Τι κοινό υπάρχει στη στάση του Βερολίνου ως προς την απομείωση του ελληνικού χρέους και ως προς την κατάργηση της βίζας για την είσοδο Τούρκων πολιτών στη Ζώνη Σένγκεν;
 |
Γράφει ο Γιώργος Καπόπουλος
|
Οπως πολύ εύστοχα σημειώνει ο αρθρογράφος των Financial Times Wolfgang Munchau ο Σόιμπλε υπό το πιεστικό σφυροκόπημα του ΔΝΤ και των ΗΠΑ δήλωσε ότι η Γερμανία θα δεχθεί επί της αρχής να ανοίξει η συζήτηση για το χρέος της Ελλάδας όμως μόνο από το 2018 και μετά.
Σε ό,τι αφορά τη βίζα προχθεσινό δημοσίευμα της Bild αναφέρει ότι η κυβέρνηση στο Βερολίνο δεν περιμένει την κατάργησή της πριν από το 2017, καθώς εκτιμά ότι η Αγκυρα δεν θα εκπληρώσει τα προαπαιτούμενα μέχρι το τέλος του χρόνου.
Επί της ουσίας μια σκλήρυνση της γερμανικής πλευράς που επιβεβαιώθηκε πανηγυρικά από τις δηλώσεις της καγκελαρίου Μέρκελ, προχθές Δευτέρα, στην Κωνσταντινούπολη αμέσως μετά τη συνάντησή της με τον Ερντογάν.
Η λογική των Μέρκελ - Σόιμπλε είναι ευδιάκριτη και κατανοητή, αλλά πολύ δύσκολα θα βρει τη συναίνεση της άλλης πλευράς, των ΔΝΤ - ΗΠΑ και του Ερντογάν:
Αν ανοίξει η συζήτηση για το χρέος, το δάνειο προς την Ελλάδα που ψήφισε το περασμένο καλοκαίρι η γερμανική Βουλή φωτίζεται ως μεταφορά πόρων, ένα προεκλογικό δώρο προς την «Εναλλακτική για τη Γερμανία» και ταυτόχρονα μια αιτία πολέμου για τη Χριστιανοσοσιαλιστική Ενωση της Βαυαρίας CSU.
Η κατάργηση της βίζας για Τούρκους πολίτες απορρίπτεται πλειοψηφικά από την κοινή γνώμη από ολόκληρο το πολιτικό φάσμα: Από τα Δεξιά καθώς η περιχαράκωση και η αναδίπλωση στην εθνική ταυτότητα δεν διαφοροποιεί τον πρόσφυγα-μετανάστη και τον Τούρκο τουρίστα που λόγω του πολέμου με το ΡΚΚ στη Νοτιοανατολική Τουρκία είναι και δυνητικός πρόσφυγας. Από τα Αριστερά, καθώς η άρνηση του Ερντογάν να αλλάξει τον Αντιτρομοκρατικό Νόμο θεωρείται εκβιασμός ενός αυταρχικού ηγέτη προς τη δημοκρατική Ευρώπη.
Δυστυχώς για τους Μέρκελ - Σόιμπλε η άλλη πλευρά (Ουάσιγκτον, Ταμείο και Αγκυρα) ταυτίζει τη μετάθεση λήψης αποφάσεων για μετά τις εκλογές, με το τέλος κάθε σχετικής συζήτησης ή διαπραγμάτευσης.
Όλοι γνωρίζουν ότι ο ευρωσκεπτικισμός και η εθνική εσωστρέφεια θα είναι ενισχυμένες στην επόμενη Ομοσπονδιακή Βουλή της Γερμανίας, όπου η «Εναλλακτική για τη Γερμανία», οι Φιλελεύθεροι αλλά και η Χριστιανοσοσιαλιστική Ένωση της Βαυαρίας θα διαγκωνίζονται να μη χαριστούν τα χρήματα των φορολογουμένων όχι μόνον στην Ελλάδα, αλλά στον σπάταλο Νότο συνολικά και να μην ανοίξουν τα σύνορα της Σένγκεν στους Μουσουλμάνους αλλά και σκουρόχρωμους Τούρκους.
Η χθεσινή δήλωση Ερντογάν για «πάγωμα» της συμφωνίας Ε.Ε. - Τουρκίας για το Προσφυγικό ήταν κάτι παραπάνω από αναμενόμενη, καθώς η κατάργηση της βίζας είναι μια υπόσχεση-δέσμευση στην κοινή γνώμη της Τουρκίας, που δεν διευκολύνει μόνον την πρόσβαση στη Ζώνη Σένγκεν αλλά έχει και τη συμβολική σημασία της ισότητας της Αγκυρας με τους συνομιλητές της στην Ε.Ε.
Οταν η Μέρκελ έπαιζε το παιχνίδι της καθυστέρησης ως προς την στήριξη της Αθήνας την άνοιξη του 2010 η Καγκελαρία διέρρεε ότι το πρόβλημα ήταν οι τοπικές εκλογές στη Βόρεια Ρηνανία - Βεστφαλία, μια πρακτική που συνεχίσθηκε τα επόμενα χρόνια, καθώς οι εταίροι του Βερολίνου επένδυαν στην έστω αργή προσαρμογή της κοινής γνώμης στον μονόδρομο της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης.
Σήμερα η μετάθεση των κρίσιμων αποφάσεων για μετά τις γερμανικές βουλευτικές εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2017 είναι μια επιλογή που δεν έχει κοινό παρονομαστή συμφερόντων με τους εταίρους του Βερολίνου εντός και εκτός Ε.Ε. - Ευρωζώνης.
Απειλεί ξανά ο Ερντογάν
Ο Τούρκος πρόεδρος απείλησε χθες ευθέως την Ε.Ε. ότι εάν δεν καταργηθεί η βίζα, τότε η συμφωνία για το Προσφυγικό δεν θα εφαρμοσθεί. Αν και η κίνησή του ήταν μάλλον αναμενόμενη, πρόκειται για μια ανησυχητική εξέλιξη και ένα ακόμη μείζον θέμα που παραπέμπεται (πιθανότατα) για το 2017...
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια