Το εγώ να γίνει εμείς

Γράφει ο Δημήτρης Παπαχρήστος,  Συγγραφέας

Το εγώ θα αρχίσει να υποχωρεί. Η κρίση βοηθάει να ανακαλύψουμε τον άνθρωπο-παιδί που κρύβουμε μέσα μας και να δούμε με άλλα μάτια τον διπλανό μας, τον συνάνθρωπό μας. Μπορεί σε πρώτη δόση-φάση να βγήκε το χειρότερο κακό.

Ο φόβος, η ανασφάλεια, η απογοήτευση οδηγούσαν στο κλείσιμο, στο κρύψιμο και στην ψευδαίσθηση πως ο καθένας από μόνος του θα μπορέσει να σωθεί και να τα βγάλει πέρα.
Εχουν περάσει έξι χρόνια και η οικονομική κρίση τα έφερε όλα άνω-κάτω και το μέσα μας το έβγαλε έξω... Σε μεγάλο βαθμό το πνεύμα της αλληλεγγύης και της ανθρωπιάς έδειξε το πρόσωπό του στο πρόσωπο του μετανάστη, του πρόσφυγα, του κυνηγημένου αλλά και σ’ αυτόν που ζητάει βοήθεια που βρέθηκε στον δρόμο. Ο ρατσισμός και η ξενοφοβία υποχώρησαν, τα φασιστοειδή και οι νεοναζί παρ’ όλες τις προσπάθειες που έκαναν να εκμεταλλευτούν αυτήν τη δύσκολη κατάσταση δεν τα κατάφεραν και σε μεγάλο βαθμό απομονώθηκαν.
Ηρθε το πλήρωμα του χρόνου να γίνει το εγώ το εμείς του καθενός, να αντιληφθούμε την πραγματικότητα και να δράσουμε συλλογικά, σπάζοντας τις διαχωριστικές γραμμές και τα παραπετάσματα που στήνουν τα κόμματα. Το πολιτειακό σύστημα βρίσκεται σε κρίση και τα κόμματα και οι πλείστοι επαγγελματίες πολιτικοί είναι απαξιωμένοι στη συνείδηση των πολιτών. Δυστυχώς η απαξίωση μπορεί να οδηγήσει και στην απαξίωση της πολιτικής. Σε μεγάλο ποσοστό η αποχή, όχι μόνο από τις εκλογές αλλά και από τις καθημερινές πολιτικοκοινωνικές συμπεριφορές, είναι επικίνδυνη. Πρέπει να βγούμε μέσα από το τίποτα της καθημερινότητας που μας συνθλίβει και μας ρουφάει. Ευτυχώς ο φόβος να φαγωθούμε μεταξύ μας και να μη βλέπουμε ποιοι μας έφεραν σε αυτό το χάλι έχει απομακρυνθεί.
Βρισκόμαστε σε συνθήκες κατοχής, οικονομικής και πολιτικής. Ο νεοφιλελευθερισμός και η λιτότητα έφεραν ανεργία και πείνα. Η Ενωμένη Ευρώπη της Γερμανίας δεν στηρίζεται στις αξίες της αλληλεγγύης, της δημοκρατίας και της ειρήνης. Ο καθημερινός πόλεμος διαπερνάει όλα τα στρώματα της κοινωνίας. Οι νέοι και οι εργαζόμενοι στη Γαλλία δείχνουν τον αγώνα...
Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να εφαρμόσει καλύτερα τα μνημονιακά μέτρα ως σοσιαλδημοκρατικό συμπλήρωμα του συστήματος. Η Αριστερά όμως θα πρέπει να βγει μπροστά με θέσεις συγκρουσιακές με τις κάθε λογής εξουσίες, εγχώριες και ξένες. Το πολιτικό της υποκείμενο δεν μπορεί παρά να είναι εθνικοταξικό, πατριωτικό και απελευθερωτικό.

Πηγή: Έθνος

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.