Ποιοί «κρατάνε» τον Τσίπρα

Γράφει ο Γιώργος Μαλούχος
Χθες στη Βουλή οι αρχηγοί των κομμάτων της συγκυβέρνησης κ.κ. Τσίπρας και Καμένος επανέλαβαν σε υψηλούς τόνους ότι δεν τους «κρατάει» κανένας και εξ αυτού του λόγου όχι μόνον είναι, λένε, διαφορετικοί από τους άλλους, αλλά υφίστανται, υποτίθεται, και βρώμικο πόλεμο τον οποίο ο πρωθυπουργός έφτασε να χαρακτηρίσει ως… «μηντιακό πραξικόπημα».

Πότε; Την ώρα που έχουν καταπατήσει το Σύνταγμα και έχουν περιορίσει την ελευθεροτυπία με τον πιο άγριο τρόπο αρπάζοντας παράνομα συνταγματικά κατοχυρωμένες αρμοδιότητες του ΕΣΡ και επιβάλλοντας αυθαίρετα το κλείσιμο τηλεοπτικών σταθμών μέσα από το τεχνητό πλαφόν των τεσσάρων αδειών.

Παρασυρμένοι από τις κενές ρητορείες, στις οποίες ομολογουμένως καλά τα καταφέρνουν, οι δύο αρχηγοί ξέχασαν κάτι που θα έπρεπε να τους απασχολεί πολύ περισσότερο από όλα αυτά για τα οποία χθες αγόρευσαν: ότι υπάρχουν δύο παράμετροι που όχι απλώς τους «κρατάνε», αλλά νομοτελειακά και σύντομα θα τους οδηγήσουν σε μη αναστρέψιμη κρίση.

Το ένα, είναι οι ξένοι, στους οποίους έχουν δώσει κυριολεκτικά τα πάντα: όλα τα κλειδιά της όποιας οικονομίας είχε απομείνει στην Ελλάδα έφυγαν πια από τα χέρια της οριστικά με το μνημόνιο Τσίπρα – Καμένου, το οποίο εκχώρησε κυριολεκτικά τα πάντα στους δανειστές κατά τρόπο εντελώς αδιανόητο για τους προκατόχους τους.

Μάλιστα, την ώρα που έλεγε αυτά τα χαριτωμένα ο πρωθυπουργός με τα πενηντάρικα που ψάχνει στην τσέπη του, η χώρα έψαχνε κάτι… δις ευρώ που η κυβέρνησή του δεν πήρε από το Eurogroup που έσπασε τη δόση των 2,8 δις – και που να δει κανείς τι θα γίνει στο επόμενο στάδιο, με την αξιολόγηση που μόλις ξεκίνησε.

Το άλλο που ξέχασαν Τσίπρας και Καμένος, εξίσου σημαντικό, είναι ότι τους κρατούν τα ψέματά τους: η απόκλιση προεκλογικών λόγων και μετεκλογικών έργων αυτών των ανθρώπων όχι μόνον δεν έχει προηγούμενο στα ελληνικά πολιτικά χρονικά, αλλά δεν έχει προηγούμενο και στον κοινωνικό της αντίκτυπο, ο οποίος, μέρα με τη μέρα, πολλαπλασιάζεται εκρηκτικά και από τον οποίο δεν πρόκειται να γλυτώσουν με τίποτα.

Κι αυτό, όσο κι αν έχουν εθιστεί στο μέλι της εξουσίας, δεν μπορεί, ακόμα και εκείνοι, έστω σε κάποιες στιγμές διαύγειας, θα το καταλαβαίνουν…


* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.


Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια