Ο Τσίπρας παίρνοντας εκ νέου πίσω το λογαριασμό PrimeMinisterGR στο twitter πόσταρε την ακόλουθη ανάρτηση: « Εντολή τετραετίας για μια Ελλάδα πιο ισχυρή και πιο δίκαιη και το λαό μας περήφανο & όρθιο ξανά».
Θα περίμενε λοιπόν κανείς το νέο κυβερνητικό σχήμα που ορκίστηκε, πριν από λίγο, να μπορούσε να υπηρετήσει ακριβώς αυτή την εντολή τετραετίας με το περιεχόμενο που προσδιόρισε ο πρωθυπουργός.
Χωρίς να θέλω να γίνομαι μάντης κακών, η νέα κυβέρνηση όπως τη βλέπω είναι ζήτημα αν θα φάει αρνί το Πάσχα. Διότι καλές οι διακηρύξεις στα λόγια, όμως θα πρέπει να επιβεβαιώνονται και στην πράξη. Εκεί λοιπόν βλέπουμε πως οι τομές που θα έπρεπε να γίνουν δεν έγιναν, παρά το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός με λυμένα τα χέρια πλέον από τον ίδιο τον ελληνικό λαό, θα μπορούσε να εμφανίσει σήμερα μια πραγματική «Εθνική Ελλάδος» που θα έβγαινε στο ευρωπαϊκό γήπεδο όχι με τη λογική «πάμε κι ό,τι βγει» αλλά με την πεποίθηση του νικητή, στα δύσκολα μέτωπα και τις προκλήσεις έναντι των οποίων βρίσκεται η χώρα.
Αν’ αυτού βλέπουμε πάλι «μία από τα ίδια», με μικροδιορθώσεις. Αλλά βλέπουμε κι άλλα. Βλέπουμε την προσπάθεια που έγινε να βγει στη σύνταξη ο Γιάννης Δραγασάκης με το να του ανατεθεί η Προεδρία της Βουλής. Βλέπουμε έναν από τους πιο στενούς συνεργάτες του Τσίπρα, τον Γαβριήλ Σακελλαρίδη, να μη θέλει να βάλει πλάτη; Βλέπουμε πως δεν έχει οριστεί ακόμη γραμματέας της κυβέρνησης, θέση κάτι παραπάνω από νευραλγική όταν χρειάζεται συντονισμός υπουργείων για τις δεκάδες νομοθετικές λεπτομέρειες που πρέπει να ρυθμιστούν για την υλοποίηση του προγράμματος. Ποιος θα τον κάνει τον συντονισμό αυτό; Ο ηθικά και πολιτικά «λαβωμένος» Φλαμπουράρης; Ή μήπως ο Νίκος Παππάς που κάνα τάχα μου την «υψηλή πολιτική» μιλώντας με τον Λαλιώτη και τον Ρουσόπουλο;
Πως θα ξεφορτωθούμε το παλιό και να κερδίσουμε το αύριο, όταν η αναστροφή της αποβιομηχάνισης της χώρας ανατέθηκε στα «έμπειρα χέρια» της Θεοδώρας Τζάκρη; Τι είναι η ελληνική βιομηχανία; Τσάντα louis vuitton; Πιστεύει κανείς πως ένα μεγάλο συγκριτικό πλεονέκτημα της χώρας που είναι η ναυτιλία και θα μπορούσε να φέρει νέο πλούτο στη χώρα, θα μπορέσει να το αξιοποιήσει ο κ. Δρίτσας, η σχέση του οποίου με τη θάλασσα και τους ανθρώπους της έγκειται απλά στο ότι είχε κεντρικό φαρμακείο στον Πειραιά; Είναι δυνατό την ώρα που αναζητούμε συμμάχους και στην ευρύτερη περιοχή μας και διεθνώς, να έχουμε μέσα στην ελληνική κυβέρνηση πολιτικό ο οποίος κάνει ρατσιστικές αναρτήσεις σε βάρος των Εβραίων και των ομοφυλόφιλων; Ή μήπως ο Υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς είναι ικανός να συνεννοηθεί και με τους Ρεπουμπλικάνους, οι οποίοι κατά πάσα πιθανότητα θα βρεθούν στον Λευκό Οίκο;
Συμπερασματικά, αυτή η κυβερνητική σύνθεση δεν είναι τετραετίας. Είναι κυβέρνηση που αντανακλά τις νέες συγκρούσεις που έχουν ξεσπάσει στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, κι αυτή τη φορά δεν αφορούν σε μείζονες ιδεολογικές διαφορές αλλά σε τσακωμούς για τη νομή της εξουσίας. Η μόνη φιλοδοξία συνεπώς που μπορεί να έχει είναι η οδυνηρή υλοποίηση του μνημονίου (καθώς το οικονομικό επιτελείο είναι σοβαρό) με διαρκή «μπρος – πίσω» λόγω ασυνεννοησίας μεταξύ των υπολοίπων υπουργών και τη χώρα να σέρνεται, ενόσω ο Κουρουμπλής θα προσπαθεί να βρει «αυτοδιοικητικούς» για να φτάξει τον νέο ΣΥΡΙΖΑ, με όλο το «παλιό ΠΑΣΟΚ». Τουτέστιν … χαιρετίσματα!
ΥΓ: Η κα Μέρκελ δήλωσε πως η Ελλάδα δεν μπορεί να φυλάξει τα σύνορά της και μας πρότεινε να συνεργαστούμε με την Τουρκία! Μας τρολάρει κανονικά… Με τέτοια κυβέρνηση κι εγώ το ίδιο θα έκανα στη θέση της.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια