τις παρτίδες, είναι ο Σόιμπλε.
Σύμφωνα με τον αξιωματούχο του υπουργείου Οικονομικών, η γενική αίσθηση που αποκόμισε το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης από τις επαφές του στην Ουάσιγκτον είναι ότι πλέον υπάρχουν πιο πολλοί «παίκτες» που θέλουν τη γρήγορη ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης και λύση στο ελληνικό χρέος, από αυτούς που την αποφεύγουν.
Η κυβέρνηση έχει ζητήσει από το καλοκαίρι, πέρυσι, την επιστροφή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα και οι επιλογές της, όπως ανέφερε ο ίδιος αξιωματούχος, είναι κατά σειρά προτίμησης:
Να μετάσχει το ΔΝΤ στο πρόγραμμα
Να μην μετάσχει το ΔΝΤ
Να μην υπάρξει απόφαση για το χρέος, και αυτό είναι το χειρότερο.
Όπως ανέφερε ο ίδιος, θα υπάρξει μεγάλο πρόβλημα, εάν δεν οριοθετηθούν τα μέτρα για το μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο τμήμα του χρέους τον Δεκέμβριο και μετατεθούν για το ερχόμενο καλοκαίρι. Στην περίπτωση αυτή, δημιουργείται αβεβαιότητα και θα πληγούν οι επενδύσεις, ενώ δεν θα συμπεριληφθεί η Ελλάδα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (QE) της ΕΚΤ.
Το κακό σενάριο είναι ότι ο κ. Τσίπρας φούσκωσε επικοινωνιακά για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης την ιστορία με τη διαγραφή του χρέους και τώρα είναι αναγκασμένος να εξηγήσει στον ελληνικό λαό γιατί δεν θα γίνουν όλα όσα υποσχέθηκε. Έβαλε δηλαδή τον πήχη πολύ ψηλά και τώρα περνάει απο κάτω.
Δυστυχώς, για τη χώρα κι όχι για τον Τσίπρα, η επικοινωνιακή διαχείρηση ενός τόσου σοβαρού θέματος είναι βέβαιον ότι θα προκαλέσει ισχυρές κοινωνικές αντιδράσεις.
Η λεηλασία της ιδιωτικής περιουσίας των Ελλήνων, οι πλειστηριασμοί ακινήτων και το ναυάγιο του χρέους θα πυροδοτήσουν ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις πριν από τα Χριστούγεννα.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια