Το μέτρο έθετε ως προϋπόθεση η Άγκυρα για την εφαρμογή της επανεγκατάστασης και τον έλεγχο των προσφυγικών ροών. Αν και ο όρος ενείχε κι έναν εκβιαστικό χαρακτήρα. Αφού ευκαιρίας δοθείσης η Τουρκία βρήκε τον τρόπο να προωθήσει ένα διαχρονικό αίτημά της προς την Ευρώπη. Παρ' όλα αυτά, έγινε αποδεκτό, αλλά με μια σειρά προαπαιτούμενα.
Απομένουν αρκετά άλλα να εκπληρώσει ώσπου η ελεύθερη μετακίνηση να τεθεί σε ισχύ. Πιθανόν από τον ερχόμενο Ιούνιο. Το ζήτημα είχε προκαλέσει και προκαλεί διάφορες και διαφορετικών ειδών αντιρρήσεις και αντιδράσεις. Κυρίως ως προς την εφαρμογή των προαπαιτουμένων για «εξευρωπαϊσμό» των γειτόνων μας στον τομέα αυτό. Ο οποίος συνδέεται και με πτυχές θεσμικού εκδημοκρατισμού.
Η τελική απόφαση, βεβαίως, θα δοκιμαστεί στο Ευρωκοινοβούλιο και από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Η θετική κατάληξη ανοίγει, έτσι κι αλλιώς, μια νέα ευρωτουρκική σελίδα. Η Aγκυρα φέρεται διατεθειμένη να ολοκληρώσει τον κύκλο των δεσμεύσεων, καθώς θεωρεί μείζον ζήτημα την ελευθερία μετακινήσεων στην ενταξιακή της πορεία. Αλλά και ανεξαρτήτως ίσως απ' αυτή, αφού διακηρύσσει πως αίρεται έτσι μια αδικία σε βάρος των Τούρκων πολιτών.
Το ζήτημα, βεβαίως, έχει πολλές πτυχές και θα μπορούσε να παρατηρήσει ευλόγως κάποιος ότι αιτία της αδικίας ήταν το ίδιο το τουρκικό καθεστώς. Πέραν, όμως, της τήρησης των προϋποθέσεων και της εφαρμογής της συμφωνίας για το Προσφυγικό, που ενδιαφέρει πρωτίστως τη χώρα μας, προβάλλει ένα ευρύτερο πρόβλημα. Δεν μπορεί η Aγκυρα να ζητά «ευρωπαϊκά κεκτημένα» και συγχρόνως να προκαλεί αντιευρωπαϊκά. Oπως κάνει στον θαλάσσιο και εναέριο χώρο του Αιγαίου. Καλείται ν' απαντήσει στο δίλημμα αν τείνει στην Ευρώπη ή στο οθωμανικό παρελθόν.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια