Το 1853 ο τσάρος Νικόλαος της Ρωσίας χαρακτήριζε την Οθωμανική αυτοκρατορία ως «ασθενή, πολύ ασθενή άνθρωπο» σχολιάζοντας την παρακμή που αυτή βίωνε. Τώρα 163 χρόνια μετά η Τουρκία ακολουθεί τα χνάρια της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Του Μπουράκ Μπεγκντίλ
The Gatestone Institute
Η Τουρκία υπό τον Ερντογάν ταλαντεύεται μεταξύ ενός υβριδίου δημοκρατίας και της απολυταρχίας αλλά μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα το σκοτάδι πυκνώνει. Το ανόητο πραξικόπημα έδωσε στον Ερντογάν αυτό που ήθελε, την πρόφαση να καταδιώξει κάθε Τούρκο που δεν συμφωνούσε μαζί του. Το κυνήγι μαγισσών υπονομεύει τα δημοκρατικά θεμέλια της χώρας.
Αξιοποιώντας το πραξικόπημα η τουρκική κυβέρνηση κήρυξε τη χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης για περίοδο τριών μηνών με ενδεχόμενη επέκτασή της για άλλους τρεις. Ο Ερντογάν προχωρώντας στην κατάσταση έκτακτης ανάγκης ορκίστηκε να καθαρίσει «τον καρκίνο» στο σώμα της Τουρκίας. Επίσης η Τουρκία ήρε την ισχύ της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
Πριν τη 15η Ιουλίου οι πολιτικές ελευθερίες στην Τουρκία ήταν de facto σε μεγάλο βαθμό «παγωμένες». Τώρα είναι και de jure. Στις 27 Ιουλίου αποτάχθηκαν 1.684 αξιωματικοί εκ των οποίων 149 ανώτατοι με την υποψία ότι ανήκουν στο κίνημα Γκιουλέν.
Την ίδια μέρα η κυβέρνηση έκλεισε τρία πρακτορεία ειδήσεων, 16 τηλεοπτικούς σταθμούς, 23 ραδιοφωνικούς σταθμούς, 45 εφημερίδες, 15 περιοδικά και 29 εκδοτικούς οίκους. Δύο ημέρες πριν εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης κατά 42 δημοσιογράφων πάλι με την κατηγορία ότι ανήκουν στην «τρομοκρατική κίνηση του Γκιουλέν».
Με την κατάσταση έκτακτης ανάγκης στην Τουρκία είναι επικίνδυνο ακόμα και ρωτά κανείς αν το πραξικόπημα ήταν ενορχηστρωμένο από τον Ερντογάν ή απλώς επετράπη η εκδήλωσή του για να αποκομίσει αυτός πολιτικά οφέλη.
Οι εισαγγελείς ανακρίνουν ανθρώπους που υποτίθεται πως έγραψαν στα κοινωνικά δίκτυα πως το πραξικόπημα ήταν στην πραγματικότητα μια φάρσα. Ο υπουργός Δικαιοσύνης Μπεκίρ Μποζντάγκ δήλωσε: «Όποιος λέει πως το πραξικόπημα ήταν φτιαχτό είχε προφανώς ρόλο σε αυτό».
Στο μαζικό πογκρόμ που ακολούθησε το πραξικόπημα πάνω από 60.000 δημόσιοι υπάλληλοι, στρατιωτικοί, δικαστικοί, αστυνομικοί, δάσκαλοι και καθηγητές, ακόμα και ακαδημαϊκοί, μεταξύ των οποίων και 1.577 κοσμήτορες πανεπιστημιακών σχολών εκδιώχθηκαν. Πάνω από 10.000 άνθρωποι έχουν συλληφθεί και γίνεται λόγος για βασανιστήρια.
Αυτόπτες μάρτυρες δήλωσαν στη Διεθνή Αμνηστία πως οι συλληφθέντες αξιωματικοί βιάστηκαν ακόμα από αστυνομικούς, εκατοντάδες στρατιώτες εδάρησαν, σε κάποιους δεν δόθηκε τροφή και νερό ενώ δεν είχαν επαφή με δικηγόρο για ημέρες.
Συνελήφθησαν ακόμα και 62 παιδιά κατηγορούμενα για προδοσία ηλικίας 14-17 ετών, κάποια σπουδαστές σε στρατιωτικά λύκεια. Τα παιδιά ρίχτηκαν στη φυλακή και δεν επετράπη ούτε στους γονείς τους να τα δουν.
Πολλές τουρκικές εταιρείες απέλυσαν εκατοντάδες εργαζομένους τους λόγω Γκιουλέν. Ακόμα και η Turkish Airlines, απέλυσε 211 εργαζόμενους εκ των οποίων και αρκετούς υψηλόβαθμους.
Δυστυχώς, η Τουρκία είχε να επιλέξει μεταξύ δύο εξίσου κακών επιλογών: στρατιωτική δικτατορία ή εκλεγμένη δικτατορία. Τα καλά νέα είναι πως το πραξικόπημα απέτυχε και η Τουρκία δεν είναι μια χώρα του Τρίτου Κόσμου κυβερνώμενη δικτατορικά από κάποιον στρατηγό. Τα κακά νέα είναι πως κυβερνάται από έναν απρόβλεπτο εκλεγμένο πρόεδρο που θέλει πολύ να συντρίψει κάθε διαφωνούντα.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
Του Μπουράκ Μπεγκντίλ
The Gatestone Institute
Η Τουρκία υπό τον Ερντογάν ταλαντεύεται μεταξύ ενός υβριδίου δημοκρατίας και της απολυταρχίας αλλά μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα το σκοτάδι πυκνώνει. Το ανόητο πραξικόπημα έδωσε στον Ερντογάν αυτό που ήθελε, την πρόφαση να καταδιώξει κάθε Τούρκο που δεν συμφωνούσε μαζί του. Το κυνήγι μαγισσών υπονομεύει τα δημοκρατικά θεμέλια της χώρας.
Αξιοποιώντας το πραξικόπημα η τουρκική κυβέρνηση κήρυξε τη χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης για περίοδο τριών μηνών με ενδεχόμενη επέκτασή της για άλλους τρεις. Ο Ερντογάν προχωρώντας στην κατάσταση έκτακτης ανάγκης ορκίστηκε να καθαρίσει «τον καρκίνο» στο σώμα της Τουρκίας. Επίσης η Τουρκία ήρε την ισχύ της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
Πριν τη 15η Ιουλίου οι πολιτικές ελευθερίες στην Τουρκία ήταν de facto σε μεγάλο βαθμό «παγωμένες». Τώρα είναι και de jure. Στις 27 Ιουλίου αποτάχθηκαν 1.684 αξιωματικοί εκ των οποίων 149 ανώτατοι με την υποψία ότι ανήκουν στο κίνημα Γκιουλέν.
Την ίδια μέρα η κυβέρνηση έκλεισε τρία πρακτορεία ειδήσεων, 16 τηλεοπτικούς σταθμούς, 23 ραδιοφωνικούς σταθμούς, 45 εφημερίδες, 15 περιοδικά και 29 εκδοτικούς οίκους. Δύο ημέρες πριν εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης κατά 42 δημοσιογράφων πάλι με την κατηγορία ότι ανήκουν στην «τρομοκρατική κίνηση του Γκιουλέν».
Με την κατάσταση έκτακτης ανάγκης στην Τουρκία είναι επικίνδυνο ακόμα και ρωτά κανείς αν το πραξικόπημα ήταν ενορχηστρωμένο από τον Ερντογάν ή απλώς επετράπη η εκδήλωσή του για να αποκομίσει αυτός πολιτικά οφέλη.
Οι εισαγγελείς ανακρίνουν ανθρώπους που υποτίθεται πως έγραψαν στα κοινωνικά δίκτυα πως το πραξικόπημα ήταν στην πραγματικότητα μια φάρσα. Ο υπουργός Δικαιοσύνης Μπεκίρ Μποζντάγκ δήλωσε: «Όποιος λέει πως το πραξικόπημα ήταν φτιαχτό είχε προφανώς ρόλο σε αυτό».
Στο μαζικό πογκρόμ που ακολούθησε το πραξικόπημα πάνω από 60.000 δημόσιοι υπάλληλοι, στρατιωτικοί, δικαστικοί, αστυνομικοί, δάσκαλοι και καθηγητές, ακόμα και ακαδημαϊκοί, μεταξύ των οποίων και 1.577 κοσμήτορες πανεπιστημιακών σχολών εκδιώχθηκαν. Πάνω από 10.000 άνθρωποι έχουν συλληφθεί και γίνεται λόγος για βασανιστήρια.
Αυτόπτες μάρτυρες δήλωσαν στη Διεθνή Αμνηστία πως οι συλληφθέντες αξιωματικοί βιάστηκαν ακόμα από αστυνομικούς, εκατοντάδες στρατιώτες εδάρησαν, σε κάποιους δεν δόθηκε τροφή και νερό ενώ δεν είχαν επαφή με δικηγόρο για ημέρες.
Συνελήφθησαν ακόμα και 62 παιδιά κατηγορούμενα για προδοσία ηλικίας 14-17 ετών, κάποια σπουδαστές σε στρατιωτικά λύκεια. Τα παιδιά ρίχτηκαν στη φυλακή και δεν επετράπη ούτε στους γονείς τους να τα δουν.
Πολλές τουρκικές εταιρείες απέλυσαν εκατοντάδες εργαζομένους τους λόγω Γκιουλέν. Ακόμα και η Turkish Airlines, απέλυσε 211 εργαζόμενους εκ των οποίων και αρκετούς υψηλόβαθμους.
Δυστυχώς, η Τουρκία είχε να επιλέξει μεταξύ δύο εξίσου κακών επιλογών: στρατιωτική δικτατορία ή εκλεγμένη δικτατορία. Τα καλά νέα είναι πως το πραξικόπημα απέτυχε και η Τουρκία δεν είναι μια χώρα του Τρίτου Κόσμου κυβερνώμενη δικτατορικά από κάποιον στρατηγό. Τα κακά νέα είναι πως κυβερνάται από έναν απρόβλεπτο εκλεγμένο πρόεδρο που θέλει πολύ να συντρίψει κάθε διαφωνούντα.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια