Γράφει ο Σταύρος Καπάκος
Ο Θαλής ο Μιλήσιος έμεινε στην Ιστορία ως ένας από τους επτά σοφούς της αρχαιότητας για δύο επινοήσεις του. Τις έννοιες της αρχής και της αναλογίας. Αν και η παρατήρησή του ότι η Γη δεν πέφτει επειδή επιπλέει πάνω στο νερό δεν ήταν τελικά σωστή, οι επινοήσεις του αποτέλεσαν τη βάση της επιστημονικής μεθοδολογίας.
Ένας οξυδερκής μαθητής του, ο Αναξίμανδρος, έκανε μια πρωτοφανή επιστημονική ανακάλυψη για τα δεδομένα της εποχής του. Απεφάνθη ότι η Γη δεν πέφτει επειδή ασκούνται πάνω της αντίρροπες δυνάμεις και ότι τα στοιχεία της φύσης πρέπει να βρίσκονται σε σχέση δικαιοσύνης για να επικρατεί ισορροπία.
Έκτοτε, παρ’ ότι πέρασαν 25 αιώνες, η αντίληψη περί δικαιοσύνης, το αίσθημα δικαίου, όπως λέει ο λαός στην καθημερινότητά του, παραμένει κεντρικό πολιτικό ζήτημα σε κάθε κοινωνική οργάνωση. Για την Αριστερά ακόμη περισσότερο, καθώς το αίσθημα δικαίου παραπέμπει στην κοινωνική δικαιοσύνη, η οποία που αποτελεί τον θεμέλιο λίθο της ισότητας και “δίδυμη αδελφή” της αλληλεγγύης.
Ειδικότερα, σήμερα στην Ελλάδα το κοινό περί δικαίου αίσθημα αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα πολιτικά ζητήματα, καθώς είναι διάχυτη η κοινωνική δυσφορία, ενώ η κρίση πολιτικής εκπροσώπησης δεν αντιμετωπίζεται χωρίς αλλαγή πολιτικής. Οι πολίτες δεν ζητούν από τη νέα κυβέρνηση τον ουρανό με τ’ άστρα, έχουν αίσθηση των μεγάλων δυσκολιών. Από αυτή την άποψη, μάλιστα, δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας η “αντίφαση” ανάμεσα στις προγειωμένες προσδοκίες των πολιτών και τις “υψηλές” ενδοαριστερές συζητήσεις. Οι πολίτες έχουν μεγάλες απαιτήσεις από την κυβέρνηση για το αίσθημα δικαίου, που οφείλει να επιδεικνύει σε όλες τις πράξεις της, κόντρα στις πελατειακές σχέσεις, τις χαριστικές πράξεις για τους ισχυρούς και την αδράνεια απέναντι στα κακώς κείμενα, που οδηγούν στη διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων, συνεπώς και των αδικιών, οι οποίες οξύνθηκαν επικίνδυνα την περίοδο των Μνημονίων. Σε προσωπικό επίπεδο δε οι πολίτες ζητούν από τους πολιτικούς να πείθουν με το προσωπικό τους παράδειγμα.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο κάθε απόφαση της κυβέρνησης περνά από το μικροσκόπιο των πολιτών και κρίνεται αυστηρά ως προς την αποτελεσματικότητά της στην ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής. Οι πολιτικοί οφείλουν να πείθουν την κοινωνία ότι έχουν συναίσθηση της δυσχερούς κατάστασης στην οποία βρίσκονται οι πολίτες και να δίνουν εκείνοι πρώτοι το παράδειγμα. Οι βουλευτές πρέπει να έχουν όλες τις δυνατότητες άσκησης του έργου τους, με τον πληρέστερο τρόπο. Ταυτόχρονα, όμως, πρέπει να βρίσκονται σε σχέση δικαιοσύνης, δηλαδή σε σχέση ισοτιμίας με τους πολίτες, όχι να αποτελούν ένα είδος ευγενούς κάστας με ιδιαίτερα προνόμια την ώρα που η κοινωνία συνθλίβεται και προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της. Υπό αυτή την έννοια, τα ακριβά βουλευτικά αυτοκίνητα δεν συνάδουν με τη σημερινή κατάσταση, ούτε και τα φορολογικά προνόμια (καταβάλλουν φόρο μόλις για το 25% των αποδοχών τους).
Ο πλούτος ενός πολιτικού είναι η φήμη του, η αποδοχή του από την κοινωνία, όχι οι υψηλοί μισθοί και τα φορολογικά προνόμια. Αυτό δεν σημαίνει ότι η λύση στο πρόβλημα είναι η ισοπέδωση. Κάθε άλλο, οι βουλευτές χρειάζεται να έχουν αυξημένες δυνατότητες για να ασκήσουν απερίσπαστοι το έργο τους. Με μέτρο όμως και πάντα σε σχέση δικαιοσύνης με την κοινωνία.
Η απόφαση του ΣΥΡΙΖΑ να δίνουν οι βουλευτές του το 20%+20% των αποδοχών τους στο κόμμα και στην αλληλεγγύη δείχνει ότι η Αριστερά έχει συνείδηση του προβλήματος (υποθέτω ότι εφαρμόζεται η απόφαση αυτή ή μήπως…). Δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι στην Αριστερά υπάρχουν στελέχη που παίρνουν περίπου 4.500 ευρώ καθαρά (τόσα μένουν αν δίνουν το 40% για κόμμα – αλληλεγγύη), και δεν μπορούν να αγοράσουν ένα αυτοκίνητο (ας το παίρνουν αφορολόγητο…) ή ότι χρειάζονται ειδικό ευνοϊκό φορολογικό καθεστώς. Όλοι οφείλουν να καταλάβουν ότι, στις σημερινές πολύ δύσκολες συνθήκες στην κοινωνία, τέτοιου είδους προνόμια εκλαμβάνονται από τους πολίτες ως πρόκληση. Ας δώσουν εκείνοι, ειδικά αυτή την περίοδο, πρώτοι το παράδειγμα στην κοινωνία κι ας μη θέλγονται από το μέλι της εξουσίας. Αλίμονο αν ο ΣΥΡΙΖΑ χάσει το ηθικό πλεονέκτημα…
avgi.gr
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια