Αμερικανοί επιστήμονες για πρώτη φορά εντόπισαν έναν μηχανισμό που δίνει την δυνατότητα στο προηγμένου σταδίου μελάνωμα να γίνει ανθεκτικό στις ανοσοθεραπείες, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσίευσαν στο επιστημονικό έντυπο New England Journal of Medicine.
Η επιστημονική ομάδα του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες, με επικεφαλής τον Δρ Ανθονι Ριμπας, ελπίζει ότι τώρα ανοίγει ο δρόμος για καλύτερο σχεδιασμό των νέας γενιάς αντικαρκινικών θεραπειών.
Οι ανοσοθεραπείες, ως γνωστόν βοηθούν το ανοσοποιητικό σύστημα του ασθενή να καταπολεμήσει τον καρκίνο. Έτσι έχουν καταφέρει να πετυχαίνουν μακρά διαστήματα ύφεσης ή και ίασης σε ορισμένες περιπτώσεις. Άλλες πάλι φορές οι ασθενείς αρχικά ανταποκρίνονται στην θεραπεία, αλλά τελικά ο καρκίνος επανεμφανίζεται μετά από μήνες ή και χρόνια.
Σύμφωνα με τον Δρ Ριμπας περίπου το 40% των ασθενών με προχωρημένου σταδίου μελάνωμα, την επιθετικότερη μορφή καρκίνου του δέρματος, τελικά θα ανταποκριθεί στην ανοσοθεραπεία. Αλλά το ένα τέταρτο αυτού του 40% θα υποτροπιάσει εντός τριών ετών από την αγωγή.
Οι ερευνητές μελέτησαν βιοψίες από όγκους ασθενών με μελάνωμα, πριν και μετά την θεραπεία με πεμπρολιζουμάμπη, σε άτομα των οποίων ο καρκίνος είχε επανεμφανιστεί. Ο όγκος από έναν ασθενή είχε χάσει το γονίδιο B2M, αλλάζοντας έτσι τον τρόπο που το ανοσοποιητικό σύστημα αναγνωρίζει τον καρκίνο.
Οι όγκοι από άλλους δύο ασθενείς είχαν εμφανίσει ελαττώματα που διαταράσσουν την λειτουργία των γονιδίων JAK1 και JAK2, περιορίζοντας την ικανότητα του ανοσοποιητικού να εξοντώνει τα καρκινικά κύτταρα.
Οι επιστήμονες δεν κατάφεραν να εντοπίσουν όμοιες γενετικές μεταλλάξεις στην τέταρτη ομάδα βιοψιών.
«Αν και μελέτη εστίασε σε μια ανοσοθεραπεία μπορεί αυτό να ισχύει και για άλλες. Ο μηχανισμός αντίστασης που εντοπίσαμε ίσως μας βοηθήσει να εξηγήσουμε γιατί ορισμένοι ασθενείς δεν ανταποκρίνονται γενικά στις ανοσοθεραπείες. Αν κατανοήσουμε καλύτερα αυτή τη διαδικασία τότε ίσως μπορέσουμε πράγματι να σχεδιάσουμε καλύτερες αντικαρκινικές ανοσοθεραπείες. Αλλά απέχουμε ακόμα πολύ απ’ αυτό το στάδιο, καθώς δεν υπάρχουν εν εξελίξει μελέτες για την ανάπτυξη φαρμάκων που θα στοχεύουν τις μεταλλάξεις που εντοπίσαμε» εξηγεί ο Δρ Ριμπας.
Μαίρη Μπιμπή
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
Η επιστημονική ομάδα του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες, με επικεφαλής τον Δρ Ανθονι Ριμπας, ελπίζει ότι τώρα ανοίγει ο δρόμος για καλύτερο σχεδιασμό των νέας γενιάς αντικαρκινικών θεραπειών.
Οι ανοσοθεραπείες, ως γνωστόν βοηθούν το ανοσοποιητικό σύστημα του ασθενή να καταπολεμήσει τον καρκίνο. Έτσι έχουν καταφέρει να πετυχαίνουν μακρά διαστήματα ύφεσης ή και ίασης σε ορισμένες περιπτώσεις. Άλλες πάλι φορές οι ασθενείς αρχικά ανταποκρίνονται στην θεραπεία, αλλά τελικά ο καρκίνος επανεμφανίζεται μετά από μήνες ή και χρόνια.
Σύμφωνα με τον Δρ Ριμπας περίπου το 40% των ασθενών με προχωρημένου σταδίου μελάνωμα, την επιθετικότερη μορφή καρκίνου του δέρματος, τελικά θα ανταποκριθεί στην ανοσοθεραπεία. Αλλά το ένα τέταρτο αυτού του 40% θα υποτροπιάσει εντός τριών ετών από την αγωγή.
Οι ερευνητές μελέτησαν βιοψίες από όγκους ασθενών με μελάνωμα, πριν και μετά την θεραπεία με πεμπρολιζουμάμπη, σε άτομα των οποίων ο καρκίνος είχε επανεμφανιστεί. Ο όγκος από έναν ασθενή είχε χάσει το γονίδιο B2M, αλλάζοντας έτσι τον τρόπο που το ανοσοποιητικό σύστημα αναγνωρίζει τον καρκίνο.
Οι όγκοι από άλλους δύο ασθενείς είχαν εμφανίσει ελαττώματα που διαταράσσουν την λειτουργία των γονιδίων JAK1 και JAK2, περιορίζοντας την ικανότητα του ανοσοποιητικού να εξοντώνει τα καρκινικά κύτταρα.
Οι επιστήμονες δεν κατάφεραν να εντοπίσουν όμοιες γενετικές μεταλλάξεις στην τέταρτη ομάδα βιοψιών.
«Αν και μελέτη εστίασε σε μια ανοσοθεραπεία μπορεί αυτό να ισχύει και για άλλες. Ο μηχανισμός αντίστασης που εντοπίσαμε ίσως μας βοηθήσει να εξηγήσουμε γιατί ορισμένοι ασθενείς δεν ανταποκρίνονται γενικά στις ανοσοθεραπείες. Αν κατανοήσουμε καλύτερα αυτή τη διαδικασία τότε ίσως μπορέσουμε πράγματι να σχεδιάσουμε καλύτερες αντικαρκινικές ανοσοθεραπείες. Αλλά απέχουμε ακόμα πολύ απ’ αυτό το στάδιο, καθώς δεν υπάρχουν εν εξελίξει μελέτες για την ανάπτυξη φαρμάκων που θα στοχεύουν τις μεταλλάξεις που εντοπίσαμε» εξηγεί ο Δρ Ριμπας.
Μαίρη Μπιμπή
Πηγή: health.in.gr
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια