Είναι φανερό ότι ο πρωθυπουργός έκανε μεγάλη προσπάθεια να μην πέσει στο λάθος των υποσχέσεων που τελικά ποτέ δεν υλοποιούνται. Εν μέρει το πέτυχε θέτοντας ως στόχο εξόδου από την κρίση το 2019, προετοιμάζοντας τον κόσμο για μια δύσκολη διετία στην οποία δεν μπορεί να περιμένουν πολλά οι Έλληνες, παρά μόνο μικρές «ανάσες».
Όλα εξαρτώνται βεβαίως από τους δανειστές και κυρίως από το αν η διαπραγμάτευση θα εξελιχθεί κανονικά, αν θα προχωρήσουν τα συμφωνηθέντα κι αν ξεκινήσει η διαδικασία ελάφρυνσης του χρέους που μπορεί να δώσει ανάσα στην οικονομία.
Βεβαίως, αρκετοί υπουργοί της κυβέρνησης δεν φείδονται υποσχέσεων καθώς άλλος ανακοίνωσε ότι θα πέσουν στην αγορά άμεσα 10-11 δισ., άλλος ότι τρέχει ταχύτατα το ΕΣΠΑ, ο τρίτος ότι δεν θα υπάρξουν άλλες μειώσεις στα εισοδήματα.
Δεν χρειαζόταν, όμως, ο πρωθυπουργός να επιβεβαιώσει αυτό που βιώνει ο κόσμος. Οκτώ δύσκολα χρόνια που θα γίνουν δέκα, μια χώρα σε διαρκή μνημόνια, σκληρή λιτότητα, επιτροπεία, αδυναμία μεταρρυθμιστικής πνοής, έλλειψη αναπτυξιακής προοπτικής. Όλες οι κυβερνήσεις από το 2009 και μετά, οι οποίες ανέλαβαν να διαχειριστούν την κρίση που «κληρονόμησαν», έκαναν πολλά λάθη επιβαρύνοντας την οικονομική κατάσταση. Οι υπόλοιπες χώρες σε μνημόνιο έχουν εξέλθει από την κρίση γιατί έκαναν τα «αυτονόητα». Η Ελλάδα τα έκανε όλα λάθος, με αποτέλεσμα να ανακοινώνεται ακόμη μία περίοδος «υπομονής».
Ωστόσο, είναι εξαιρετικά δύσκολο να αντέξουν οι πολίτες ακόμη μια σκληρή διετία. Και αυτό θα έχει σίγουρα πολιτικό κόστος, για όλα τα κόμματα. Ο κόσμος απαιτεί λύσεις, δεν δικαιολογεί καθυστερήσεις ή αστοχίες. Οι πολιτικοί εκλέγονται για να βρίσκουν διεξόδους σε μια χώρα που βρίσκεται σε μεγάλη οικονομική και κοινωνική κρίση. Όποιος δεν αντέχει να αποχωρήσει. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια